Page 165 - ๒๕๐ ปี ตามรอยกองเรือยกพลขึ้นบกสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชจากจันทบุรีสู่อยุธยา
P. 165
พระปรีชาสามารถและพระอัจฉริยภาพด้านการทหาร
ของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
พลเรือเอก วสินธ์ สาริกะภูติ
ในสมัยโบราณ ยังไม่มีโรงเรียนสอนความรู้ด้านการทหาร หรือการทำาสงครามเหมือนในปัจจุบัน
ั
แต่มีสอนอบรมอยู่ในวงศ์ตระกูลนักรบ (พระมหากษัตริย์ แม่ทัพ ขุนศึก) ไม่มีใครรบเก่งมาต้งแต่เกิดเหมือน
ื
ั
ี
เทพเทวดาของ จีน แขก กรีก โรมัน แม่ทัพ ขุนศึก ผู้มีช่อเสียงโด่งดังท่เป็นมนุษย์ท้งในอดีตและในปัจจุบัน
ต้องได้รับการฝึกอบรมอย่างดีทุกคน
สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช พระราชประวัติตอนต้นช่วงประสูติ และตอนท้ายช่วงสวรรคตไม่แน่นอน
มีเอกสารหลายเล่มหลายนักประวัติศาสตร์กล่าวไว้แต่ต่างกันหลายแนว ในช่วงประสูติพระบิดามีกล่าวไว้
ทั้งเป็นคนจีนและคนไทย แต่ทั้งสองแนวมีจุดร่วมกันอยู่ที่ “เจ้าพระยาจักรี” เป็นบิดาบุญธรรม เจ้าพระยาจักรี
ท่านนี้ เป็นนักรบระดับแม่ทัพฝีมือดีท่านหนึ่งของอยุธยาตอนปลาย
ดังน้น จึงพออนุมานได้ว่าพระองค์ท่านได้วิชาความรู้ทางด้านการทหาร และการปกครองจากเจ้าพระยา
ั
ี
จักรีท่านน้ (สมัยพระบรมโกศ) เรียนตำาราเล่มเดียวกัน จบสถาบันการทหารเดียวกัน แต่รบเก่งไม่เหมือนกัน
เพราะการทำาศึกสงคราม เป็นทั้ง “ศาสตร์” และ “ศิลป์”
ิ
ี
่
ี
ิ
่
ี
ี
ื
่
ี
่
ั
็
สมเดจพระเจ้าตากสนมหาราช ทรงเป็นพระมหากษัตรย์นักรบทครบเครองมพระอจฉรยภาพทดเยยม
ิ
ที่สุดพระองค์หนึ่งของชนเผ่าไทย ผมจะขอยกตัวอย่างมาประกอบเป็นข้อยืนยันพอหอมปากหอมคอ
ด้านยุทธศาสตร์
๑. ถอยไปตั้งหลักและกลับมากู้ชาติ
ปลายปี พ.ศ.๒๓๐๙ ขณะแม่ทัพพม่าล้อมกระชับกรุงศรีอยุธยาไว้ทุกด้าน พระมหากษัตริย์อ่อนแอ
(พระเจ้าเอกทัศน์) แม่ทัพใหญ่ป้องกันกรุงไร้ความสามารถส่งกองทัพออกไปรบพม่าทีไรแพ้ทุกที บางคร้งไม่ทันได้รบ
ั
ี
พอรู้ว่าพม่ามีกำาลังมากกว่าก็ถอยหนีกลับเข้ากรุง หรือหนีไปอยู่ท่อ่นเลย ทุกคนต้งแต่พระมหากษัตริย์ลงมาจนถึง
ื
ั
ประชาชนธรรมดา ต่างรู้ว่าฤดูแล้งปี พ.ศ.๒๓๐๙ – ๒๓๑๐ กรุงศรีอยุธยาแตกแน่ ๆ พระเจ้าเอกทัศน์ส่งทูตไปขอ
ั
ยอมแพ้เป็นเมืองขนของพม่าแต่แม่ทพพม่าไม่รับ พม่าต้องการโจมตีเข้าเมองเองเพ่อจะได้รบทรัพย์จบเชลยไป
ิ
ึ
ื
้
ั
ื
เมืองพม่าได้เต็มที่ พม่าต้องการทำาลายอาณาจักรอยุธยา (โยเดีย) เพื่อมิให้กระทบไหล่พม่า
สมเด็จพระเจ้าตากสินฯ ขณะเป็นพระยาตาก (สิน) มีกำาลังในกำามือแค่ ๕๐๐ คน (ระดับผู้บังคับกองพัน
หย่อนกำาลัง) เป็นขุนศึกระดับเล็กๆ แต่มีสติปัญญา มีความรักชาติสูง พิจารณาแล้วเห็นว่ากรุงศรีอยุธยาแตกแน่ ๆ
ื
ถ้าอยู่ต่อไปไม่ตายก็อาจเป็นเชลย จึงตีฝ่าวงล้อมพม่าออกไปทางด้านตะวันออก ไปหาพ้นทสร้างกองทัพ
่
ี
กลับมากู้ชาติ กู้อาณาจักร ได้เมืองจันทบุรีเป็นฐานทัพกู้ชาติ
163
