Page 41 - ญี่ปุ่น ประวัติศาสตร์แห่งอำนาจ จากเทพเจ้าถึงซามูไร
P. 41
40
ี
นอกจากความเก่ยวพันด้านพันธุกรรมระหว่างชาวยาโยอิกับชาวเอเชีย
ื
ตะวันออกแล้ว นักภาษาศาสตร์ยังเช่อว่าคนยาโยอิเป็นญาติกับคนเกาหลีใน
ด้านภาษา โดยมีการเปรียบเทียบภาษาเกาหลีโบราณในแถบปลายคาบสมุทร
อันเป็นที่ตั้งของอาณาจักรแพ็กเจและชิลลา พบว่ามีค�าศัพท์พื้นฐานตรงกัน
เรียกว่าภาษา Peninsular Japonic หรือภาษาญี่ปุ่นคาบสมุทรเกาหลี
ตามบันทึกของจีน ลักษณะการตั้งถิ่นฐานและแว่นแคว้นของผู้คนยุค
ี
ยาโยอิมีอยู่กระจัดกระจายนับร้อยแห่ง แต่จีนเรียกคนในแผ่นดินญ่ปุ่นรวม
กันว่าชาว “วอ” (倭) ในภาษาญี่ปุ่นก�าหนดให้อ่านค�านี้ว่า “ยามาโตะ”
และ “วะ”
�
ี
ื
ในภาษาญ่ปุ่น “วะ” หมายถึงช่อประเทศเก่า เช่นเดียวกับคาว่ายามาโตะ
ื
ึ
�
ท่หมายถึงช่อเดิมของประเทศ หมายถึงตาบลหน่งในเมืองนาระ อันเป็น
ี
ศูนย์กลางของประเทศในยุคประวัติศาสตร์ ค�าว่ายามาโตะและวะ มีความ
ี
สาคญต่อรากเหง้าความเป็นญป่นเสยยงกว่าคาว่า นฮง/นิปปง/รอเปิ่น/
ั
ี
่
ุ
ิ
่
ื
�
่
ิ
�
ญี่ปุ่น (日本) เสียอีก
่
่
ึ
ั
�
ี
ในภาษาจนคาวา “วอ” แปลวา “แคระแกร็น” และยงหมายถง “ญี่ปุ่น”
�
ี
และยังเป็นคาท่จีนใช้เรียกญ่ปุ่นอย่างดูถูกว่าเป็นคนแคระ เน่องจากก่อนยุค
ื
ี
สมัยใหม่ชาวญ่ปุ่นมีรูปร่างไม่สูงใหญ่ อย่างไรก็ตามความหมายท่แท้จริงของ
ี
ี
�
คาว่า วอ อาจไม่ได้หมายถึงคนแคระต้งแต่แรก และการใช้ในความหมายดูถูก
ั
อาจเกิดข้นหลังจากน้น เพราะประวัติศาสตร์ของคาว่าวอมีมายาวนานมาก
�
ั
ึ
ั
คาว่า วอ ปรากฏคร้งแรกในหลักฐานจีนในตาราซานไห่จิง (山海經)
�
�
ซึ่งเรียบเรียงขึ้นในยุคจ้านกั๋ว-ต้นสมัยฮั่น ตรงกับยุคยาโยอิของญี่ปุ่น ใน
ี
ี
ั
�
ี
ตาราน้เอ่ยถึงแผ่นดินวอไว้ว่า “ดินแดนไก้ก๋วอยู่ทางตอนใต้ของชว่เย่ยน
และอยู่ทางเหนือของวอ วอเป็นของเยียน เฉาเซ่ยนอยู่ทางตะวันออกของ
ี
เลี่ยหยาง”
ตามบันทึกนี้วิเคราะห์ได้ว่า ไก้กั๋ว คือบรรพบุรุษของอาณาจักรจินใน
เกาหลี ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของอาณาจักรซัมฮันในคาบสมุทรเกาหลี ในต�ารา
ญี่ปุ่น ประวัติศาสตร์แห่งอ�านาจ

