Page 12 - รายงานเรื่อง คุณธรรม จริยธรรม ตามหลักพระพุทธศาสนา
P. 12
๑๒
๑. ช่วยให้ชีวิตดำเนินไปด้วยความราบรื่นและสงบสุข ไม่พบอุปสรรค
๒. ช่วยให้คนเรามีสติสัมปชัญญะอยู่ตลอดเวลา ไม่เผลอตัว ไม่ลืมตัว จะประพฤติปฏบัติในสง
ิ่
ิ
ใดก็จะระมัดระวังตัวอยู่เสมอ
๓. ช่วยสร้างความมีระเบียบวินัยให้แก่บุคคลในชาต ิ
ุ
ิ
ั่
่
๔. ชวย ควบคมไม่ให้คนชวมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น การปฏิบัตตนให้เปนตวอย่างแก่ผู้อื่น นับว่า
ั
็
็
ั
เป็นคณแก่สงคม เพราะนอกจากจะเปนตวอย่างโดยการชนำทางอ้อมแล้ว ยังจะออกปากแนะนำสงสอนโดยตรง
ี้
ั
ั่
ุ
ได้อีกด้วย
๕. ช่วยให้มนุษย์นำความรู้และประสบการณ์ ที่ร่ำเรียนมาสร้างสรรค์สิ่งที่มีคุณค่า
ุ
๖. ช่วยควบคุมการเจริญทางด้านวัตถและจิตใจของคนให้เจริญไปพร้อม ๆ กัน
๗. ช่วยสร้างความมั่นคงทางจิตใจให้มนุษย์
ี่
ี่
ั
่
ื
ั
ความสำคญของคุณธรรม และจริยธรรมทกลาวมานี้ ประเด็นทสำคญก็คอ สามารถลดปัญหา
และขจัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นแก่บุคคล สังคม และประเทศชาติได้ เมื่อทุกคนประพฤติปฏิบัติตนดีแล้ว อุปสรรค ศัตรู
ภัยอันทราย ก็จะหมดสิ้นไป ผู้คนมีแต่ความรักต่อกัน สังคมมีแต่ความสงบ และประเทศชาติก็จะเจริญรุ่งเรือง
๓. องค์ประกอบของคุณธรรม จริยธรรม
ั
้
ุ
กรมวชาการ ไดจดทำเอกสารการประชมเกี่ยวกับจริยธรรมไทย สรุปว่าคณธรรม จริยธรรม ของ
ุ
ิ
บุคคลมีองค์ประกอบ ๓ ประการ คือ
ู้
ี
ุ
้
ื
้
๑. ดานความร (moral reasoning) คอ ความเข้าใจในเหตผลของความถูกตองดงาม
ั
สามารถตดสินแยกความถูกต้องออกจากความไม่ถูกต้องได้ด้วยการคิด
ู้
ื
๒. ดานอารมณ์ความรสึก (moral attitude and belief) คอ ความพึงพอใจ ความ
้
็
ศรัทธาเลื่อมใส ความนิยมยินดี ที่จะรับคุณธรรม จริยธรรมมาเปนแนวทางในการประพฤติปฏิบัติตน
๓. ดานพฤตกรรม (moral conduct) คือการกระทำหรือหารแสดงออกของบุคคลใน
ิ
้
สถานการณ์ต่างๆ ซึ่งเชื่อว่าเกิดจากอิทธิพลของทั้งสององค์ประกอบข้างต้น
่
เนื่องจากองคประกอบของคุณธรรม จริยธรรมประกอบดวย ๓ ส่วน ดงกลาวข้างต้น การพัฒนาคนใน
์
ั
้
ุ
ด้านคณธรรม จริยธรรมจงต้องพัฒนา ๓ ด้านไปดวยกัน ในการดำเนินชีวิตของคนนั้น องค์ประกอบทั้ง ๓ ประการ
ึ
้
ี่
ั้
ั
่
ื
เกี่ยวข้องสมพันธ์กันอย่างใกลชด กลาวคอ พฤตกรรมของคนทแสดงออกมาทงทางกายและทางวาจานั้น จะมี
้
ิ
ิ
ความสมพันธ์กับทางจตใจและสตปัญญา คนทมีอารมณโกรธจะแสดงพฤตกรรมออกมาทางการก้าวร้าวรุนแรง
ิ
ิ
์
ี่
ิ
ั
ี่
และยิ่งเป็นคนที่มีปัญญาน้อยดวยแลว พฤตกรรมทแสดงออกก็จะก้าวร้าวรุนแรงยิ่งกว่าบุคคลทมีสตปัญญาซึ่งจะ
ิ
้
ิ
ี่
้
ี
ิ
สามารถควบคมจตใจของตนไดโดยไม่แสดพฤตกรรมไม่ดให้ออกมาปรากฏ นั่นก็แสดงว่าผมีสตปัญญาดย่อม
ี
ุ
้
ู้
ิ
ิ
์
สามารถควบคุมอารมณและความประพฤติได้ดีกว่าผู้ด้อยปัญญานั่นเอง
