Page 50 - นาวิกศาสตร์ มกราคม ๒๕๖๕
P. 50

�
              * “ทหารถูกกระสุนปืนบาดเจ็บ โลหิตไหลโชกตัว บางคนจาไม่ได้เพราะถูกไฟลวกหน้า และตามตัวจนพอง
            ไปหมด ผมเกรียมเกือบติดหนังศีรษะ”

                                                  �
                                ี
                                                                ั
                                               ั
              * “กระสุนนัดแรกท่ถูก เรือหลวงชลบุรี น้น ทาให้เสาหัวหักสะบ้นโค่นฟาดลงมาบนสะพานเดินเรือ ยามยอดเสา
            ร่วงติดลงมากับรังกา ขาขาดท้งสองข้าง เขามีชีวิตอยู่ต่อไปได้ประมาณ ๕ นาที หลังจากบาดเจ็บ ก่อนตาย
                                     ั
            เขาพูดกับทหารที่ท�าการพยาบาลเขาว่า สู้ต่อไปเถิดพวกเราต้องชนะ”
                                ี
                                                        �
                                                                  ั
                                                               ี
                             ึ
              * “ทหารคนหน่งท่ถูกระสุนปืน และไฟลวก ล้มควาในท่าท่มือท้งสองอยู่ในท่าบรรจุกระสุนปืน ตรงปืนเบา
                                                        ่
                                                                  ั
                                                                                              �
                                                                           ี
                                                                                        ั
            กระบอก ๑ ใบหน้าของเขาแสดงอาการคล้ายกับว่าได้พยายามในคร้งสุดท้ายท่จะส่งกระสุนนัดน้นเข้าลากล้อง
            แต่หากกระสุนของข้าศึกได้ปลิดชีวิตของเขาเสียก่อน ไฟได้ลวกเขาจนผมเหลือเพียงกระจุกเดียวบนศีรษะ และ
            หงิกงอ”
                            ึ
                                                     ี
                                                      �
              * “พลทหารซ่งมีหน้าท่ลาเลียงลูกปืนเบาจากท่ลาเลียงลูกปืนไปยังปืนเบา ได้ถูกกระสุนของข้าศึกท่ระเบิดข้น
                                                                                                  ึ
                                                                                            ี
                                   ี
                                    �
            ที่ล�าเลียงนั้น ตามร่างกายถูกไฟลวก และถูกสะเก็ดกระสุนฝังที่ไหล่ ที่ปลายแขนทั้งสองข้างหักห้อยตรงใต้ข้อศอก
                          �
                                                                  ั
                    ี
            คร้งหลังท่สุดถูกนาไปพักอยู่ทางท้ายเรือ พลทหารยังกวักมืออันหักห้อยน้นพร้อมกับตะโกนร้องหนุนว่า พวกเราสู้มัน
              ั
            พวกเราสู้มัน”
                                                                                     ึ
                                                                                ี
                        ี
              * “ข้อท่น่าละอายในความทารุณผิดอารยธรรมและประเพณีการรบทางเรืออย่างท่สุด ซ่งทหารเรือฝร่งเศส
                                                                                               ั
                                                                                        ี
                                  ั
            ได้กระทาลงไปก็คือ เม่อเรือท้งสอง (เรือหลวงสงขลา และ เรือหลวงชลบุรี) จมมิดนาหายไปแล้ว แทนท่ข้าศึกจะเข้ามา
                                                                         ้
                   �
                             ื
                                                                         �
            ทาการช่วยเหลือชีวิตทหารเรือไทยเม่อลอยคออยู่ในทะเล ฝ่ายฝร่งเศสกลับน�าเรือเข้ามาระยะใกล้ และใช้ปืนใหญ่
                                                              ั
              �
                                         ื
                                                          ้
            ปืนกลยิงกราดมายังทหารซ่งขณะน้นอยู่ในเรือเล็ก และท่ว่ายน�าเข้าหาฝั่ง และลอยคออยู่ในทะเลมองเห็นแต่ศีรษะดา ๆ”
                                                     ี
                                ึ
                                      ั
                                                                                                �
              * “ควันไฟและควันระเบิดได้กระจายลงไปถึงห้องเครื่องจักรใหญ่ เครื่องจักรช่วย และห้องไฟฟ้า ชั้นแรกก็มี
                                                       ็
                                                         ั
                                                                               ี
                                                                                   �
                                                                            ิ
                                                                               ่
                                                               ั
                                                                                                 ั
                                                                                      ู่
                                                                                              ื
                                       �
                  ็
                                 ึ
                             ็
                                 ้
                                         ั
            เพียงเลกน้อย ต่อมากมากขนตามลาดบจนมองแทบไม่เหนตวกันถนด ทหารพรรคกลนทประจาอยในห้องเคร่องจกร
                  ี
                                                                 ิ
            เหล่าน้ แทบว่าจะไม่มีอากาศหายใจ ซาการระเบิดของกระสุนมีกล่นเหม็นเป็นพิษแก่การหายใจ และต่างรู้สึก
                                           ้
                                           �
                            ึ
                                                                �
                                                                                                ึ
            แสบตาจนลืมตาไม่ข้น ทหารพรรคกลินผู้น่าสงสารในห้องไฟฟ้า จานวน ๘ นาย ไม่มีอากาศหายใจจะหนีข้นมา
                                                                                             ื
                                                                           ั
            บนดาดฟ้าก็ไม่ได้ เพราะไฟไหม้อยู่ท่ปากช่องทางข้นลงสะกัดทางไว้ ในท่สุดเขาเหล่าน้นก็ได้เสียชีวิตไป แต่เคร่องไฟฟ้า
                                       ี
                                                 ึ
                                                                 ี
            ในความควบคุมของเขายังคงเดินเป็นปกติตลอดจนถึงที่สุด”
              * “พอส้นเสียงระเบิด และหมดเปลวระเบิด ช้นส่วนร่างกายของทหารท่เสียชีวิต แขวนติดอยู่กับราวลวด
                        ิ
                                                                          ี
                                                      ิ
            ข้างเรือ”
                                                                   ื
                                                                   ้
                                                                                        ็
              * “ไม่สามารถจะจาได้ว่าเป็นใคร เพราะร่างกายขาดเป็นชนเนอไปหมด อกคนหนงตวเตมไปด้วยขเถ้า
                                                                                                ี
                                                                                                ้
                                                                ้
                                �
                                                                ิ
                                                                                   ึ
                                                                                   ่
                                                                             ี
                                                                                     ั
            สักประเดี๋ยวก็ขาดใจ”
                           ี
                                                  ั
                                                                                                  ั
                                                                                         ี
              * “พวกเราท่เสียชีวิตไปนั้น นับว่าเขาเหล่าน้นได้ถึงเวรกรรมของเขาแล้ว ร่างกายของพวกทหารท่ได้เสียชีวิตน้น
            บัดนี้ได้จมอยู่ในทะเลสมกับเป็นเลือดทะเลโดยแท้”
                                       ตายในสนามรบเป็นเกียรติของทหาร
                            48
               นาวิกศาสตร์
               ปีที่ ๑๐๕  เล่มที่ ๑  มกราคม ๒๕๖๕
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55