Page 63 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 63
babypigU The Byzantine
้
“ประมาณสามรอยไมล”(400กว่ากโล)
ิ
์
“ท าไมมันไกลจังล่ะ”
่
่
่
ี
ื
ึ
์
มันกจะไมไกลถ้าวาเลนเซยไมเลนหายตัวมาถงเมองเวทมนตร –เจโรมคิดใน
็
ใจก่อนจะหยุดเดินกะทันหัน ส่งผลใหคนตัวเล็กที่เดินตามมาชนเขาแผ่นหลังของเขา
้
้
พอดิบพอดี
“อะ จะหยุดท าไมไม่บอกล่ะ”
๊
“อยากไปถึงเรวๆไหม”
็
้
้
ู
็
“แน่นอน เราไม่อยากเดินแลว จะหายตัวไปกไม่ไดเพราะไม่รพิกัด”
้
้
้
่
้
ใบหนาหวานหงอยลงพลางยูปากจนงองุม สาบานว่าถาเขาไม่ไดกาลัง
้
เดินทางอย่างล าบากล าบนขนาดนี้เขาจะบีบปากเล็กๆนั่นใหหายหมั่นเขี้ยว
้
“ขึ้นหลังฉัน”
เจาของรางกายกาย าค่อยๆเปลี่ยนรางเปนหมาปาตัวโต ที่มีขนนุ่มฟูน่าสัมผัส
่
็
่
่
้
่
์
่
อีกทั้งยังมีพละกาลังมากกว่าตอนที่อยูในรางมนุษยอีกเท่าตัว
“...”
ิ
ึ้
‘ขนมาส’
เสียงทุมๆคุนหูดังขึ้นในโสตประสาท วาเลนเซียหันหนามองไปรอบๆเพื่อตาม
้
้
้
้
้
้
หาเสียงนั้น แต่กไม่พบตนตอของเสียง -แลวเสียงประหลาดที่เขาไดยินนั้นมาจากที่
็
ไหนกัน
ึ
‘ฉันเอง เจโรม เธอจะหันไปถงไหน’
ดวงตาสีสดใสเบิกโพลง ไม่เชอในสิ่งที่กาลังเกดขึ้นอยู เหตุใดหมาปาถึง
ิ
ื่
่
่
้
้
สามารถสื่อสารได โดยที่ไม่ไดมีวิวัฒนาการมากถึงขนาดนั้น
“ร..เราไดยินเสียงนาย”
้
‘กใชน่ะส’
่
ิ
็
ี
็
“ท..ท าไมถึง..เปนแบบน้”
63
