Page 179 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 179

babypigU                                         The Byzantine


                        ้
                 “มาท าใหจบกันเถอะ...”
                  ่
                 รางหมาปาของทั้งสองกลับมาอีกคร้ง พวกเขากระโจนเขาหากันและต่าง
                                                           ้
                                            ั
                         ่
                                                  ้
                                  ้
                                                  ้
            ตะปบคอของกันและกันเอาไว ไม่ต่างอะไรกับหมาบาที่ก าลังกัดกัน ต่างคนต่าง
                                                           ้

                                                                        ้
            พยายามจะกดอีกคนเหวี่ยงลงพื้น แต่ดวยพละกาลังขาอันมากลน กไม่อาจที่จะลม
                                         ้
                                                              ็
            ลงไปโดยง่าย
                              ่
                   ้
                 เสนขนของหมาปาหลุดลอยไปตามลมเมื่อถูกตะปบฉุดดึงร้งกันอยูอย่างนั้น
                                                                  ่
                                                             ั
                                              ้
                                                                  ่
                                                            ้
                            ้
            เขี้ยวแหลมคมต่างสรางรอยแผลเหวอะหวะใหกันและกัน แต่ในทายที่สุดฝายที่
            แข็งแรงกว่ากเปนฝายคาบหลังคอของอีกฝายเหวี่ยงลงกับพ้นจนดินทรายฟุ้งกระจาย
                      ็
                          ่
                        ็
                                            ่
                                                        ื
              ็
            เปนวงกวาง
                   ้
                                                            ้
                                                                       ่
                                        ่
                 อุงเทาใหญดานหนาของหมาปาขนสีด าเหยียบลงกลางหนาอกของหมาปาอีก
                               ้
                           ้
                  ้
                          ่
                     ้
                                    ้
                                                                ้
                                                                       ่
                                                  ็
                   ้
                                ็
            ตัวเอาไว จะหาว่าเขาโกงกคงได เพราะวาเลนเซียเปนคนบอกเขาเอาไวตั้งแต่อยูใน
                                                            ้
                  ้
            หองแลว ว่ารางกายของเขาจะแข็งแรงมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อโดนเจาตัวกัด และนั่นท า
                      ่
             ้
                                              ี
                                                 ิ่
            ใหวาเลนเซียตัดสินใจกัดคอของเขาก่อนที่พิธจะเรมตนขึ้น
              ้
                                                   ้
                 เจาตาหวานของเขาเจาเลหจรงๆ สมกับเปนเผ่าพันธุท่หาได้ยาก
                                                         ี
                                                        ์
                                       ิ
                                  ้
                                    ่
                                      ์
                                                ็
                   ้
                                                  ้
                                                        ้
                 ลมหมุนค่อยๆหายไปเมื่อมีหมาปาหนึ่งตนไดพ่ายแพลงไปในที่สุด หลายคน
                                          ่
                                                              ่
            ต่างจับจองไปที่รางมอมแมมและผิวเนื้อที่ค่อนขางสะบักสะบอมอยูพอสมควรของ
                         ่
                                               ้
                   ้
            บุคคลที่ชนะจากการประลอง –ไจโรเดินออกมาจากลานประลองเขาไปหาคนที่เขารก
                                                             ้
                                                                         ั
                                              ้
            พรอมกับเสียงรองของชาวหมาปา ที่โห่รองกูกองต่อจ่าฝูงคนใหม่
                                             ่
                                    ่
                       ้
                                          ้
              ้
                                 ้

                                                  ้
                 วาเลนเซียยืนยิ้มอยูขางกันกับเจโรมก่อนที่เจาตัวจะวิ่งเขาไปหาไจโรที่กาลัง
                                                           ้
                                ่
                                                        ่
                                                      ั
                                                                     ้
                                                                  ้
            เดินมาหาตน และไจโรเองเมื่อเห็นเช่นนั้นจึงกางแขนรอรบรางบอบบางเขาสูออม
                                                                    ่
            กอด
                                          179
   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184