Page 26 - สามัคคีเภทคำฉันท์
P. 26

ถอดคาประพนธ ์
               ํ
                    ั

            วิชชุมมาลา ฉนท ฯ
                    ั

                ขาวเศิกเอิกอึง              ทราบถึงบัดดล
     ในหมูผูคน                             ชาวเวสาลี
     แทบทุกถิ่นหมด                       ชนบทบูรี
           ี
     อกสั่นขวัญหน                         หวาดกลัวทั่วไป
                ตืนตาหนาเผือด            หมดเลือดสั่นกาย
            
         ่
     หลบลี้หนตาย                          วุนหวั่นพรั่นใจ
         ี
     ซุกครอกซอกครัว                     ซอนตัวแตกภัย
     เขาดงพงไพร                          ทิ้งยานบานตน
               เหลือจักหามปราม           ชาวคามลาลาด
         
     พันหัวหนาราษฎร                      ขุนดานตําบล
     หารือแกกัน                             คิดผันผอนปรน
     จักไมใหพล                             มาคธขามมา
         ่
                จึงใหตีกลอง                 ปาวรองทันที
                    
     แจงขาวไพรี                            รุกเบียนบีฑา
     เพือหมูภูมี                              วัชชีอาณา
      ่
     ชุมนุมบัญชา                            ปองกันฉันใด
                    
                ราชาลิจฉวี                   ไปมีสักองค
                    
                     ่
       ึ
     อันนกจํานง                             เพือจักเสด็จไป
     ตางองคดํารัส                           เรียกนดทําไม
                      ั
     ใครเปนใหญใคร                        กลาหาญเห็นดี
       ็

                ๒๒
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31