Page 104 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 104
មា៉ាថាយ 27:15 98
ូ
៉ា
គយ្តវ ឬរារារា្ត
៊
15
់
ី
្
អរៀងរល ពធបណ្យ អនារះ េេបាល មនទមប អដារះថលង េកអទាស មក ់
ិ
ុ
លា
្
ិ
់
16
្
ឲ្យ ្បជាជន រាម ថដល ពួកអគ ចង់បាន ។ អពលអនារះ មន េ្កអទាស ល្បី មក់
17
្
្
៉ា
ុ
ូ
ថដល អគ អៅថា បារបាស ។ ដអច្រះ អៅអពល េវែងមនស្ស បាន ែំគ្ ពីឡាត ់
ុ
ូ
ួ
ំ
ញា
ួ
សរ ពកអគ ថា ៖ “ អត ចងឲ្យ ខ អដារះថលង មយណ្ ដល េករលគ្ ? បារបាស ឬ
្
ើ
់
៉ា
្
់
់
ួ
ុ
•
18
៊
ី
់
ី
ិ
អយសវ ថដល អៅថា ្ពរះ ្គស ? ” ។ រាមពត ពឡាត ដឹង រួចអេយ ថា ពកអគ
ួ
ើ
្ទ
ូ
្បគល់ ្ពរះេងគា មក អ្ពារះថត ការ្នីស ។
្
19
ី
ជា
ើ
គា
ខណៈថដល ពីឡាត់ េងយ អល អរៅេកាត់ក្ី ្បពន្ធ របស់ អោក បាន បញន
ូ
ុ
ឹ
់
ំ
ុ
័
ុ
ើ
ដំណង មក អោក ថា ៖ “ កឲ្យ អោក ពាកពន នង អរឿង មនស្ស សចរិត អនារះ អឡយ
្ធ
ឹ
ុ
្
់
លា
ងា
៉ា
តែ
ំ
ញា
ដ្បិត នថអនរះ ខ បាន រងទក យងខ្ំង អៅកង យលសប អដាយសារថត េកអនារះ”។
ិ
្
្ខ
ុ
ុ
ុ
20
ំ
ុ
ុ
្ច
់
ុ
ូ
តែ
៉ា
បថន ពួក នាយកបជាចារ្យ និង ពួក ចាសទ បាន បញរះបញល េវែងមនស្ស
្ច
ូ
ុ
ូ
21
ូ
៊
លា
៉ា
ើ
ឲ្យ ទាមទារ បារបាស អេយ ឲ្យ បផាញជីវ ិ ត ្ពរះអយសវ វ ិ ញ ។ េេបាល សួរ
ំ
ិ
់
ួ
្
ើ
ំ
ំ
្
ួ
ពកអគ ថា ៖ “ កងចអណ្ម េក ទាំង ពរ អនរះ អត ចងឲ្យ ខ អដារះថលង មយណ្ ដល ់
ី
ញា
ុ
ុ
េ្ករល់គ្ ? ” ។
្
ើ
ពួកអគ អឆលាយថា ៖ “ បារ៉ាបាស ! ” ។
22
ើ
់
ញា
ពីឡាត់ ក សួរ ពួកអគ ថា ៖ “ អបដអច្រះ អត ឲ្យ ខំ អធ េវែ ដល អយសវ ថដល អៅថា
វែ
ើ
ី
ូ
ើ
៊
៏
ូ
ុ
្ពរះ ្គីស្ទ ? ” ។
ពួកអគ ្គបគ្ និយយថា ៖ “ ឆ្ក ង វា អៅ ! ” ។
់
្
23
ី
ពីឡាត មន្បសាសន៍ថា ៖ “ អេតេវែ ? អត េ្កអនរះ បាន ្ប្ពតតែ ការ អា្កក់
ុ
ឹ
ើ
់
ី
េ ? ” ។
វែ
៉ា
លា
បថន ពួកអគ ថ្សក កាន់ថតខ្ំង ថា ៖ “ ឆ្ក ង វា អៅ ! ” ។
ុ
តែ
24
ី
់
អៅអពល ពឡាត អ�ើញ ថា អធេក ឥត បាន ការ ែយអៅវ ិ ញ ថបរជា អកើត
្ទ
ី
វែ
៏
ើ
វែ
ុ
៏
ចោចល អោក ក យក ទក មក ោង នដ អៅមខ េងមនស្ស ទាំង មន្បសាសន ៍
ុ
ុ
វែ
ឹ
ូ
a
ថា៖ “ ខ គ្នអទាស ចំអពារះ ្ម របស់ េ្កអនរះ អទ េ្ករល់គ្ ទទួលខស្តរូវ
ញា
ំ
ម
ុ
្
ុ
លា
ខនឯង អៅ!”។
ួ
25
់
់
្បជាជន ទាំងេស អឆយ ថា ៖ “ ចរឲ្យ ្ម របស េកអនរះ ធាក មកអល ើ
លា
ើ
ូ
លា
់
្
a
ុ
ុ
ុ
27:24 េ្កអនរះ ―ឯកសារបរណខលារះថា “មនស្សសចរិតអនរះ”។
