Page 77 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 77
babypigU The Byzantine
้
ไจโรเอ่ยพลางหันมายิ้มใหกับนองชายฝาแฝด เขาดูท่าทางที่หวงแหนของเจ
้
้
้
้
โรมแลวไดแต่โคลงศีรษะอย่างเขาใจ –เจโรมคงจะเรมหลงรกวาเลนเซียเพราะแรง
ั
ิ่
ดึงดูดที่ก่อตัวขึ้น
่
่
ชางโงงมนัก
เขาจะไม่ยอมใหมันมาครอบงาเขาไดง่ายๆเหมือนหมอนั่นหรอกนะ และไมม ี
้
้
่
วันท่เขาจะหลงรักเจาตาหวานท่อยูในอ้อมกอดของน้องชายฝาแฝด
ี
้
ี
่
้
้
“ขอโทษนะ ช่วยออกไปจากหองฉันดวย นี่มันหองส่วนตัว”
้
้
็
ื
“แลวเธอเปนของนายดวยหรอไง”
้
“ใช่ เพราะฉันเปนคนพาเขามา”
็
ื
้
เจาของเรอนผมสีด าสนิทยกยิ้มขึ้นมุมปาก ก่อนที่เขาจะยอมเดินออกไปอย่าง
้
้
้
ว่าง่ายและไม่ไดโตแยงอะไรอีก
้
็
ี
วาเลนเซียถูกปล่อยใหเปนอิสระหลังจากที่ไจโรไดออกไปเปนที่เรยบรอย เขา
็
้
้
รสึกเหมือนกาลังจะถูกล่อลวงลักพาตัวไปในตอนทไจโรไดยื่นฝามือมา คนตัวเล็กคิด
้
ู
ี่
่
้
้
้
่
ว่าตัวเองนั้นช่างโชคดีที่เจโรมมาช่วยเขาไดทันราวกับกาลังรอเวลานั้นอยูแลว
้
้
่
้
ใบหนาหวานชอนดวงตาขึ้นสบเจาของตักแกรงที่ตนเองนั่งทับอยู่แลวค่อยๆ
้
้
ั
คลี่รอยยิ้มสี่เหลี่ยมที่ไม่ค่อยมีใครไดเห็นมันบ่อยมากนัก ทั้งสดใสและดูน่ารกน่าชัง
ในเวลาเดียวกัน
“เลือดนายหอมจัง”
ทันทีที่วาเลนเซียว่าเขี้ยวฟนแหลมคมและดวงตาสีแดงเพลิงกปรากฏขึ้นใน
็
ั
เวลาต่อมา นับตั้งแต่เขาดื่มเลือดตั้งแต่วันที่อยูปราสาทบาเซนติโนมันกเพียงเวลาแค่
็
่
้
้
ิ
้
ี่
ไม่กวัน แต่พอเขาไดเขาใกลและแนบชดกับเจโรมนั้น กลิ่นเลือดหอมหวานที่เขารสึก
ู
้
้
ิ่
ั
ได ท าใหเรมกระหายเลือดขึ้นมาอีกคร้ง
้
ื
“หิวหรอไง”
“อื้อ”
77
