Page 39 - สามัคคีเภทคำฉันท์
P. 39

ั
               ํ
           ถอดคาประพนธ ์

             ควรยึดมั่นในมารยาทและความประพฤติที่ดีงามรักษาหมูคณะ
                    ั
   โดยไมมีความริษยากันอันจะตัดรอนไมตรีดังน้นถาหมูคณะใดไมขาดซึง ่
   ความสามัคคีมีความพรอมเพรียงกันอยูเสมอไมมีการวิวาทและระแวงกัน
   ก็หวังไดโดยไมตองสงสัยวาคงจะพบซึงความสุขความสงบและประกอบ
                 ่
        
   ดวยประโยชนมากมายใครเลาจะมีใจกลาคิดทําสงครามดวยหวังจะทําลาย
         ี
         ้
   ลางก็ไมไดทั้งนเพราะความพรอมเพรียงกันน่นเองกลาวไปไยกับมนุษย
                   ั
   ผูประเสริฐหรือสรรพสัตวที่มีชีวิตแมแตกิ่งไมหากใครจะใครลองเอามามัด
   เปนกําตั้งใจใชกําลังหักก็ยากเต็มทนหากหมูใดไมมีความสามัคคีในหมูคณะ
    ็
   ของตนและกิจการอันใดที่จะตองขวนขวายทําก็มิพรอมเพรียงกันก็อยาได
                ้
   หวังเลยความสุขความเจริญจะเกิดขึนไดอยางไรความทุกขพิบัติอันตราย
                           
   และความชั่วรายทั้งปวง ถึงแมจะไมตองการก็จะตองไดรับเปนแนแทผูที่
                         ็
   อยูรวมกันเปนหมูคณะหรือสมาคมควรคํานงถึงความสามัคคีอยูเปนนจถา
                   ึ
        ็
                            ิ
                           ็
                        ้
          ้
   ยังไมมีก็ควรจะมีขึนถามีอยูแลวก็ควรใหเจริญรุงเรืองยิ่งขึนไปจึงจะถึงซึง ่
   ความสุขความสบาย


                ๓๕
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44