Page 29 - หนังสือประวัติศาสตร์ชาติไทย ประถม

20

เรื่องที่ 4 บุญคุณของพระมหากษัตริย์ไทยตั้งแต่สมัยสุโขทัย อยุธยา ธนบุรี และรัตนโกสินทร์

4.1 สมัยสุโขทัย

ั
อาณาจักรสุโขทยเริ่มต้นประวัติศาสตร์ทมีหลักฐานตั้งแต่สมัยพ่อขุนศรีนาวน าถม
ี่
และเริ่มชัดเจนมากขึ้นในสมัยพ่อขุนศรีอินทราทตย์ (พ่อขุนบางกลางหาว พ.ศ. 1781 – 1822)
ิ
แต่ความเป็นจริงแล้วประชาคมสุโขทยน่าจะมีประวัติศาสตร์มาก่อนหน้านี้มาก แต่เราไม่พบ
ั
ั
หลักฐานทยืนยันความเป็นอิสระได้ ราชวงศ์พ่อขุนศรีอินทราทตย์ (พระร่วงหรือสุโขทย)
ี่
ิ
ได้ปกครองอาณาจักรสุโขทย มีกษัตริย์ปกครอง 9 พระองค์ สืบต่อมาเป็นเวลา 200 ปี ก็ถูกรวมเข้ากับ
ั
อาณาจักรอยุธยา

ั
อาณาจักรสุโขทยเจริญรุ่งเรืองสูงสุด ในสมัยของพ่อขุนรามค าแหงมหาราช
(พ.ศ. 1822 – 1841) อ านาจของอาณาจักรสุโขทยในช่วงสมัยของพระองค์มั่นคงมาก ได้ทรง
ั
แผ่อาณาเขตออกไปโดยรอบ วัฒนธรรมไทยได้เจริญขึ้นทุกสาขา ดังปรากฏในศิลาจารึกหลักท 1
ี่
ั้
ซึ่งเจริญทงด้านประวัติศาสตร์ การสงคราม ภูมิศาสตร์ กฎหมาย ประเพณี การปกครอง

การเศรษฐกิจ การสังคม ปรัชญาพระพุทธศาสนา การประดิษฐ์อักษรไทย และอื่น ๆ
บุญคุณของพระมหากษัตริย์

ด้านการเมืองการปกครอง

1. มีการสถาปนาอาณาจักรสุโขทัย ด้วยการท าสงครามสู้รบกับขอมด้วย

ความเสียสละเลือดเนื้อเพื่อสร้างบ้านเมือง

ี่
2. มีการปกครองแบบพ่อปกครองลูก โดยให้ผู้ทเดือดร้อนไปสั่นกระดิ่ง
หน้าประตูเมือง ซึ่งเป็นการน าทศพิธราชธรรมมาใช้ในการปกครองบ้านเมือง

3. มีการขยายอาณาเขตการปกครอง โดยการเผยแผ่ศาสนาไปตามแคว้นต่าง ๆ