Page 64 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 64

The byzantine                                                   babypigU


                      ่
                          ึ
                ‘ขนมากอน ถงเมองของฉันเม่อไหร ฉันอธบายทุกอยางให้เธอฟังเอง’
                                               ิ
                                          ่
                                                       ่
                  ึ้
                                      ื
                             ื
                 เจโรมหมอบตัวลงใหอีกคนไดขึ้นไปบนหลังไดอย่างง่ายดาย –วาเลนเซีย
                                 ้
                                        ้
                                                    ้
           ค่อยๆขึ้นไปนั่งบนหลังของหมาปาตัวโตอย่างกลาๆกลัวๆ จนกระทั่งเจโรมค่อยๆลุก
                                    ่
                                               ้
                            ่
                                                     ่
                                                         ่
           ขึ้นเต็มยืนสี่ขาแข็งแกรง แขนเล็กจึงโอบรอบคอของหมาปาหนุมอย่างตกใจ
                                     ่
                การกระท าแบบนี้ของหมาปาบ่งบอกว่ามนก าลงหมอบศโรราบใหกบผูที่
                                                             ิ
                                                                    ้
                                                                      ั
                                                ั
                                                                        ้
                                                     ั
                                                ้
           เปนด่งหวใจของหมาปา เจโรมยอมกมหัวลงใหถึงขนาดนี้ ไม่รว่าวาเลนเซียจะรบร ้ ู
                                        ้
                                                                       ั
                                                           ู
                                                           ้
                ั
             ็
                  ั
                             ่
           ถึงมันบางหรอเปล่า...
                 ้
                     ื

                      ์
                นาเรซซพาโจเนสออกเดินทางกลับมายังบาเซนติโน เขาตั้งใจมาส่งอีกคนกลับ
                                ้
                                             ์
            ้
           บาน ก่อนที่ตนเองจะมุ่งหนากลับไบแซนไทนเพื่อรอคอยการกลับมาของเจโรม และ
           เคลียรพื้นที่เตรยมพรอมหลบหนีพวกของซานตตัส
                                              ์
                ์
                      ี
                           ้
                                            ้
                ระหว่างทางแวมไพรตัวซีดนั้นกไม่ไดเอ่ยอะไรออกมาซักค าจนกระทั้งถึงปาก
                                ์
                                        ็
                                      ้
                                                    ็
           ทางเขาของเมืองที่ตนอาศัยอยู จึงไดเอ่ยถามสิ่งที่ตนเปนกังวลมากที่สุดออกไป
                ้
                                  ่
                  ้
                “นองเราปลอดภัยดีใช่ไหม”
                “อืม พวกเขาปลอดภัยดี”
                นาเรซซมาส่งโจเนสจนถึงดานล่างของหนาผา จุดที่เขากับเจโรมเคยกระโดด
                                     ้
                                                ้
                      ์
           ลงมาเพื่อตามหาปากทางเขาไปในเมือง บรรยากาศโดยรอบนั้นยังคงเหมือนเดิมไม่มี
                                ้
                         ู
                         ้
           เปลี่ยน แต่ความรสึกที่กลับมาอีกคร้งนั้นมันกลับเปลี่ยนไป คราแรกเขามาเพราะ
                                       ั
                   ้
                                                            ั
           ภารกจที่ตองสะสาง แต่ครานี้เขามาเพื่อที่จะพาคนที่เขาตกหลุมรกตั้งแต่แรกเจอมา
               ิ
           ส่ง
                ชางเปนการจากลาท่แสนเศราโศก
                     ็
                                ี
                 ่
                                      ้
                “เราจะเจอกันอีกใช่ไหม”
                “หวังว่าจะเปนอย่างนั้นนะ”
                          ็
                                         64
   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69