Page 154 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 154
The byzantine babypigU
“เธอรไหมว่าฉันไม่ไดอยากจะท าแบบนั้น ฉันรว่าฉันมันไม่น่าใหอภัยหรอก แต่
ู
้
ู
้
้
้
ั
้
้
้
้
้
ขอโอกาสอีกสักคร้งไดไหม...ใหฉัน...”ไจโรกมหนาลงควาฝามือบางมาแนบไวกับ
่
้
้
แกม
“ไมประลองได้ไหม”
่
์
์
ิ
้
นัยนตาสวยชอนสบนัยนตาคม รมฝปากบางเมมเขาหากันแน่นดวยความ
้
้
้
ี
ิ
็
ี
ี
กังวล วาเลนเซยฝันเหนพธท้าประลองของไจโร และในฝันนั้นไจโร...ตาย
้
ั
ิ
เขาไม่อยากใหมันเกดขึ้นเหมือนในฝน วาเลนเซียไม่อยากสูญเสียคนที่เขารัก
้
้
้
ไป เหมือนคราวที่เขาตองจากบานเมือง ตองทอดทิ้งท่านพ่อและพี่โจเนส เขาไม่
อยากใหคนรอบขางของเขาหายไป
้
้
“ไมได้ มันเปนหน้าท่ของฉัน”
่
ี
็
้
“ไจโร...ฮึกเราไม่อยากใหนายไป”วาเลนเซียควาตัวของไจโรเขามากอดเอาไว ้
้
้
ิ
แน่น ปล่อยน ้าตาใหไหลรนจนเสื้อของไจโรนั้นเปยกปอน
้
ี
“ทาไมเธอถงดูไมอยากให้ฉันไปขนาดนัน”
้
่
ึ
ั
คนตัวโตกว่ากอดตอบรางบางของคนที่เขารกพลางลูบแผ่นหลังบอบบางไป
่
มา รอยยิ้มของเขาถูกจุดขึ้นในที่สุด เพียงแค่วาเลนเซียไม่ไดโกรธเคืองอะไรเขา และ
้
้
้
้
ิ
ใหโอกาสเขาไดกกกอดรางบอบบางนี้เอาไวในออมอกมันกเพียงพอแลวจรงๆ
็
้
้
่
ี
ั
ิ
“เราฝน ฝนเหนลูกของเรา ฝนเหนนายเข้าพธท้าประลองและนายกแพ้...ไจโร
็
ั
็
็
ั
็
่
ในฝันของเรา...นายตาย เราไมอยากให้มันเปนแบบนั้น”เจาของดวงตาหวานส่าย
้
หนาไปมาพรอมกับน้าตาที่เปรอะเป้อนไปทั้งใบหนา
้
ื
้
้
้
กานน้วเรยวเกลี่ยคราบน้าตาของเจาตาหวานดวยความอ่อนโยนและบางเบา
ี
ิ
้
้
ที่สุดเท่าที่เขาจะท ามันได
้
154
