Page 43 - ฮอว์กิง นักฟิสิกส์แห่งศตวรรษที่ 21 HAWKING THE MAN
P. 43

่
              ภำวะเอกฐำนนั้นหลีกเลียงไม่ได้:

              ปริญญำเอกของฮอว์กิง




                             �
                                                ี
                                              �
              สตีเฟน ฮอว์กิงนางานเก่ยวกับหลุมดาท่ศึกษาโดยเพนโรสไปใช้ในการสร้างความคืบหน้า
                                   ี
              คร้งใหญ่ในสาขาคณิตศาสตร์ของทฤษฎีสัมพัทธภาพและการกาเนิดของเอกภพ
                                                                     �
                 ั
                แสงที่หลงเหลือจากการสร้าง
                                            1
                            �
                                �
                     ี
                ตอนท่ฮอว์กิงกาลังทาวิทยานิพนธ์อยู่น้นยัง
                                              ั
                ไม่มีหลักฐานโดยตรงยืนยันแนวคิดบ๊กแบง แต่
                                          ิ
                ในปีเดียวกันกับท่เขาได้เสนอวิทยานิพนธ์ นัก
                             ี
                ดาราศาสตร์วิทยุสองคนในสหรัฐอเมริกา อาร์โน
                เพนเซียส (Arno Penzias) และโรเบิร์ต วิลสัน
                (Robert Wilson) ได้พบสัญญาณรบกวนแปลกๆ
                กับกล้องโทรทรรศน์วิทยุของพวกเขา ด้วยการ  เสางวงรับสัญญาณฮอล์มเดล (Holmdel Horn Antenna) ท  ่ ี
                                                     ห้องปฏิบัติการเบลล์เทเลโฟน (Bell Telephone Laboratories)
                ตรวจสอบท่ต้องอดทนและพากเพียร ท้งคู่ได้  ท่ซ่งเพนเซียสและวิลสันตรวจพบแสงท่หลงเหลือจากบ๊กแบง
                         ี
                                              ั
                                                      ี
                                                       ึ
                                                                             ี
                                                                                       ิ
                        ื
                พิสูจน์ว่าเบ้องหลังของสัญญาณรบกวนน้ไม่ได้  ได้
                                              ี
                มาจากตาแหน่งบนโลก และยังแสดงให้เห็นว่า
                      �
                                                                              ่
                                                                               ี
                                                                                      ุ
                                                                               ่
                                                                     ื
                                                               ั
                                                                   ื
                                                          �
                                                                              ี
                                                             ็
                สัญญาณพวกน้มีร่องรอยของความร้อนจางๆ   ความสาเรจอนเหลอเช่ออยู่ในบททสและบทสดท้าย
                           ี
                                                                                  ึ
                                           ุ
                ท่กระจายตวท่วท้งเอกภพ แม้ในปัจจบันความ  ของวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเขา ซ่งปรากฏใน
                 ี
                        ั
                             ั
                          ั
                ร้อนนี้จะมีอุณหภูมิสูงกว่าอุณหภูมิศูนย์สัมบูรณ์   บรรทัดแรกของบทคัดย่อวิทยานิพนธ์ ‘การตีความ
                                                               ื
                (Absolute zero - หน่วยเคลวิน-ผู้แปล) เพียง  และผลสืบเน่องบางประการของการขยายตัวของ
                           ั
                             ็
                                ิ
                ไม่กองศา แต่มนกได้พสจน์ว่าหลายพนล้านปีท ่ ี  เอกภพจะได้รับการตรวจสอบ’
                   ี
                   ่
                                 ู
                                           ั
                        ี
                แล้ว ตอนท่เอกภพมีขนาดเล็กกว่าน้มาก มันต้อง  รายละเอียดในหน้า 38-41 ได้ระบุหลักฐานมาก
                                         ี
                มีอุณหภูมิเป็นหลายๆ ล้านองศา สิ่งที่เพนเซียส  พอว่าเอกภพผ่านการขยายตัวมาก่อนและจะยังคง
                                           ี
                และวิลสันได้ตรวจพบคือความร้อนท่หลงเหลือ  ขยายตัวต่อไป ตอนที่ฮอว์กิงก�าลังเขียนวิทยานิพนธ์
                                                                                   ี
                                                      ั
                                                                                       �
                            ิ
                จากเหตุการณ์บ๊กแบง บางคร้งเรียกว่าแสงท  ่ ี  น้นก็มีมูลฐานทางทฤษฎีอยู่บ้างแล้วท่จะทาให้
                                       ั
                                                                                ี
                                                                       ี
                                                          ื
                                                       ื
                                                                                     ี
                หลงเหลือจากการสร้าง (afterglow of creation)    เช่อเร่องการขยายตัวน้  ผลเฉลยท่ง่ายท่สุดของ
                                                                               ี
                                                                             ิ
                          ั
                ในปี 1978 ท้งคู่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์  สมการสนามของไอน์สไตน์ได้ใช้ส่งท่เรียกว่ามาตรวัด
                                                        ิ
                                                         ์
                                                           ั
                จากการค้นพบนี้                       โรเบรตสน-วอล์กเกอร์ (Robertson-Walker metric)
                                                     โดย metric หมายถึงวิธีในการวัดขนาดของกาล
                                                     อวกาศ ด้วยมาตรวัดน้อวกาศสามารถแปรขนาดได้
                                                                      ี
                                                                          ื
                1   ถือก�าเนิด-ผู้แปล                ตามเวลาและขยายขนาดเม่อเวลาเดินไปข้างหน้า
              42
   38   39   40   41   42   43   44