Page 72 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 72

The byzantine                                                   babypigU


                                                      ้
                เนิ่นนานกับการดื่มด ่าการอาบน้าของวาเลนเซีย เจาตัวดูเพลิดเพลินจนไม่ทัน

           สังเกตเลยว่าเจาของหองไดกลับเขามาแลว และกาลังมองจับจองไปที่รางบอบบาง
                                     ้
                                           ้
                       ้

                                                                 ่
                            ้
                                ้
                                                          ้
           ดวยสายตาที่เขาไม่เคยมีมาก่อน
            ้
                          ้
                                                                 ็
                                                            ้
                                                                      ้
                เจโรมหันหนาหนีในทันทีที่อีกคนลุกขึ้นจากอ่างน ้า เขาแสรงท าเปนเดินเขาไป
                                                          ่
                                          ้
           นอนบนเตียงนอนพลางหันหลังข่มใจไม่ใหหันกลับไปมองเรอนรางสวย
                                                       ื
                “นี่! นายเขามาตอนไหน!!!”
                        ้
                         ้
                                                    ่
                                    ่
                วาเลนเซียรอนรนเมื่อเห็นรางของใครบางคนอยูห่างจากตนเองไม่ไกลมากนัก
               ี
                                                    ิ
                       ้
                                                              ่
           เขารบหยิบเสื้อผาหลบหนีไปในมุดมืด เพราะเขินอายเกนกว่าที่จะอยูตรงนั้นได  ้
                "ฉันไม่เห็นอะไรหรอกน่า"
                “แน่ใจนะว่าไม่ไดแอบมองเรา”
                             ้
                “ใหสาบานเลยไหมล่ะ”
                   ้
                หมาปาหนุมจปากกับตัวเองพลางไขว่นิ้วเขาหากัน –หากวาเลนเซียใหเขา
                           ิ๊
                         ่
                     ่
                                                                       ้
                                                  ้
                                                 ้
                                        ้
           สาบานจรงๆเขาคงตายไปทั้งที่ยังไม่ไดกัดหลังคอสรางพันธะอะไรกับคู่โชคชะตาของ
                   ิ
           ตนเอง มันน่าเสียดายออกว่าไหมล่ะ
                “แลวนายเขามาในน้ท าไม”
                                ี
                         ้
                   ้
                “กนี่มันหองของฉัน”
                  ็
                       ้
                                                           ้
                                           ้
                                                       ี
                                                                ้
                                                             ้
                                   ี
                คนตัวเล็กไม่พูดอะไรต่อรบสวมเสื้อผาที่อีกคนจัดเตรยมไวให แลวเดินมาหาเจ
                                ่

           โรมที่กาลังนอนคว ่าหนาอยูอย่างไม่กลัวที่จะหายใจไม่ออก
                            ้
                “แลวเราตองนอนที่ไหน”
                   ้
                        ้
                “ที่นี่ไง”
                                                            ิ
                                                         ้
                                           ้
                       ้
                ทันทีที่ไดยินเสียงหวานในระยะใกลเขาจึงลุกขึ้นนั่งแลวเปดผาม่านที่มุงรอบ
                                                              ้
                       ้
                                                 ้
                              ้
           ออก เพื่อที่จะไดเห็นใบหนางดงามของวาเลนเซียไดชัดเจนยิ่งขึ้น
                “กับนาย?”
                “ใช่ ท าไมเหรอ หรออยากไปนอนกับไจโร”
                              ื
                                         72
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77