Page 257 - รูปแบบพุทธวิธีการบริหารหลักสูตรพุทธศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสงัคมศึกษา ของผู้บริหารในมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
P. 257
๒๕๒
๓.การพัฒนาการบริหารหลักสูตรด้านการส่งเสริมวิชาการตามหลักอปริหานิยธรรม
จะเห็นได้ว่า ผู้บริหาร อาจารย์ประจำหลักสูตร และผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ควรมีการประชุมเนืองนิตย์ๆ จะ
ทำให้ทราบจุดอ่อนจุดแข็ง อุปสรรคและโอกาสในการพัฒนาและการส่งเสริมภาควิชาให้เข้มแข็งมาก
ยิ่งขึ้นสามารถจะส่งเสริมการพัฒนา ผลงานวิจัย ตำราและเอกสารประกอบการสอนรวมทั้งการจัดสัมมนา
ทางวิชาการ ส่วนการประชุมพร้อมเพรียงกัน เลิกพร้อมเพรียงกันจะต้องให้คณะกรรมการทราบถึงขึ้น
ตอน วิธีการ เป้าหมาย เงื่อนไขถึงการสร้างและการส่งเสริมวิชาการรวมทั้งการเตรียมความพร้อมเพรียง
ิ่
ในการบริหารหลักสูตรสู่ยุคแห่งความเปลี่ยนแปลงทางสังคม ในส่วนการไม่ถอนข้อตกลงเดิม และไม่เพม
ข้อตกลงใหม่ต้องมีการกำหนด เงื่อนไขในการพัฒนาและส่งเสริมวิชาการให้เป็นไปตามกรอบแห่ง
ระยะเวลาและคุณภาพผลงาน วิชาการมีการวางเป้าหมายตามข้อกำหนดของคณะกรรมการบริหาร
จะต้องไม่เปลี่ยนกรอบเป้าหมายอื่น สำหรับการให้ความเคารพต่อประธานหลักสูตร ต้องเป็นแบบอย่าง
ด้านวิชาการของภาวะผู้นำ จะต้องผลิตผลงานออกมาสู่สังคมให้มากที่สุด เพื่อการยอมรับของนักวิชาการ
จากหน่วยงานภายนอก กำหนดให้คณะกรรมการต้องมีผลงานอย่างน้อย ๒ เล่ม สำหรับผลงานวิชาการ
ต่างๆ รวมทั้งสามารถตีพิมพ์อย่างมีคุณภาพ ส่วนการให้ความสำคัญแก่สตรี นอกจากต้องมีวิชาที่
เกี่ยวเนื่องด้วยวิชาภาวะผู้นำสตรีและด้านคณะกรรมการจะต้องมีผลงานที่บ่งชี้ถึงคุณภาพของรายวิชา
เช่น หนังสือ เอกสารประกอบการสอน ตำรา บทความทางวิชากร และงานวิจัยที่เกี่ยวกับภาวะผู้นำหรือ
ประเด็นอื่นที่เกี่ยวกับสตรี เป็นต้น การให้ความเคารพสักการะแก่สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ส่งเสริมงานวิจัย
โดยเฉพาะสถาบันทางการเมืองกับสถานที่สำคัญและการเป็นผู้นำส่งเสริมวิชาการสังคมศึกษาเชิง
วัฒนธรรมท้องถิ่น และการให้ความสำคัญแก่ผู้กระทำความดีเมื่อมีการสร้างผลงานทางวิชาการ บุคคลนั้น
จะต้องได้รับความชื่นชมยินดี การยกย่องจากผู้บังคับบัญชามีคนในองค์กรรับรู้รับทราบร่วมกัน ซึ่งเป็น
การให้กำลังใจและเห็นความสำคัญต่อบุคคลผู้ผลิตผลงานเพื่อรับใช้สังคม ซึ่งที่กล่าวมานี้ทำให้เห็นภาพ
ของการพัฒนาศักยภาพด้านวิชาการของการบริหารสาขาวิชาสังคมศึกษาในส่วนวิทยาเขตต่างๆ
๔.การบริหารหลักสูตรด้านการวัดผลและการประเมินผลตามหลักอปริหานิยธรรม
ผู้บริหาร อาจารย์ประจำหลักสูตร และผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ควรมีการประชุมอย่างต่อเนื่อง เพื่อเป็นการ
ประชุมเพื่อกำหนดเงื่อนไขในการวัดและประเมินผล และการกำหนดตัวชี้วัดให้สอดคล้องกับท้องถิ่น
มากกว่าให้สอดคล้อง กับส่วนกลางแต่อย่างน้อยต้องได้เกณฑ์ที่มีคุณภาพที่ตรงกับ สกอ. การประชุม
ื่
พร้อมเพรียงกันและการเลิกพร้อมเพรียงกันเป็นการกำหนดตัวชี้วัดจะต้องให้เกิดการรับรู้ร่วมกัน เพอ
กำหนดมาตรฐานการประเมินผลการเรียนการสอนที่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน ส่วนการไม่ถอนข้อตกลง
เดิม และไม่เพิ่มข้อตกลงใหม่ ซึ่งเป็นการดำเนินการตัวชี้วัดและการประเมินผลในการจัดการเรียนการ
สอนตามเกณฑ์ ที่กำหนดให้เกิดการปฏิบัติตามมาตรฐานการวัดและประเมินผล และจะไม่กำหนด
เกณฑ์หากไม่มี ข้อตกลงจากที่ประชุมคณะกรรมการ การให้ความเคารพต่อประธานหลักสูตรหรือ
หัวหน้าสาขาวิชาสังคมศึกษาด้วยการประเมินตนเองของประธาน ประธานจะต้องรู้ถึงการวัดคุณภาพของ

