Page 74 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 74

The byzantine                                                   babypigU


                                                            ็
                                                ั
                                 ่
                คนตัวเล็กยังคนดิ้นอยูอย่างนั้น ยิ่งดิ้นแรงรดรอบเอวบางกยิ่งแน่นขึ้น ในที่สุด
           เจาตัวหอมของเจโรมกสงบลงพรอมกับหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน วาเลนเซียไม่มี
                            ็
             ้
                                    ้
                                                                    ้
                                            ้
                                                  ้
                                                ้
           ทางที่จะเอาชนะแรงของอัลฟาอย่างเจโรมไดอยูแลวถาคนตัวโตไม่ยอมอ่อนขอใหเอง
                                                                       ้
                                              ่
                                 ่
                “เหนื่อยเหรอ”
                “อื้อ”คนตัวเล็กยอมรบอย่างว่าง่าย
                                ั
                                                                      ้
                                  ั
                                                    ็
                                         ้
                เจโรมค่อยๆคลายแรงรดออก แลวเปลี่ยนมาเปนการกระชับเอวบางเขาหา
           ตัวเอง เขาวางแขนลงขางนึงไปกับเตียงนอน แลวยกหัวกลมขึ้นวางบนแขนตนเอง
                             ้
                                                ้
           แทนหมอนหนุน
                                       ้
                                                     ้
                วาเลนเซียเลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่เขาใจกับการที่เขาตองมานอนนิ่งใหอีกคนกอด
                                                                 ้
                                       ้
           แน่น วาเลนเซียนั้นไม่เคยมีใครนอนดวย เลยไม่ค่อยชนที่เจโรมจะกอดตนเองเอาไว ้
                                                   ิ
           แบบนี้
                                 ี
                                   ิ
                “นี่เราจะนอนกันแบบน้จรงๆเหรอ”
                “เธออยากรไหมว่าท าไมฉันถึงกอดเธอแน่นแบบนี้”เขาไม่ตอบแต่กลับกระซิบ
                         ู
                         ้
           ที่ขางใบหูเล็กเบาๆ พลางจดจองดวงหนาหวานที่ชอนนัยนตาสวยขึ้นมาสบกันพอดี
                                 ้
                                                      ์
             ้
                                                ้
                                         ้
                                                                        ้
                                                ้
                                                                   ็
                                          ้
                                ์

                ราวกับกาลังถูกมนตสะกด หากใหเขาคิดขอดีของการมีคู่โซลเมท กจะไม่พน
                                              ้
                                                 ็
                               ้
           แรงดึงดูดที่ชะตาลิขิตท าใหหัวใจของพวกเขาเตนเปนจังหวะเดียวกัน –เจโรมคงไม่ได ้
                                                             ั
            ู
            ้
           รสึกไปเองคนเดียวว่าเขาชอบคนในออมกอดมากแค่ไหน ยิ่งทุกคร้งที่ไดเขาใกลราว
                                                                       ้
                                                                  ้
                                                                 ้
                                       ้
                                                        ้
                                                                ้
                                                                    ั
           กับทุกอย่างหยุดหมุน เขาคงจะถูกวาเลนเซียสะกดจตซ ้าแลวซ ้าเล่า ใหหลงรกเพียง
                                                  ิ
           แค่วาเลนเซียไดเพียงคนเดียว
                       ้
                            ้
                          ้
                           ู
                “ร..เราจะไปรไดยังไงล่ะ”คนตัวเล็กหลุบตาต ่า เขาไม่อยากสบดวงตาคมที่มี
                                          ู
                                                                  ิ
                                          ้
           ประกายบางอย่างแอบแฝงอยู เพราะเขารสึกคันยุบยิบที่หัวใจมากเหลือเกน
                                 ่
                “เธอ”
                “...”
                     ่
                “เปนคูชวิตของฉัน”
                   ็
                      ี
                                         74
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79