Page 63 - นาวิกศาสตร์ เดือน ธันวาคม ๒๕๕๔
P. 63

ยืนดูการเลื่อนศาลเจ้าได้พบคนไทย ๒ คู่ เป็นคน   ทางขึ้นลงภูเขาตลอดทาง ใช้เวลาเดินทางประมาณ
            หนุ่มสาวมาท่องเที่ยวตามลำพังโดยพูดภาษาญี่ปุ่น  ๑ ชั่วโมง หมู่บ้าน Shirakawaku เป็นเมืองมรดก
            ไม่ได้  ซึ่งต่อมาได้พบกันตลอดทางเที่ยว Alpine  โลก ในบ้านในหมู่บ้านปลูกด้วยไม้และใช้ฟางแห้งมุง

            Rout แต่เราเริ่มต้นที่เมืองนาโงยาก่อน เมื่อจบการ  เป็นหลังคา โดยซ้อนแทรกหลาย ๆ ชั้น ปลูกโดยไม่
            เที่ยว Alpine แล้ว จึงกลับไปที่นาโงยา แล้วจึงไป  ต้องใช้ตะปูเลยแต่ใช้เชือกฟางรัดตามขื่อแทนบ้าน
            เที่ยวเกียวโต  และระหว่างทางได้พบคนไทยอีก      เหล่านี้เป็นบ้านแบบสมัยเก่าเรียกว่า  มาจิยะจุคุริ
            ครอบครัว ๆ หนึ่ง เป็นหญิงกลางคนทั้งคู่ และอีก  แปลว่าพนมมือ คือหลังคาจะมีรูปเหมือนการพนม
            ครอบครัว ๓ คน ซึ่งไม่ได้ใช้บริการทัวร์ และคณะ  มือ แต่มองดูแล้วเหมือนบ้านของคนแคระในเรื่อง
            หนึ่งประมาณ ๔ คน เป็นคนหนุ่มสาว โดยเดินทาง     สโนไวท์ เนื่องจากแถบนี้อยู่ในหุบเขา ในฤดูหนาวจึง
            เองเช่นกัน  บางครั้งก็ช่วยเขาสอบถามเจ้าหน้าที่  มีหิมะเกาะอยู่บนหลังคาหนามาก และใต้พื้นดินมีแร่

            สถานีรถไฟและอธิบายให้คณะของเขาได้เข้าใจในข้อ   ร้อนมาก ข้างนั้นจึงมีสระน้ำแร่ริมทางให้ผู้คนอาบ
            สงสัย                                          ฟรี บางแห่งก็ทำเป็นโรงอาบน้ำมิดชิดมีผ้าเช็ดตัวให้




























                                                                                  มรดกโลก Shiragawago

              รับประทานอาหารเช้าในตลาดทาคายามา ซึ่ง        ด้วย คิดราคาคนละ ๕๐๐ เยน แยกห้องชายหญิง
            เป็นอาหารญี่ปุ่นในร้านอาหารค่อนข้างหรู ซึ่งอยู่ชั้น  ผมได้ให้หลานซึ่งไม่เคยอาบน้ำแร่แบบญี่ปุ่นและ
            บนของร้านขายของฝากใหญ่  เสร็จแล้วเดินกลับ      แม่บ้านเป็นพี่เลี้ยงทดลองอาบน้ำแร่แบบญี่ปุ่น
            โรงแรมเก็บของแล้วไปที่สถานีรถไฟ  ซึ่งข้าง  ๆ  โรงอาบน้ำ จึงดูสวยงามในเวลากลางคืน เมื่อมีแสงไฟ
            สถานีมีบริษัทรถทัวร์ซึ่งมีรถทัวร์ที่จะไปเที่ยวเมือง  ส่องออกจากภายในบ้าน บ้านส่วนใหญ่เปลี่ยนเป็น

            Shirakawaku ด้วย รถเที่ยวถัดไปประมาณ ๑๐๓๐  ร้านขายของที่ระลึกและร้านอาหาร ที่เมืองนี้มีเนื้อ
            ค่าตั๋วไป-กลับคนละ ๔,๓๐๐ เยน เมื่อจองตั๋วเสร็จ  วัวพันธ์ฮิดะ ซึ่งเป็นเนื้อวัวขุน โดยใช้การเลี้ยงด้วย
            นั่งรออยู่ในสำนักงานรถทัวร์ เพราะรถยังไม่เข้าป้าย  วิธีพิเศษโดยใช้การนวดและทำให้วัวมีอารมณ์ดี เขา
            ซึ่งอยู่หน้าสำนักงาน เมื่อใกล้เวลารถออกไปเข้าแถว  ว่าเนื้อหนาและนุ่ม คุณภาพดีกว่าเนื้อวัวโกเบจริง
            หน้าสำนักงาน ถึงเวลารถออกตรงเวลา เส้นทางเป็น   หรือไม่ยกให้คำโฆษณา เพราะราคาแพงมาก ไม่ได้


            ๐62    นาวิกศาสตร์  ปีที่ ๙๔ ฉบับที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๔
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68