Page 13 - เล่ม 8 ชุมชนท่องเที่ยววัฒนธรรมลาวครั่ง วัดหนองกระดูกเนื้อ
P. 13
วัดหนองกระดูกเนื้อ
วิถีวัฒนธรรมชุมชนลาวครั่ง
ั
่
ู
้
่
ี
บานหนองกระดกเน้อมกลมชาตพนธลาวครง มอญ ไทย ทอพยพมา
ุ
ุ
ิ
ั
่
์
ื
ี
ตั้งหลักปักฐานท�ามาหากินอยู่ร่วมกัน (ทัณฑิกา ถนอมนาม, 2564) โดยชาว
ึ
ั
ี
บ้านส่วนใหญ่เป็นชาวลาวคร่ง ซ่งมีถ่นฐานเดิมอยู่ท่หลวงพระบาง สาธารณรัฐ
ิ
ประชาธิปไตยประชาชนลาว และได้อพยพมาอยู่บริเวณภาคกลางของ
ั
ประเทศไทยต้งแต่ต้นสมัยรัตนโกสินทร์ วิถีชีวิตของชาวบ้านหนองกระดูกเน้อ
ื
สะท้อนถึงวัฒนธรรมประเพณีดั้งเดิม ส�าเนียงพูดคล้ายคลึงกับภาษาพูดของ
ชาวลาวเวียงในหลวงพระบาง มีความเล่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนา และ
ื
ยังสามารถรักษาอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาวลาวท่ปรากฏให้เห็นเด่นชัด
ี
เช่น ภาษา การแต่งกาย อาหาร ความเชื่อ และภูมิปัญญาท้องถิ่น ประกอบ
ึ
กับคนในชุมชนส่วนหน่งเล็งเห็นถึงคุณค่าวัฒนธรรมท้องถ่น จึงได้พยายาม
ิ
รักษาและเผยแพร่วัฒนธรรมให้คงอยู่คู่กับชุมชน มุ่งเน้นการสร้างศักยภาพ
ของคนในท้องถิ่น ผู้ประกอบการ ผู้ให้บริการ โดยสร้างกระบวนการเรียนรู้
ให้คนในท้องถ่นเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการท่องเท่ยวเชิงวัฒนธรรม
ี
ิ
(ชนิษฐา ใจเป็ง และจุรีรัตน์ ศิตศิรัตน์, 2564: 95) เพราะบ้านหนองกระดูก
ิ
เน้อมีวิถีชุมชนท่มีเสน่ห์ทางวัฒนธรรมลาวคร่ง โดยเฉพาะอย่างย่งการอนุรักษ์
ี
ื
ั
ื
ภูมิปัญญาท้องถ่น ท้งการทอผ้า การตีมีดโบราณ เคร่องจักสาน (ไซ ข้อง
ั
ิ
ิ
ื
กระจาด) อาหารพ้นถ่นข้นช่อ (ขนมแดกกล้วย ขนมข้าวโพด แกงเปรอะ แกง
ื
ึ
ผ�า ปลาร้าบอง) (ณัฐชัย นิ่มนวล, 2564) รวมถึงงานบุญประเพณี วัฒนธรรม
และเทศกาลพื้นบ้าน ที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน (อาทิ ประเพณีบุญคูณ
ลาน เดือน 3 ประเพณีสารทลาว เดือน 10) และมีผลิตภัณฑ์ท้องถ่นท่มีความ
ี
ิ
หลากหลาย
ั
ี
10 ชุมชนทองเท่ยววัฒนธรรม ลาวคร่ง วัดหนองกระดูกเน้อ ื พินิจ ลาภธนานนท และ พระมหาสุภัค วิรโช 11
การมีส่วนร่วมและพึ่งตนเองของชุมชน
