Page 92 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 92
The byzantine babypigU
้
้
้
้
เสียงทุมของคนใจรายดังขึ้น วาเลนเซียสะดุงเล็กนอยก่อนจะโคลงศีรษะไปมา
่
้
้
้
ขอมือเล็กถูกฝามือหนารวบกาเอาไวแน่นและออกแรงดึงใหอีกคนเดินตามมาอย่าง
ี
้
ไม่เรงรบ ทุกช่วงฝเทาของไจโรนั้นเปนไปอย่างชาๆเพื่อที่จะใหเจาของกลิ่นหอมกรน
ี
ุ่
้
้
้
็
่
้
เดินตามไดทันทุกท่วงท่า
“นายจะพาเราไปที่ไหน”
็
“เดี๋ยวกร”
ู
้
่
ี
ไมชอบแบบน้เลย
้
้
วาเลนเซียหนามุยลงอย่างเห็นไดชัด เขาคงจะคาดหวังอะไรกับคนคนนี้ไม่ได ้
่
ี
เลยสินะ ทั้งน่ากลัวและยังเปนคนที่นิ่งๆเงียบๆแบบน้อีก วาเลนเซียเองกไม่รว่าตอนนี้
็
ู
้
็
ื
้
่
่
ี
เขาอยูกับสิ่งมีชวิตหรอหินกอนใหญกันแน่นะ
้
่
ื่
กระทั่งไจโรพาอีกคนเดินผ่านปามาเรอยๆ เสียงธารน้าไหลกดังพอใหคนตัว
็
้
่
่
เล็กไดยิน ทั้งกลิ่นอายความสดชื่นของธรรมชาติมันตีตื้นเขาสูปลายจมูกของรางเล็ก
้
็
็
–ไจโรตั้งใจพาอีกคนมาที่ธารน้าตกที่เปนน้าตกที่สวยที่สุดในไบแซนไทน และที่นี่กมี
์
พวกชาวบานชนเผ่าต่างๆอาศัยอยูรวมถึงมีลูกหมาปาตัวเล็กๆมากมายที่ถอกาเนิด
้
่
ื
่
อยูที่น ี่
่
็
ไจโรกแคหาเพ่อนเลนให้วาเลนเซยเทานันแหละ เดกวัยเดยวกันนาจะพูดคุย
ี
ื
็
่
่
่
ี
่
้
ื
่
กันรู้เรอง
“นั่นลูกหมานี่!”
์
่
่
มือเล็กช้ไปทางลูกหมาปาประมาณสามสี่ตัวกาลังวิ่งไล่กันอยู นัยนตาสีฟ้าน ้า
ี
ทะเลปรากฏความสดใสและซุกซนขึ้นในทันท ี
ิ
เขาคดถูกท่พาเจาตาหวานมาเจอเพ่อนๆ
ื
้
ี
“นั่นไงเพื่อนเธอ”
“นี่นายว่าเราเหมือนลูกหมาพวกนั้นเหรอ”
92
