Page 18 - 21-lessons
P. 18

บทนํ า                                                   17


                   แต่ตั้งเป้ำหมำยให้พวกมันกระตุ้นให้เกิดกำรคิดต่อยอด และช่วยให้ผู้อ่ำน
                   สำมำรถมีส่วนร่วมกับบทสนทนำส�ำคัญๆ ของยุคสมัยของพวกเรำได้


                         อันที่จริงแล้วหนังสือเล่มนี้เขียนในรูปแบบบทสนทนำกับสำธำรณชน
                                                                        ่
                                                                     ื่
                                                               ์
                   หลำยบทเขียนขึ้นเพื่อตอบค�ำถำมที่ผูอำน นักหนังสือพิมพ หรือเพอนรวมงำน
                                                ่
                                               ้
                   ถำมไถ่มำ บำงส่วนก็มีเนื้อหำในเวอร์ชั่นก่อนหน้ำที่ตีพิมพ์ไปแล้วในรูปแบบ
                                                                   ้
                                                                     ้
                                                       ่
                                           ้
                                ้
                                                                ้
                           ่
                   ต่ำงๆ ซึ่งชวยใหผมมีโอกำสไดผลตอบรับและชวยลับคมขอโตแยงของผมได้
                   บำงสวนเนนในเรื่องเทคโนโลยี บำงสวนเนนเรื่องกำรเมือง บำงสวนเนนเรือง
                                                                     ่
                            ้
                        ่
                                                    ้
                                                                            ่
                                                                         ้
                                                ่
                   กำรศำสนำ และบำงสวนเนนเรองศิลปะ บำงบทก็ใชเฉลมฉลองปญญำญำณ
                                        ้
                                                           ้
                                                              ิ
                                    ่
                                                                     ั
                                           ื่
                                                                      ี
                   ของมนุษย์ ขณะที่บทที่เหลือใช้เน้นย�้ำบทบำทส�ำคัญอันขำดเสยมิได้ของ
                                              ี่
                                                     ุ
                                                                  ั
                   ควำมงี่เง่ำของมนุษย์ แต่ค�ำถำมทครอบคลมเรองทั้งหมดยงคงไม่แตกต่ำง
                                                        ื่
                   กัน นั่นก็คือเกิดเรื่องต่ำงๆ อะไรขึ้นบ้ำงบนโลกใบนี้ในทุกวันนี้ และควำม
                   หมำยที่ลึกลงไปของเหตุกำรณ์ต่ำงๆ ที่เกิดขึ้นคืออะไรกันแน่?
                         กำรผงำดขึ้นของโดนัลด์ ทรัมป์แสดงถึงนัยอะไร? เรำจะท�ำอะไร
                   เกี่ยวกับกำรระบำดของข่ำวลวงได้บ้ำง? เหตุใดเสรีประชำธิปไตยจึงตกอยู่
                   ในวิกฤต? พระเจ้ำจะทรงกลับมำไหม? สงครำมโลกครั้งใหม่ก�ำลังจะมำอีก
                   หรือไม่? อำรยธรรมแบบใดจะครองโลก แบบตะวันตก จีน หรืออิสลำม?
                                    ั
                   ยุโรปควรเปิดประตูรบผู้ลี้ภัยหรือไม่? ลัทธิชำตินิยมจะแก้ปัญหำควำมไม่
                   เท่ำเทียมและกำรเปลี่ยนแปลงภูมิอำกำศได้อย่ำงไร? เรำควรจะท�ำอย่ำงไรกับ
                   กำรก่อกำรร้ำย?
                         แม้ว่ำหนังสือเล่มนี้จะเน้นมุมมองระดับโลก แต่ผมก็ไม่ได้ละเลยมุม
                                    ่
                   มองในระดับบุคคลเชนกัน ในทำงตรงกันขำม ผมต้องกำรเนนควำมเชื่อมโยง
                                                                 ้
                                                    ้
                   ระหว่ำงกำรปฏิวัติอันยิ่งใหญ่ในยุคสมัยของเรำกับชีวิตภำยในของคนแต่ละ
                   คน เช่น กำรก่อกำรร้ำยเป็นทั้งปัญหำกำรเมืองระดับโลกและปัญหำกลไก
                   ทำงจิตวิทยำภำยใน กำรก่อกำรร้ำยท�ำงำนผ่ำนกำรกดปุ่มควำมกลัวที่อยู่ลึก
                   เข้ำไปในจิตใจและยึดครองจินตนำกำรของคนนับล้ำนๆ เป็นรำยบุคคล ใน
                   ท�ำนองเดียวกัน วิกฤตเสรีประชำธิปไตยไมไดมีบทบำทแสดงแคเพียงในสภำ
                                                                    ่
                                                    ่
                                                      ้
                                   ่
                                                     ์
                                               ่
                   หรือคูหำเลือกตง แตยังมีบทบำทอยูในเซลลประสำทและจุดประสำนประสำท
                               ั้
                                                                            ื่
                                                                         ็
                                           ่
                   (synapse) อีกดวย จนมีค�ำกลำวซ�้ำซำกว่ำเรองของคนแตละคนก็ถือเปนเรอง
                                                               ่
                                                     ื่
                                ้
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23