Page 42 - ฮอว์กิง นักฟิสิกส์แห่งศตวรรษที่ 21 HAWKING THE MAN
P. 42

เอ็ดวิน ฮับเบิล (ดูข้อความในกรอบ) และได้สรุปว่า
                        �
                                         ั
                 เอกภพกาลังขยายตัวออก อีกท้งอวกาศและเวลา
                 นั้นมีจุดเริ่มต้น ในปี 1931 เลอแม็ทร์ตีพิมพ์ผลงาน
                   ี
                                        ั
                 เก่ยวกับทฤษฎีของเขาในเวอร์ช่นภาษาอังกฤษ โดย
                               ิ
                 เขาได้บรรยายจุดเร่มต้นของเอกภพในลักษณะของ
                 ‘สมมติฐานว่าด้วยอะตอมแรกเร่ม’ (hypothesis
                                         ิ
                 of the primeval atom) หรือ ‘ไข่จักรวาล’
                                          ี
                 (Cosmic Egg) เลอแม็ทร์กล่าวเก่ยวกับไข่จักรวาล
                                     ี
                                                    ึ
                 ว่า “ระเบิดออกในขณะท่เอกภพได้ถูกสร้างข้น”
                                                     ึ
                 (เลอแม็ทร์เป็นนักบวชคริสต์ ท่เขาพูดว่าสร้างข้น
                                         ี
                                               ึ
                             ี
                 หมายถึงขณะท่พระเจ้าได้สร้างเอกภพข้น-ผู้แปล)   หนังสือโดยเลอแม็ทร์ในเวอร์ช่นภาษาอังกฤษ The Primeval
                                                                          ั
                                     ้
                                     ึ
                 และเขาได้อธบายการเกดขนของเวลาและอวกาศ   Atom หนงในหลายๆ ชอทเขาตงให้สาหรบภาวะเอกฐาน
                           ิ
                                   ิ
                                                               ่
                                                                                   ั
                                                                        ื
                                                                        ่
                                                                                 �
                                                                          ่
                                                                          ี
                                                                             ั
                                                               ึ
                                                                             ้
                 ว่าคือ “ปัจจุบันที่ปราศจากวันวาน”      ของจักรวาล
                                                              ี
                                                        ค่าคงท่ฮับเบิล
                                                        เอ็ดวิน ฮับเบิลคือนักดาราศาสตร์ผู้เรืองนามช่วง
                                                        ยุคต้นศตวรรษที่ 20 ในปี 1925 เขาได้ใช้ดาวฤกษ์
                                                                  ี
                                                                ึ
                                                         �
                                                        จาพวกหน่งท่เรารู้ค่าความสว่างในการพิสูจน์ว่า
                                                               ั
                                                        บางดวงน้นอยู่เลยนอกเขตดาราจักรของเราออก
                                                        ไปได้อย่างชาญฉลาด น่คือหน่งในการพิสูจน์แบบ
                                                                              ึ
                                                                         ี
                                                             ิ
                                                                            ี
                                                        ฟันธงช้นแรกๆ ว่าเอกภพมอาณาเขตไกลออกไป
                                                        นอกดาราจักรทางช้างเผือกของเรา และเป็นหน่ง
                                                                                           ึ
                                                                               ่
                                                        ในการพสูจน์ว่ายังมีดาราจักรอนๆ อีกในเอกภพ
                                                                               ื
                                                              ิ
                                                        ส่ปีต่อมาฮับเบิลเสนอผลการสารวจท่ใช้เวลานาน
                                                                              �
                                                                                   ี
                                                         ี
                                                                         ั
                                                        นบทศวรรษคือผลการวดค่าเรดชิฟต์ของดาราจกร
                                                         ั
                                                                                          ั
                                                                                       ั
                                                         ี
                                                        ท่อยู่ห่างไกล โดยเขาได้แสดงว่าพวกมันท้งหมด
                                                         �
                                                               ื
                                                                                     ิ
                                                                  ี
                                                        กาลังเคล่อนท่ห่างออกไปจากเรา และย่งห่างไกล
                                                                                     ึ
                                                                                          ั
                                                                              ื
                                                        ออกไปเท่าใด พวกมันก็ย่งเคล่อนท่เร็วข้นเท่าน้น
                                                                                  ี
                                                                           ิ
                                                        การมีสหสัมพันธ์กันเช่นน้รู้จกในช่อว่า กฎของ
                                                                           ี
                                                                             ั
                                                                                  ื
                                                        ฮับเบิล (Hubble’s law) ซึ่งสั่นคลอนการตีความ
                   เอ็ดวิน ฮับเบิลก�าลังมองผ่านเลนส์ชิ้นส่วน eyepiece ของ   และความเข้าใจของเราเก่ยวกับเอกภพ มันช้ให้
                                                                                          ี
                                                                           ี
                   กล้องโทรทรรศน์ขนาด 254 เซนติเมตร (หรือขนาด 100
                                                                   �
                    ิ
                   น้ว) ท่หอสังเกตการณ์เมาท์วิลสัน (Mount Wilson     เห็นว่าเอกภพกาลังขยายตัวและบอกเป็นนัยว่ามัน
                       ี
                                                                        ั
                                                                              ี
                                                                ิ
                   Observatory) ที่ลอสแอนเจลิส ในปี 1937  ย่อมมีจุดเร่มต้น และท้งหมดน้ได้ยืนยันทฤษฎีของ
                                                        ฟรีดมันน์และเลอแม็ทร์
                                                                                            41
   37   38   39   40   41   42   43   44