Page 119 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 119
76
สาราสารกถา
ไปเทศน์ให้พวกชาวประมงฟัง สมเด็จพระมหาสมณเจ้าฯ ทรง
�
ตาหนิว่า ช่างไม่รู้อะไรเลย อาชีพชาวประมง ก็คือจับปลาขาย
ั
ิ
่
ื
ี
เราจะไปเทศน์เรองปาณาตบาต เขาจะยอมรบหรอ นแสดงว่า
่
ื
ขาดโลกวิทู ก็ธรรมะดีๆ อย่างอ่นเยอะแยะไป เราเลือกซิว่า
ื
สภาพสังคมเขาเป็นอย่างไร เราจะเอาธรรมะอะไรไปให้เขา
ค่อยๆ เลือก นี่คือ โลกวิทู
ู
ู
ถ้าไม่ร้โลก ไม่ร้สภาพแวดล้อมสังคม เอาธรรมะอะไร
ไปเผยแผ่ แทนท่จะดีกลายเป็นเสีย แทนท่จะเป็นคุณกลาย
ี
ี
เป็นโทษ นี่คือโทษของผู้ไม่มีโลกวิทูนั่นเอง
ต้องท�ำได้ในสิ่งที่สอน (อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสำรถิ)
ี
ข้อท่ ๖ อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ พระพุทธองค์ เป็น
สารถีท่ฝึกบุรุษท่สมควรฝึกได้อย่างยอดเย่ยม เราเป็นพระ
ี
ี
ี
ธรรมทูต เราเป็นนักเผยแผ่ เราก็ได้ช่อว่าเป็นสารถี คือเป็นนักฝึก
ื
ไม่ใช่นักสอนอย่างเดียวใช่ไหม? ฝึกกับสอนไม่เหมือนกัน ฝึก ก ็
ี
ี
ื
�
คือทาให้เป็น จะทาอย่างไรให้เขาทาเป็น น่มันเป็นเร่องเก่ยว
�
�
กับการฝึก และเราต้องนึกว่าส่วนใหญ่พระธรรมทูตในปัจจุบันน ี ้
ั
ั
เราก็จะไปเผยแผ่โดยเกณฑ์กันอย่างน้นเถอะ ก็ต้งเป้าไว้เลย ไป
โรงเรียนนั้น ไปโรงเรียนนี้
ปุริสทัมมะ คนท่ควรฝึก โดยวัย ก็คือ เด็กๆ เพราะ
ี
ี
เด็กๆ ยังไม่เป็นอะไร หรือแม้แต่ผู้ใหญ่ ท่ไม่ค่อยรู้ ไม่ค่อย
