Page 10 - เล่ม 8 ชุมชนท่องเที่ยววัฒนธรรมลาวครั่ง วัดหนองกระดูกเนื้อ
P. 10

ปี 2528 นอกจากน้มีพระประธานประจ�าศาลาธรรมสังเวช 1 องค์ วิหารหรือ                          จากข้อมูลขององค์การบริหารส่วนต�าบลหนองนมวัว ในปี 2563
                          ี
           มณฑป 1 องค์ (วัดหนองกระดูกเน้อ, 2564) วัดหนองกระดูกเนื้อมีความ                      บ้านหนองกระดูกเนื้อแบ่งเป็น 2 หมู่บ้าน คือ หมู่ที่ 5 และหมู่ที่ 6 มีจ�านวน
                                        ื
           ส�าคัญเป็นศูนย์กลางชุมชนในการขับเคลื่อนกิจกรรมด้วยพลังบวร (บ้าน วัด                 ครัวเรือนรวม 281 ครัวเรือน ประชากรชาย 529 คน ประชากรหญิง
                                                                                                                           ี
                                                                                                          ั
                                                                                                                        ั
                                                                                                            ิ
                                                                                                                                           ื
           ราชการ/โรงเรียน) ร่วมกันท�างานสาธารณสงเคราะห์และงานสังฆพัฒนา                        518 คน รวมท้งส้น 1,047 คน ท้งน้บ้านหนองกระดูกเน้อมีระยะทางห่างจาก
           หลากหลายกิจกรรม รวมถึงกิจกรรมชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี                          อาเภอลาดยาวไปทางทิศตะวนตกประมาณ 8 กโลเมตร ห่างจากจงหวด
                                                                                                �
                                                                                                                                                       ั
                                                                                                                                       ิ
                                                                                                                                                          ั
                                                                                                                       ั
                                                                                                                                                  ี
                                                                                                                                               ื
                                                                                               นครสวรรค์ไปทางทิศตะวันออกประมาณ 30 กิโลเมตร พ้นท่ของหมู่บ้าน
                                                                                               ส่วนใหญ่เป็นพ้นที่ราบต่า มีคลองส่งน้าคู่ขนานกับทางหลวงหมายเลข 1072
                                                                                                                  �
                                                                                                           ื
                                                                                                                             �
                                                                                                   ี
                                                                                                ื
                                                                                               พ้นท่ส่วนใหญ่เหมาะสมกับการท�านา ท�าสวน ท�าไร่ และปลูกพืชสวนครัว
                                                                                                                                            �
                                                                                               ในอดีตทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของหมู่บ้านมีหนองน้าขนาดใหญ่ท�าให้ม ี
                                                                                                                                         �
                                                                                                                                               ี
                                                                                                                              �
                                                                                               บรรดาสัตว์น้อยใหญ่ลงมาอาศัยกินน้าจากหนองน้าแห่งน้ ส่วนชาวบ้าน
                                                                                                                                                     ี
                                                                                               ในหมู่บ้านมักจะมีการเข้าป่าล่าสัตว์ เม่อล่าสัตว์แล้วก็จะน�าสัตว์ท่ได้ล่ามา
                                                                                                                               ื
                                                                                               ช�าแหละเอาเนื้อ และน�าเอาเนื้อที่ช�าแหละได้มาล้างท�าความสะอาด เพื่อน�า
                                                                                               กลับบ้าน ส่วนโครงกระดูกของสัตว์ต่าง ๆ จะทิ้งไว้บริเวณริมขอบของหนอง
                                                                                               น�้าแห่งนี้ เมื่อนานวันจ�านวนโครงกระดูกของสัตว์ก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนเป็นที่
                                                                                                                                                   ี
                                                                                               กล่าวขานกันจากชาวบ้านและจากต่างหมู่บ้านว่าหมู่บ้านแห่งน้สมควรจะ
                                                                                                                                              ึ
                                                                                               เรียกช่อ “บ้านหนองกระดูกเน้อ” มาจนถึงปัจจุบัน ซ่งหมายความว่า
                                                                                                    ื
                                                                                                                          ื
                                                                                               หนองน้าแห่งน้มีแต่กระดูกของสัตว์หรือเน้อตามภาษาด้งเดิม (ชนิษฐา ใจเป็ง
                                                                                                     �
                                                                                                                                 ื
                                                                                                           ี
                                                                                                                                           ั
                                                                                               และจุรีรัตน์ ศิตศิรัตน์, 2564: 98)








                    ี
                               ั
        8    ชุมชนท‹องเท่ยววัฒนธรรม ลาวคร่ง วัดหนองกระดูกเน้อ ื                                                                    พินิจ ลาภธนานนท และ พระมหาสุภัค วิรโช  9
             การมีส่วนร่วมและพึ่งตนเองของชุมชน
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15