Page 93 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 93
babypigU The Byzantine
็
้
่
้
ดวงตากลมโตจองรางสูงอย่างเอาเปนเอาตาย เขาไม่ยอมแน่ๆที่เจาคนหนาดุ
้
่
็
ี
ี
นี่จะเปรยบเทียบว่าเขาเปนลูกหมาปา ทั้งที่วาเลนเซียมีอายุเปนรอยปเชียวนะ
็
้
“แลวไม่ใช่หรอไง แค่หนากเหมือน”
้
้
ื
็
็
้
ไจโรลอบหัวเราะภายในใจ เขาเองกไม่ใช่คนใจรายขนาดนั้น เพียงแต่ความ
ิ
ี
ิ
็
็
เปนห่วงเจโรมมันมีมากเกนไป เลยลืมคิดไปว่าเขากไม่ใช่คนจตใจอ ามหิตที่ปลิดชวิต
ของคูชีวิตตัวเองทิ้ง
่
“นาย!”
“ไปสิ เพื่อนๆรออยู”
่
้
้
่
คนตัวเล็กสะบัดใบหนาหนีแต่กวิ่งราเขาไปอุมลูกหมาปาขึ้นแนบอก และใน
็
้
่
ุ
่
็
ที่สุดกถูกลูกหมาปาตัวอื่นๆรมกระโดดขึ้นไปบนตัก –โดยปกติแลวหมาปาเด็กจะ
้
่
กลายรางไดยากกว่าตอนโตถาพ่อกับแม่สอนยังไม่ดีนัก พวกเด็กๆกจะกลายรางเปน
้
่
่
็
็
้
์
่
็
์
่
มนุษยได แต่ไม่สมบูรณเพราะมีหูกับหางเหมือนหมาปาดังเดิม มันเปนการกลายราง
้
ที่ไม่สมบูรณแต่กไม่ไดเปนอันตรายส าหรบพวกเขา
ั
์
็
้
็
ในเวลาว่างเจโรมมักจะมาที่นี่บ่อยๆเพื่อสอนใหเด็กๆกลายรางไดอย่าง
้
้
่
็
่
้
สมบูรณแบบ ส่วนเขากท าไดแค่เฝ้ามองพวกเด็กๆอยูตรงนี้ เขาไม่ใช่พูดคุยเก่งเท่า
์
หมอนั่นหรอกนะ
่
วาเลนเซียเล่นกับลูกหมาปาจนพอใจก่อนจะเดินแยกออกมาหาคนที่พา
ตนเองมา เขาหมดแรงไปมากพอสมควรเพราะเด็กๆแรงเยอะมากกว่าลูกหมา
้
ั
็
็
ธรรมดา บางตัวที่คันฟนก็งับมือเขาจนเปนรอย –แต่วาเลนเซียกไม่ไดเอ่ยปากดุว่า
้
้
ู
ื่
อะไร ดวยความที่พวกเขายังเด็กคงยังไม่รเรองอะไรมากนัก
ี่
“ท าไมนายถึงพาเรามาที่น”
่
“แค่กลัวจะเบื่อที่อยูแต่ในปราสาท”
้
“ไม่ไดจะลอบท ารายอะไรเราใช่ไหม”ดวงตาสวยมองอีกคนอย่างจับผิด
้
“ถาฉันจะท า ฉันไม่ตองหลอกล่อเธอดวยซ ้า ท าตอนนี้เลยยังได”
้
้
้
้
93
