Page 174 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 174
The byzantine babypigU
์
์
่
้
็
เขี้ยวคมงอกออกมาหนึ่งคู สีของนัยนตาแปรเปลี่ยนเปนสีเพลิงโลกันตแรงกลา
วาเลนเซียดูงดงามมากกว่าเก่าเมื่ออยูในรางของแวมไพรทรงสง่าที่สืบทอดความ
์
่
่
่
่
์
ิ
ิ
ยิงใหญและบรสุทธ์มาจากแวมไพรตัวแรกของโลกอย่างวันเดอมาร ์
และนี่เปนคร้งแรกที่ไจโรไดเห็นรางแวมไพรที่แทจรงของวาเลนเซีย ถึงแมว่า
ิ
์
้
็
่
้
้
ั
้
็
้
้
้
้
ิ
แทจรงแลวเจาตาหวานของเขาจะมีอดีตเปนโอเมกาตัวนอยลูกพี่ลูกนองอีกคนของ
้
้
้
้
ู
เขาดวยซ ้า เขาไม่รว่าชะตาฟ้าลิขิตมาอย่างไรเราถึงตองมีสัญญาผูกพันกันเอาไว ให ้
้
เปนคูโชคชะตาของกันและกัน...
็
่
็
“เปนของเรานะ”
่
้
่
น ้าเสียงหวานและสายตาอันยั่วยวนมอมเมาใหหมาปาหนุมลุมหลง วา
่
้
้
เลนเซียเคลื่อนใบหนาเขาไปใกลล าคอหนามากขึ้น กดคมเขี้ยวลงบนเสนเลือด
้
้
ต าแหน่งเดียวกันกับที่เจโรมมีมันอยูตอนนี้ พันธะสัญญาของหมาปาและแวมไพรมัน
์
่
่
่
่
็
้
ต่างกันมาก -ส่วนใหญหมาปาจะนิยมกัดหลังคอแสดงความเปนเจาของกับโซลเมท
์
ั
์
ตัวเอง แต่กับแวมไพร...พวกเขาไม่มีคูโชคชะตา ชาวแวมไพรจะเลือกรกใคร จะเลือก
่
็
์
้
้
ใครมาเปนคนทจะซื่อสัตยและจงรกภักดี พวกเขาจะสรางพันธะดวยการกัด ดวย
ั
ี่
้
เงอนไขที่ผูกัดจะเปนเจาของผูถูกกัดไดแต่เพียงผูเดียว
็
ื่
้
้
้
้
้
้
รอยเขี้ยวสองรอยที่อยูติดกันจนแยกไม่ออกว่าเกดจากคมเขี้ยวทั้งคูที่สรางมัน
่
ิ
่
้
่
ขึ้นมา วาเลนเซียมองรองรอยนั้นอย่างพอใจ เช่นเดียวกับไจโร ที่ไม่แมแต่จะคิดขัดขืน
ใดๆ เขาเฝ้ามองการกระท าของเจาตาหวานอย่างเงยบๆ เขาพรอมเปนของวาเลนเซีย
็
้
ี
้
ู
้
้
ั
ทั้งกายและใจมาตั้งแต่ที่รตัวว่าตนเองไดตกหลุมรกคนคนนี้ไปหมดหัวใจทั้งดวง
ั
“ฉันรกเธอวาเลนเซีย”
“เรากรักนายเหมือนกัน”
็
174
