Page 75 - นาวิกศาสตร์ เดือน กรกฎาคม ๒๕๕๔
P. 75
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ ได้เสด็จพระราชดำเนินไป นอกจากนี้ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่นิสิต
เป็นประธานและทรงร่วมอภิปรายในการประชุมทางวิชาการ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เมื่อวันที่ ๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๐๒
ของชุมนุมภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้พระราชทานพระบรมราโชวาทแก่บัณฑิต ซึ่งแสดง
ณ หอประชุมคณะอักษรศาสตร์ เมื่อวันที่ ๒๙ กรกฎาคม ความห่วงใยถึงการใช้ภาษาไทย ดังความตอนหนึ่งว่า
พ.ศ. ๒๕๐๕ ในงานวันกรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส “ในปัจจุบันนี้ ปรากฏว่าได้มีการใช้ถ้อยคำออกจะฟุ่มเฟือย
ทรงเปิดอภิปรายในหัวข้อเรื่อง “ปัญหาการใช้คำไทย” และ และไม่ตรงกับความหมายจริงอยู่เนือง ๆ ทั้งออกเสียง
ได้ทรงแสดงความห่วงใยการใช้ภาษาไทยดังความตอนหนึ่ง ก็ไม่ถูกต้องตามอักขรวิธี ถ้าปล่อยให้เป็นดังนี้ภาษาของเรา
จากกระแสพระราชดำรัสที่พระราชทานในการทรงร่วมอภิปราย ก็มีแต่จะทรุดโทรม ชาติไทยเรามีภาษาของเราใช้เองเป็น
เรื่องปัญหาการใช้คำไท ว่า “ภาษานั้นเป็นเครื่องมือ สิ่งประเสริฐอยู่แล้ว เป็นมรดกอันมีค่าตกทอดมาถึงเราทุกคน
อย่างหนึ่งของชาติ ภาษาทั้งหลายเป็นสิ่งที่สวยงามอย่างหนึ่ง จึงมีหน้าที่จะต้องรักษาไว้ ฉะนั้น จึงขอให้บรรดานิสิตและบัณฑิต
เช่น ในทางวรรณคดี เป็นต้น ฉะนั้นจึงจำเป็นต้อง ตลอดจนครูบาอาจารย์ได้ช่วยกันรักษาและส่งเสริมภาษาซึ่งเป็น
รักษาเอาไว้ให้ดี ประเทศไทยนั้นมีภาษาเป็นของเราเอง อุปกรณ์และหลักประกัน เพื่อความเจริญวัฒนาของประเทศชาติ”
ซึ่งต้องหวงแหน ประเทศใกล้เคียงของเราหลายประเทศ และในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ได้พระราชทาน
มีภาษาของตนเอง แต่ว่าเขาก็ไม่ค่อยแข็งแรง เขาต้อง พระราชดำรัสแก่คณะบุคคลที่เข้าเฝ้าถวาย ฯ ชัยมงคล
พยายามหาทางที่จะสร้างภาษาของตนเองไว้ให้มั่นคง ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา พระราชวังดุสิต เมื่อวันที่
เราโชคดีที่มีภาษาของตนเองแต่โบราณกาลจึงสมควรอย่างยิ่ง ๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๕ ดังความตอนหนึ่งว่า “นอกจากนั้นมี
ที่จะรักษาไว้...” การเปลี่ยนแปลงของวรรณยุกต์ เสียงจะสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ
เสียงโทกลายเป็นเสียงตรี เสียงตรีกลายเป็นเสียงจัตวา
เลยทำให้ฟังดูแปลก เป็นอย่างนี้ได้อย่างไร...”
๐72 นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๙๔ เล่มที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔
