Page 173 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 173
babypigU The Byzantine
“อือ”
ู
้
“เราไม่รว่าฝนอันไหนของเราจะเปนเรองจรง เพราะมันซอนกันจนเรานึกว่ามัน
ั
ื่
ิ
็
้
ื่
เปนเรองจรงหากไม่ตื่นขึ้นมาเสียก่อน”
ิ
็
“เธอฝนว่าอะไร”
ั
่
้
“เราเห็นลูกของเรา เห็นนายแน่นิ่งอยูกลางลานประลอง แลวเราก็ตื่นขึ้นมา
ั
้
้
พบว่าทั้งหมดเปนความฝน เราร้งนายเอาไวเพราะไม่อยากใหนายตาย แต่นายก ็
็
ั
็
่
ออกไปประลองอยูดีจนนายนอนตายจมกองเลือด แลวเจโรมกเปนคนทาซานตตัสอีก
้
็
้
์
ั
ิ
คร้ง ตอนนั้นเรารบไม่ได เราไม่อยากเสียใครไปอีก จากนั้นเรากตื่นขึ้นมาจรงๆ...นี่
้
ั
็
ื
็
ตอนนี้เรากไม่รว่ามันยังคงเปนความฝนหรอเปล่า”
็
ู
้
ั
ิ
็
“มันไม่ใช่ความฝน มันเปนความจรง ฉันไม่ไดตายและจะไม่มีวันนั้น ฉัน
้
ั
้
สัญญากับเธอแลวไง ว่าจะไม่ไปไหน”
้
่
ไจโรปลอบประโลมอีกฝายดวยการลูบแผ่นหลังบางเบาๆอย่างอ่อนโยน กด
้
้
จูบขางขมับคนตัวเล็กก่อนจะเกยคางไวบนศีรษะกลม
“จรงๆนะ...”
ิ
้
ึ
“อืม ใหฉันสาบานดวยรเปล่าล่ะ”
้
้
้
“ไม่ตองถึงขนาดนั้นหรอก แค่นี้ก็พอแลว”
้
่
่
้
่
รางสองรางตะกองกอดกันกลมอยูบนเตียงหลังกวาง พวกเขากาลังซึมซับออม
่
้
้
ั
กอดอันอบอุนคร้งนี้เอาไว วาเลนเซียชอนดวงตาหวานสบเขากับดวงตาคมก่อนที่จะ
้
้
ิ
ี
้
้
ค่อยๆวางมือลงบนตนคอหนา น้วมือเรยวไลล าคอที่ไดกลิ่นหอมหวานของเลือดสี
แดงฉานอยูภายในนั้น
่
173
