Page 166 - ๒๕๐ ปี ตามรอยกองเรือยกพลขึ้นบกสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชจากจันทบุรีสู่อยุธยา
P. 166
ี
น้คืองานของวีรบุรุษกู้ชาติ ผู้มีอัจฉริยะ มิฉะน้นคงตีฝ่าหลบไปแค่เอาตัวรอดเฉพาะตัว เฉพาะกลุ่ม
ั
ไม่ต้องเหนื่อยตลอดพระชนม์ชีพ งานเช่นนี้วีรบุรุษ ผู้มีอัจฉริยภาพสูง ทั้งด้านการทหารและการปกครอง เท่านั้น
จึงจะกล้าทำาและทำาได้
๒. ยุทธศาสตร์ ทิ้งเมือง แต่รักษาประชาชน
เมื่ออะแซหวุ่นกี้ แม่ทัพพม่ายกทัพใหญ่จำานวนมากกว่ากองทัพไทย ๒ – ๓ เท่า โจมตีเข้ามาทางด้าน
แม่ละเมา เพื่อตียึดหัวเมืองต่างๆ ในแคว้นสุโขทัยเดิม ที่มีพิษณุโลกเป็นเมืองสำาคัญศูนย์กลาง ฝ่ายไทยยอมทิ้ง
ี
เมืองหลายเมืองให้พม่า โดยอพยพประชาชนส่วนใหญ่ออกไปก่อน เพราะประชาชนคือทรัพยากรท่สำาคัญท่สุด
ี
ของประเทศชาติ เมืองสร้างง่ายคนสร้างยาก เมืองท่อพยพประชาชนแล้วท้งให้พม่าคือ เมืองตากและสุโขทัย
ิ
ี
แม้แต่เมืองพิษณุโลก ก็ให้อพยพประชาชนส่วนใหญ่ออกไปอยู่ทางด้านตะวันออกแถบเมืองนครไทย คงเหลือ
ไว้แต่ทหารป้องกันเมืองและประชาชนที่ช่วยงานทหารเพียงเล็กน้อย
ยุทธศาสตร์นี้ เหมา เจ๋อ ตุง (เมาเซตุง) ได้ใช้อพยพประชาชนหนีคู่ศึก หลบภัยสงครามรักษาประชาชนไว้
จนต่อมาเป็นประเทศจีนใหญ่โตเช่นปัจจุบัน
๓. ยุทธศาสตร์รัฐกันชน
๓.๑ รัฐกันชนด้านเหนือ
แย่งแคว้นล้านนา เชียงใหม่ ลำาปาง ลำาพูน ออกมาจากพม่าให้พ้นอิทธิพลพม่า เป็นรัฐกันชน
อยู่ทางด้านเหนือรวมเป็นอาณาจักรไทย เช่นในปัจจุบัน อาณาจักรล้านนาตกเป็นเมืองข้นอาณาจักรพม่า
ึ
ตั้งแต่สมัยพระเจ้าบุเรงนอง เมื่อปี พ.ศ.๒๑๐๘ (ก่อนกรุงศรีอยุธยาแตก ครั้งที่ ๑) แล้วก็เป็น ๆ หลุด ๆ ต่อมา
๒๐๐ ปีเศษ มาหลุดจากอำานาจพม่าก็เพราะสมเด็จพระเจ้าตากสินฯ แย่งเอามาเมื่อปี พ.ศ.๒๓๑๘ นี้เอง
การตีแย่งเชียงใหม่ออกมาจากอ้อมกอดพม่าคร้งน้ เป็นการชิงเวลาก่อนท่กองทัพพม่า
ี
ี
ั
ี
ท่รวมพลอยู่ท่เชียงใหม่จะยกมาตีไทย กรุงธนบุรี ชนิดก่อนเวลาเคล่อนทัพพม่าออกจากเชียงใหม่ไม่ถึงเดือน
ื
ี
เป็นการทำาลายกองทัพทางด้านเหนือ ที่จะยกมาตีกรุงธนบุรีจนทำาให้แผนคีมบีบของพม่าล้มเหลว
๓.๒ รัฐกันชนด้านตะวันออก
๓.๒.๑ ตีเขมรให้เจ้าเขมรครอง
ประเทศกัมพูชา เช้อพระวงศ์ครองเมืองทะเลาะแย่งอำานาจกัน ฝ่ายหน่งพ่งญวน
ึ
ื
ึ
ื
ี
ึ
ึ
อีกฝ่ายหน่งพ่งไทย เม่อใดท่กษัตริย์กัมพูชาตกอยู่ในอิทธิพลญวน มักจะยกทัพมาตีเขตแดนไทย โดยเฉพาะ
ื
เม่อยามมีศึกจากพม่ามาทางด้านตะวันตก ก็มักจะมีศึกจากเขมรมาทางด้านตะวันออก มาตีกระหนาบ
เสมอไทยไม่ว่าจะยุคสุโขทัย อยุธยา ธนบุรี รัตนโกสินทร์ จึงพยายามเอาประเทศกัมพูชามาอยู่ในอิทธิพล
ำ
ให้ปลอดภัยจากอิทธิพลญวน หรือมิฉะนั้นก็อยู่ในอิทธิพลไทย, ญวน กากึ่งกันไม่เป็นภัยต่อทั้ง ๒ ฝ่าย
้
ื
สมเด็จพระเจ้าตากสินฯ จึงจัดกองทัพไปตีกัมพูชาเม่อปี พ.ศ.๒๓๑๔ สาเหตุเพราะ
ั
ั
เม่อกองทัพไทยยกไปตีเชียงใหม่ในปี พ.ศ.๒๓๑๓ – ๒๓๑๔ น้น พระนารายณ์ ราชากษัตริย์ กัมพูชาได้ส่ง
ื
ี
ี
ั
ุ
ี
็
ั
ั
ั
ุ
ั
ั
ี
ู
ั
กองทพมาตไทยด้านตะวนออก จงหวดตราด จงหวดจนทบร แต่ถกกองทพจนทบรตแตกถอยกลบไป สมเดจ
ั
ั
ั
พระเจ้าตากสินฯ จึงต้องยกทัพไปตีกัมพูชาเอามาอยู่ในอำานาจไทยกรุงธนบุรี โดยให้เจ้าเขมรท่ฝักใฝ่ฝ่ายไทย
ี
พระรามราชา (นักองค์นนท์) ปกครองกัมพูชาตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๓๑๔ เป็นต้นมา ทำาให้หมดศึกกระหนาบทางด้าน
เขมร และเป็นรัฐกันชนด้านญวน
164
