Page 148 - MuseScore 2.0 handbook
P. 148

Om een afbreking of afstandshouder toe te voegen:
           1.  Gebruik het Afbrekingen & afstandshouders palet (zie hierboven)
           2.  Sleep hier vandaan de gewenste afbreking of tussenruimte
           3.  Plaats de afbreking of afstandshouder op de maat die je wilt beïnvloeden

         Verwijder een afbreking of afstandshouder

         Er zijn momenten dat je een afbreking of afstandshouder wilt verwijderen. Dit doe je als volgt:

           1.  Klik één keer op de afbreking of afstandshouder (het wordt hierbij donkerder blauw om aan te geven dat het
             geselecteerd is)
           2.  Druk op de Delete toets

         Sectie-einde

         Een sectie-einde kan bijvoorbeeld worden gebruikt om twee delen in de partituur van elkaar te scheiden.
         Het kan worden gebruikt samen met een regelafbreking of pagina-einde. Het stelt ook het maatnummer op 1 in. Dus, net
         zoals bij de eerste maat van de partituur, zal er geen nummer verschijnen bij de eerste maat na de onderbreking, indien zo
         geconfigureerd (zie Maat-eigenschappen).

         Als je de maat- of toonsoort wijzigt aan het begin van een nieuwe sectie dan worden er geen hulp tekens aan het einde
         van de laatste maat voor de wijziging geplaats. Zie onderstaand voorbeeld:

















         Zie ook


             Voeg toe/Verwijder Regelafbrekingen gereedschap
         Kaders


         Kaders geven je de mogelijkheid lege ruimte te maken buiten de gewone maten. Ze kunnen ook tekst of afbeeldingen
         bevatten. MuseScore kent drie type kaders: Horizontaal, Verticaal en Tekst.


         Horizontaal kader













         Horizontale kaders worden gebruikt om een onderbreking te maken in een systeem. De breedte is instelbaar en de hoogte
         is gelijk aan de hoogte van een systeem. Voorbeelden van het gebruik zijn:

             Het maken van een coda, met een aanpasbare open ruimte voor het te scheiden van de rest van de partituur (zoals
             in bovenstaande voorbeeld).
             Het maken van een verschuiving aan het begin van de partituur waarbij er geen notenbalk naam is die hetzelfde
             doet.
             Het maken van een aanpasbare rechter marge aan het eind van de partituur.
             Het maken van ruimte voor tekst of een afbeelding.


                                                          148
   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153