Page 70 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 70

The byzantine                                                   babypigU


                                                  ่
                                ้
                ไจโรเงยบไปสักพักแลวเบนสายตาไปจับจองรางบางที่ส่งกลิ่นหอมของดอกไม ้
                                               ้
                     ี
                                        ็
           ชนิดหนึ่ง แต่เขากลับคิดไม่ออกว่ามันเปนกลิ่นของดอกอะไร ยิ่งสบดวงตาใสยิ่งท าให ้
           เขายอมรบค าพูดของเจโรมยิ่งขึ้น
                  ั
                                          ์
                                           ็
                                  ึ
                                    ี

                                              ่
                แปลก...ทาไมพวกเขาถงมแวมไพรเปนคูโชคชะตา
                             ิ
                                                     ้
                “ฉันจะพักผ่อน เชญนายออกไปจากหองนอนฉันดวย”
                                            ้
                เจโรมเอ่ยปากไล่ไจโรออกไปจากหองของตนเองก่อนที่ไจโรจะสงสัยไป
                                            ้
                                                                     ้
                                                                     ู
           มากกว่านี้ แลววาเลนเซียจะไม่ปลอดภัย เขาน่ะยังไม่อยากใหพี่ชายฝาแฝดรหรอก
                                                          ้
                      ้
                                     ้
                                ์
           นะ ว่าวาเลนเซียคือแวมไพรตนที่ใหเขาตามหา
                “อืม”
                                  ้
                          ้
                                                 ้
                ไจโรพยักหนาเบาๆแลวยอมออกมาจากหองนอนของเจโรมโดยดี รวมทั้ง

                 ์
                         ้
                                    ้
                                            ้
                  ็
           นาเรซซกจายอมตองเดินออกมาดวยกัน –เจาของหองไล่ขนาดนั้นพวกเขาจะท าอะไร
                                                 ้
           ได  ้
                พอทั้งคูเดินพนออกไปจากหองของตนเองแลว เจโรมกหมุนตัวกลับไปหาวา
                                      ้
                                                  ้
                      ่
                                                          ็
                          ้
                                   ้
                                           ้
                                                               ิ
           เลนเซีย ทมีท่าทางบ่งบอกว่าตองการใหเขาอธบายสักที ความจรงเขาเองกไม่ร ้ ู
                   ี่
                                                ิ
                                                                      ็
           เหมือนกัน แต่ค าฝากฝงจากท่านอาที่เอ่ยบอกกับเขาไว ท าใหทุกอย่างมันกระจ่าง
                                                        ้
                            ั
                                                    ้
                                             ้
                “พักผ่อนเถอะ เธอเหนื่อยมามากพอแลว”
                “เดี๋ยวสิ แลวที่นายพูดกับคนที่หนาเหมือนนายน่ะ มันหมายความว่าไง”
                                         ้
                         ้
                                                   ็
                                                          ิ่
                เจโรมถอนหายใจพลางกุมขมับแน่น เขาเองกไม่รจะเรมตนบอกวาเลนเซีย
                                                      ู
                                                            ้
                                                      ้
                                                              ้
                                                                        ้
           อย่างไรดีเหมือนกัน เขากลัวว่าอีกคนจะไม่ยอมรบ และอาจจะท าใหอีกคนเสียใจถา
                                               ั
           หากตัดสินใจพูดออกไปตอนนี้
                                     ้
                                     ู
                “ไวถึงเวลาที่สมควร เธอจะรเองนั่นแหละ”
                   ้
                “แต่เราอยากรตอนนี้”
                           ู
                           ้
                                         70
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75