Page 10 - รายงานเรื่อง คุณธรรม จริยธรรม ตามหลักพระพุทธศาสนา
P. 10

๑๐


                         มีผู้ทรงคุณวุฒิหลายท่านได้กล่าวถึงความสำคัญของคุณธรรมจริยธรรมไว้ดังนี้

                         วศิน อินทสระ  ได้กล่าวถึงความสำคัญและประโยชน์ของจริยธรรมดังจะกล่าวโดยย่อดังนี้


                                                         ่
                                      ็
                         ๑. จริยธรรมเปนรากฐานอันสำคัญแหงความเจริญรุ่งเรือง ความมั่นคงและความสงบสุขของปัจเจกชน
               สังคมและประเทศชาติอย่างยิ่ง รัฐควรส่งเสริมประชาชนให้มีจริยธรรมเป็นอันดับแรก เพื่อให้เป็นแกนกลางของการ
                                             ึ
                               ั้
                                                                                    ี่
                                                                                                     ั
               พัฒนาดานอื่นๆ ทงเศรษฐกิจ การศกษา การเมืองการปกครอง ฯลฯ การพัฒนาทขาดจริยธรรมเป็นหลกยึดย่อม
                      ้
                                                                                                 ้
               เกิดผลร้ายมากกว่าด เพราะผมีความรู้แตขาดคณธรรม ย่อมก่อให้เกิดความเสื่อมเสยได้มากกว่าผดอยความรู้ โดย
                                                      ุ
                                                                                               ู้
                                        ู้
                                                                                    ี
                                 ี
                                                 ่
                                              ี่
                                        ่
               ทานกลาวว่า “ ผมีความรู้แตไม่รู้วิธีทจะประพฤตตน ย่อมก่อให้เกิดความเสอมเสยไดมากกว่าผมีความรู้น้อย ถ้า
                      ่
                                                                                   ี
                                                                               ื่
                                                                                               ู้
                                                                                       ้
                 ่
                              ู้
                                                         ิ
                                                                                               ุ่
                                  ิ
                                                              ิ
               เปรียบความรู้เหมือนดน จริยธรรมย่อมเป็นเหมือนน้ำ ดนทไม่มีน้ำยึดเหนี่ยวเกาะกุมย่อมเปนฝนละอองให้ความ
                                                                 ี่
                                                                                            ็
                                                    ่
                                           ี่
               รำคาญมากกว่าให้ประโยชน์ คนทมีความรู้แตไม่มีจริยธรรมจึงมักเป็นคนที่ก่อความรำคาญหรือเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่น
               อยู่เนืองๆ”
                                                                                 ้
                         ๒. การพัฒนาบ้านเมือง ตองพัฒนาจิตใจคนก่อน หรืออย่างน้อยก็ใหพร้อมๆไปกับการพัฒนาเศรษฐกิจ
                                               ้
                                                                                    ู
                                                         ี่
                                                                      ็
                          ึ
                                                                                                      ี
               สังคม การศกษาวิชาการอื่นๆ เพราะการพัฒนาทไม่มีจริยธรรมเปนแกนนำนั้นจะสญเปลาและเกิดผลเสยเป็นอัน
                                                                                         ่
                                                                                                         ั
               มากทำให้บุคคลลุ่มหลงในวัตถุและอบายมุข การที่เศรษฐกิจตองเสอมโทรม ประชาชนทุกข์ยาก เพราะคนในสงคม
                                                                      ื่
                                                                  ้
               ละเลยจริยธรรม กอบโกยทรัพย์สนเปนประโยชน์ส่วนตัวมากเกินไปขาดความเมตตาปราณี แล้งน้ำใจในการดำเนิน
                                              ็
                                           ิ
               ชีวิตซึ่งกันและกัน
                                                                                                         ื
                                                         ี
                                                                                                   ่
                                         ้
                         ๓. จริยธรรม มิไดหมายถึง การถือศล กินเพล เข้าวัดฟังธรรม จำศลภาวนา โดยไม่ชวยเหลอทำ
                                                                                    ี
                                                                                      ิ
                                                                 ิ
                                     ่
                                                                                        ี่
                              ั
                                                                                            ้
               ประโยชน์ให้แก่สงคม แตจริยธรรมหมายถึงความประพฤต การกระทำและความคดทถูกตองเหมาะสมการทำ
                                                                       ้
               หน้าทของตนอย่างถูกตองสมบูรณ เว้นสงควรเว้น ทำสงควรทำ ดวยความฉลาดรอบคอบ รู้เหตรู้ผลถูกตองตาม
                                                              ิ่
                                   ้
                                            ์
                                                                                                       ้
                     ี่
                                                  ิ่
                                                                                                ุ
                                                                               ุ
                                                                   ุ
                                          ็
                                                                                               ุ
                                                       ึ
               กาลเทศะและบุคคล ดังนั้นจะเหนว่าจริยธรรมจงจำเปนและมีคณค่าสำหรับทกคนในทกวิชาชีพทกสังคม สงคมจะ
                                                                                      ุ
                                                            ็
                                                                                                       ั
               อยู่รอดด้วยจริยธรรม
                                                                                         ื่
                                                                            ็
                         ๔. การทจริต คดโกง การเบียดเบียนกันในรูปแบบตางๆอันเปนเหตุให้สังคมเสอมโทรม มีสาเหตุมาจาก
                                                                    ่
                                 ุ
                                                                               ี้
                                         ั
                                                                                            ้
                                                              ิ
               การขาดจริยธรรมของคนในสงคม ทรัพยากรธรรมชาตในโลกนี้น่าจะพอเลยงชาวโลกไปไดอีกนาน ถ้าชาวโลก
                                                                                      ์
                                                     ี
                                                                                        ั
                         ิ้
                                                                                                            ็
                                                                        ่
                                               ้
               ช่วยกันละทงความละโมบโลภมาก แลวมามีชวิตอยู่อย่างเรียบง่าย ชวยกันสร้างสรรคสงคม ยึดเอาจริยธรรมเปน
                          ี
               ทางดำเนินชวิต ไม่ใชยึดเอาลาภยศความมีหน้ามีตาในสงคมเป็นจดหมาย ถ้าสงนั้นจะเกิดขึ้นก็ถือเป็นเพียงผล
                                                               ั
                                                                       ุ
                                                                                  ิ่
                                 ่
                                   ้
               พลอยไดและนำมาใชเป็นเครื่องมือในการประพฤตธรรม เชน อาศยลาภผลเป็นเครื่องมือในการบำเพ็ญ
                                                             ิ
                       ้
                                                                           ั
                                                                     ่
               สาธารณประโยชน์อาศัยยศและความมีหน้ามีเกียรติในสังคมเป็นเครื่องมือในการจูงใจคนผู้เคารพนับถือเขาหาธรรม
                                                                                                     ้
                                                                                                  ็
                                                                                     ่
                                                                        ่
                         ๕. จริยธรรมสอนให้เราเลิกดูหมิ่นกดขี่คนจน ให้เอาใจใสดูแลเอื้ออาทรตอผสงอายุ ซึ่งเปนบุพการีของ
                                                                                        ู
                                                                                       ู้
                                                 ี
                                                ้
                                 ั
                                                                                              ู้
               ชาติ สอนให้เราถ่อมตวเพื่อเข้าหากันไดดกับคนทั้งหลาย และไม่วางโตโอหังอวดดีหรือก้าวร้าวผอื่น สอนให้เราลด
                  ิ
               ทิฐมานะลงให้มากๆเพื่อจะไดมองเห็นสงตางๆตามความจริง ไม่หลงสำคญตวว่ารู้ดกว่า มีความสามารถกว่าใคร
                                                 ิ่
                                                   ่
                                        ้
                                                                                     ี
                                                                               ั
                                                                            ั
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15