Page 260 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 260
លកា 19:15 254
ូ
់
្
ញា
:
ូ
រាមអ្កាយ អោក ទលថា ‘ អយើងខំ មិន ចង់ឲ្យ មកអនរះ អសាយរជ្យ អល អយើងខំ ញា ុ
ើ
ុ
អទ ’ ។
15 a
៏
“ លរះ អ្កាយព ទទួល េណ្ច្គងរជ្យ អោក ក ្តឡបមកវ ិ ញ អេើយ
ី
ុ
់
ំ
្បាប អគ ឲ្យ អៅ បាវបអ្ម ទាំងអនារះ ថដល អោក បាន ្បគល លយ អនារះ មក អដើម្បី
ុ
់
់
ើ
16
៉ា
ុ
ឲ្យ ដឹង ថា ពួកអគ អធើជំនួញបានចអណញ បនាន ។ េក ទីមួយ ក ចលមក នយយ
ម
ំ
្
៏
ិ
ូ
វែ
:
់
ើ
ថា ‘ ្ពរះករុណ្ អេយ មួយ មីណ្ របស់្ទង់ ចំអណញបាន ដប មីណ្ អទៀត ’ ។
17
់
ើ
វែ
ើ
“ អៅហាយ នយយ នឹង គ្ត ថា ‘ អធ បាន ល្អ ណ្ស បាវបអ្ម ដ៏ល្អ អេយ !
វែ
ើ
ិ
់
:
ម
ូ
ុ
់
ី
ើ
ំ
ឹ
់
់
ូ
៏
្
ុ
អដាយសារ េក បាន អសារះ្តង នង ការ ដតចបែត ចរ ្គប្គង អល ទ្ករុង ដប ចរះ’។
18
ូ
់
ើ
“ េ្ក ទីពីរ ក ចលមក និយយថា ‘ ្ពរះករុណ្ អេយ មួយ មីណ្ របស ្ទង់
:
៏
ចំអណញបាន ្បាំ មីណ្ អទៀត ’ ។
19
ិ
ើ
្
់
រុ
ី
់
៏
វែ
:
“ អៅហាយ ក នយយ នឹង មកអនរះ ថដរ ថា ‘ ចរ េ្ក ្គប្គងអល ទ្កង ្បាំ
ូ
ុ
ចរះ ’ ។
20
:
់
ូ
ួ
“ មន មកអទៀត បាន ចលមក នយយថា ‘ ្ពរះករណ្ អេយ អមល! មយ
ើ
ិ
្
ើ
៍
ុ
21
លា
ុ
ញា
មីណ្ របស់្ទង់ ថដល ខំ្ពរះបាទ បាន ទក ក្ង កថន្សង ។ ខំ្ពរះបាទ ខ្ច ្ពរះ
ញា
ុ
ុ
ុ
ករណ្ ពអ្ពារះ ្ទង ជា មនស្ស តងរឹង ្ទង យក េថដល ្ទង មន បាន អែើ អេយ
ី
ុ
ុ
ញា
ើ
់
់
វែ
ឹ
ិ
ុ
ី
់
្ចរូត េវែថដល ្ទង់ មិន បាន សាបអ្ពារះ ’ ។
ី
22
ិ
:
់
់
“ អៅហាយ នយយ នឹង គ្ត ថា ‘ បាវបអ្មើ ដ៏អា្កក អេយ ! អយើង នឹង កាត ់
ើ
វែ
អទាស េក រាម ពាក្យសមី របសេក ។ េក បាន ដឹង ថា អយង ជា មនស្ស តឹងរឹង ថដល
់
្
ុ
ុ
្
្
្
ើ
ី
ញា
វែ
វែ
ី
យក េថដល អយើង មិន បាន អែើ អេើយ ្ចរូត េថដល អយើង មិន បាន សាបអ្ពារះ ឬ ?
23
់
់
់
ុ
៏
ិ
្
ើ
ើ
្
ចរះ អមចក េក មន បាន ដាក ្បាក របសអយង អៅ ធនាគ្រ ? អនារះ អពល អយង មក
24
់
្ទ
់
ើ
ុ
់
់
វ ិ ញ អយង មខជា បាន ្បាករបសអយង វ ិ ញ ្ពមទាំង ការ្បាក ែង។ បនាប មក
ើ
ឹ
អៅហាយ ក នយយ នង ពក េក ថដល ឈរ អៅ ទអនារះ ថា ‘ ចរ ដកយក មយ មណ្
ិ
ី
:
៏
ី
វែ
ួ
ូ
ួ
្
្
់
អនារះ ពី េ្កអនរះ អេើយ ្បគល់ ឲ្យ មក់ ថដល មន ដប មីណ្ អនារះ អៅ ’ ។
25
:
“ ពួកអគ និយយថា ‘ ្ពរះករុណ្ អេយ គ្ត់ មន ដប មីណ្ អេើយ!’។
ើ
់
26
្
់
“ ‘ អយើង ្បាប េ្ករល់គ្ ថា េស់េ្ក ថដល មន នឹង ្បទានឲ្យ េ្កអនារះ
ុ
តែ
្
ថថម អទៀត បថន េក ថដល គ្ន សម្បថត េថដល េកអនារះ មន ក នឹង ្តវបាន ដកយក
រូ
៉ា
៏
ី
វែ
ី
ម
្
ូ
a
ំ
19:15 េណ្ច ្គងរជ្យ―ន័យ្តង់គឺ “អាណ្ច្ក”។
