Page 11 - เล่ม 9 พระไม่ทิ้งโยม วัดสุทธิวราราม
P. 11
ี
ี
ท่ได้แฝงผลกระทบท่ตามมาของเมือง โดยการเติบโตและขยายตัวของเมือง
ั
ก่อให้เกิดคนจนเมืองและคนท่สูญเสียประโยชน์และความม่นคงของชีวิตจาก
ี
ื
�
ท่ดินทากิน การขยายตัวและพัฒนาการเปล่ยนวิถีการผลิตเพ่อตอบสนองการ
ี
ี
บริโภคของผู้คนในเมือง (ปรีชา คุวินทร์พันธุ์, 2549; กนกวรรณ มะโนรมย์,
2563; นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ, 2562; และพิเชฐ สายพันธ์, 2564) ดังนั้น อาจ
ี
ี
์
ื
้
้
ื
ิ
้
ี
กล่าวไดว่าเมืองคอพนท่ชวตทมองคประกอบหลากหลายโดยองคประกอบนน
่
ี
ั
์
ี
มีความสัมพันธ์อยู่กับผู้คนท่มีลักษณะเฉพาะไปตามชนช้นทางสังคมและ
ั
เศรษฐกิจ อัตลักษณ์ กลุ่มอาชีพ และกลุ่มทางสังคม เมืองจึงกลายเป็นพื้นที่
ของการรวบรวมความหลากหลายและเป็นพื้นที่มีพลวัตอยู่ตลอดเวลา
ี
ี
ในขณะท่งานทางอนาคตศึกษาได้สะท้อนให้เห็นถึงการเปล่ยนแปลง
ั
ั
ิ
ึ
ของเมืองและก่อให้เกดความสมพนธ์ทางสงคมใหม่ ๆ ข้นมาในบริบทของ
ั
ความเป็นเมือง อภิวัฒน์ รัตนวราหะ และคณะ (2563) ได้ศึกษาความสัมพันธ์
ระหว่างเมืองกับคนในประเด็นของการเปล่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สังคม
ี
ื
สูงวัย กระบวนการกลายเป็นเมือง การเช่อมต่อระดับโลกของคนแลข้อมูล
การพัฒนาเทคโนโลยีกับปัญญาประดิษฐ์ และการเพ่มอานาจทางเศรษฐกิจ
�
ิ
ื
ิ
ึ
็
ิ
ี
ี
ึ
ื
่
การเมอง ซงเป็นปัจจยสาคญในการสะท้อนให้เหนถงวถชวตแบบเมองใน
ั
�
ั
อนาคต อีกท้งเมืองได้ลดทอนความสัมพันธ์ผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ของผู้คน
ั
ให้มีการรวมกลุ่มทางสังคมกันน้อยลงและมีความสัมพันธ์กันแบบผิวเผิน เช่น
ั
เดยวกนกับการเปลยนแปลงไปของการเลอมใสศาสนาหรือการทากจกรรม
ิ
ี
�
่
ี
ื
่
ทางศาสนาของวัดภายในเมือง ด้วยเหตุผลท่ว่าการอยู่อาศัยในเมืองเป็นไป
ี
ี
ี
ในลักษณะของการย้ายเข้าและย้ายออก มีการเปล่ยนแปลงท่อยู่อาศัยไปตาม
�
สถานท่ทางานท่สะดวกสบายทาให้ผู้คนไม่มีส่วนร่วมและความรู้สึกเป็นอัน
ี
ี
�
ื
ึ
ั
หน่งอันเดียวกันกับศาสนาภายในเมือง อีกท้งคนเมืองยังมีทัศนคติต่อพ้นท ี ่
�
ื
วัดว่าไม่ได้สร้างมูลค่าทางด้านการใช้สอยในการทางานได้มากเมอเทียบกับ
่
พื้นที่ทางกายภาพที่เป็นแหล่งปฏิสัมพันธ์ทางสังคมอื่น ๆ เช่น แหล่งท�างาน
แบบท�างานร่วมกัน (Co-working Space) เป็นต้น ประกอบกับการเปลี่ยน
สายชล ปญญชิต และพระสุธีรัตนบัณฑิต ¤ 9
ั

