Page 16 - นาวิกศาสตร์ มกราคม ๒๕๖๕
P. 16
ี
ี
ี
หลวงพิบูลสงคราม นายกรัฐมนตร รัฐมนตรีว่าการ และโดยท่เรือรบท่ต่อด้วยเหล็ก ไทยยังไม่สามารถต่อเองได้
กระทรวงกลาโหม และผู้บัญชาการทหารสูงสุด ยังได้ ทั้งยังไม่สามารถหามาเพิ่มเติมจากที่อื่นได้ เรือรบจึงเป็น
ี
่
ี
กล่าวสาทับยืนยันเม่อวันท ๒๓ เมษายน พ.ศ. ๒๔๘๔ ทรัพยากรท่มีค่าสาหรับประเทศไทย และเรือรบยังเป็น
�
�
ื
ิ
้
ั
�
�
ื
หลังเหตุการณ์การรบว่า “กองทพเรอมหน้าททาการ อาวุธส้นเปลืองนามันเช้อเพลิงมาก หากไทยบุกทางเรือ
ี
ี
ื
่
ื
่
�
รักษาฝั่ง ไม่ต้องการรุกรานใคร ฉะนั้น จึงมิได้รับค�าสั่ง ไปทาการรบในน่านนาอ่น อาจจะเป็นการเสยงภัยต่อ
้
�
ี
�
้
ุ
�
ให้ทาการล่วงลาเข้าไปในน่านนาข้าศึก” และน่คือ การป้องกนประเทศได้อย่างอเนกอนนต์ ยทธศาสตร์
ี
�
ั
้
ั
ภาพพจน์ลักษณะสงครามทางเรือท่ผู้บังคับบัญชา ทางเรือจึงก�าหนดให้มีบทบาทแค่การป้องกันฝั่ง ป้องกัน
ี
ต้องการให้เกิดขึ้น การถูกตีตลบหลัง ท้งยังต้องพิจารณาการยุทธ์มิให้ม ี
ั
�
ี
ี
�
การกาหนดยุทธศาสตร์ทางเรือเช่นน้ก็นับได้ว่า การเส่ยงต่อการสูญเสียเรือรบอันมีค่าสาหรับชาติด้วย
่
�
ั
ี
ี
�
ุ
้
่
มีเหตุผลท่ด เพราะไทยต้องเสียดินแดนฝั่งขวาแม่นาโขง การยทธทางเรอจงต้องดาเนนการแบบถนอมกาลงทเรยกวา
�
ื
ิ
ี
ี
ึ
์
พ.ศ. ๒๔๔๖ และเสียดินแดนพระตะบอง ศรีโสภณ “กองเรือคงชีพ (Fleet in Being)” เปรียบเทียบกับ
การลงทุนในตลาดหุ้นก็คือ ลงทุนแบบเส่ยงมากไม่ได้
ี
มิฉะน้นจะหมดตัว ในขณะเดียวกันอากาศยานรบ
ั
่
ั
ี
ในขณะน้นมีเทคโนโลยีระดับพ ๆ รถจักรยานยนต์
โครงทาด้วยไม้ บุด้วยผ้าใบ กรมช่างอากาศไทยผลิตเองได้
�
ี
ึ
จึงสามารถเส่ยงได้มากข้น บุกได้มากข้น การสูญเสีย
ึ
เครื่องบินอาจถือได้ว่าเป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว หากเปรียบเทียบ
ี
กับการสูญเสียเรือรบ การมอบหน้าท่กองทัพเรือ
ื
�
ในสงครามอินโดจีนว่า “จักต้องออมเช้อเพลิงไว้สาหรับ
การสร้างเครื่องบินเองของกองทัพอากาศไทยยุค พ.ศ. ๒๔๘๔
�
งานใหม่ต่อในภายภาคหน้า” ทาให้เรือรบไทยท่ไป
ี
มณฑลบูรพาในเขมร เน้อท่ประมาณ ๕๑,๐๐๐ ตาราง ป้องกันประเทศเป็นด่านหน้า (Forward Defense)
ื
ี
ั
ิ
ื
ื
กิโลเมตร เพ่มเติมให้แก่ฝร่งเศสเพ่อแลกกับการเอา ณ บริเวณเกาะช้าง ไม่ติดไฟเม่อจอดเรือ เรือตอร์ปิโดใหญ่
ดินแดนจันทบุรี-ตราด คืนมาจากฝร่งเศส จันทบุร ี เช่น เรือหลวงสงขลา (ล�าที่ ๑) เรือหลวงชลบุรี (ล�าที่ ๑)
ั
้
้
�
ื
ั
่
ั
และตราดจึงเป็นดินแดนท่เคยอยู่ภายใต้ธงชาติฝร่งเศส หากตดไอนากพรอมจะเปลองนามนชวโมงละ ๑ ตน หรอ
้
�
ั
ื
ิ
ั
ี
็
หากฝร่งเศสสามารถยกพลข้นบกท่จันทบุรี-ตราดได้ ๑,๐๐๐ ลิตร ราคานามันดีเซลปัจจุบัน (พ.ศ. ๒๕๖๔) ราคา
ี
ั
้
�
ึ
ก็อาจยกทัพมายังกรุงเทพฯ หรือบุกตลบหลังกองทัพบก ลิตรละ ๓๐ บาท น้น หากเรือตอร์ปิโดใหญ่ติดไฟพร้อมไว้
ั
ั
ื
และกองทัพอากาศท่กาลังยาตราทัพเข้าไปในมณฑล ตลอดเวลา จะเปลืองนามันเช้อเพลิงเป็นเงินช่วโมงละ
�
้
�
ี
ั
บูรพาในเขมรได้โดยง่าย ๓๐,๐๐๐ บาท ถ้าติดไฟตลอดท้งวัน จะส้นเปลือง
ิ
�
อีกประการ สงครามโลกในยุโรป เยอรมันกาลัง เชื้อเพลิงวันละ ๗.๒ แสนบาทต่อล�า ถ้าเรือทุกล�าติดไฟ
่
�
ื
�
�
้
ิ
แผ่ขยายอานาจไปครอบครองดนแดนประเทศอน มีไอนาพร้อมทุกลา จะเห็นว่าจะต้องหมดเปลืองเงิน
�
ี
ี
อย่างกว้างขวาง การท่ญ่ปุ่นบุกแมนจูเรีย และจีน ตลอดจน เป็นจานวนมากมายนัก แต่การหมดเปลืองเงินยังเป็น
้
�
ส่งทหารเข้ามาประจาการในอินโดจีนมากถึง ๒๕,๐๐๐ นาย ปัญหาน้อยกว่าการไม่มีนามันใช้ในสถานการณ์สงคราม
�
แล้วก็มีแนวโน้มว่าการสงครามใหญ่อาจจะแผ่ขยายมาถึง มีวิกฤตการณ์ หรือประเทศโดนควาบาตร แม้มีเงิน
�
่
ประเทศไทยได้ในไม่ช้า ซึ่งก็เป็นความจริงในระยะต่อมา ก็ไม่อาจซื้อน�้ามันได้ เพราะเขาไม่ยอมขายให้
ี
คือ ญ่ปุ่นบุกประเทศไทยในวันท ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๔
่
ี
นาวิกศาสตร์ 14
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
