Page 424 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 424
381
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
อยู่ห้องกลาง ระหว่างกุฏิอาจารย์โกวิทกับกุฏิอาจารย์พร้อมเป็น
ั
หอฉันส�าหรับสามเณรนักเรียนท้งหมดมาฉันรวมกัน อาจารย์
ั
โกวิทเป็นอาจารย์ผู้ปกครองและดูแลโรงครัว สมัยน้นไม่มีหม้อ
ุ
ี
ุ
ไฟฟ้า ไม่มเตาแก๊ส ต้องใช้ฟืนหงข้าวปรงอาหาร หงข้าวต้องใช้
ุ
กระทะใบใหญ่ อาหารหลักของพระเณรนักเรียนคือผักบุ้ง ผัก
กระเฉด น้าพริก-ปลาร้า น้าพริกตาคร้งหน่ง ถ้าฉันไม่หมดก็เท
�
ั
ึ
�
�
�
ั
ใส่กะละมังเก็บไว้ฉันวันต่อๆ ไป ฟืนสาหรับหุงหาอาหารน้นทาง
ี
ี
�
สานักจะหาขอให้วัดท่อยู่บนท่ดอนอย่างวัดทุ่งเข็น วัดทุ่งคอก
เป็นต้นตัดรวบรวมไว้พอถึงหน้าน�้าก็เอาเรือไปบรรทุกมาเก็บกัก
ื
่
ุ
ั
ไว้ เพราะต้องหงหาอาหารถวายพระเณรท้งเช้าเพลทุกวน เรอง
ั
ั
�
อาหารขบฉันในสานักเรียนใหญ่ๆ ยุคน้นค่อนข้างอัตคัดมากๆ
ต้องถออดมคต “กนเพออย่” จงจะอย่เรยนได้สาเรจ อย่าง
ู
ื
ึ
�
ู
ี
ุ
ิ
ื
็
ิ
่
สานักเรียนวัดปากน�้า ภาษีเจริญ ก่อน พ.ศ.๒๕๐๐ มีพระเณร
�
้
�
ี
นกเรยนบาลมากเป็นเรอนร้อย หลวงพ่อตงโรงครวทาอาหาร
ื
ั
ั
ั
ี
ั
เล้ยงท้งเช้า-เพลทุกวัน เคยไปพักแรมลงฉันอาหารในโรงฉัน
ี
็
ั
ั
้
ด้วย อาหารเช้าเป็นข้าวต้ม กบข้าวต้มกมีเต้าหู้ยกระป๋อง กบ
ี
ไส้มะละกอดองเป็นหลัก รสชาติเป็นอย่างไร พระเณรในยุคน้น
ั
ที่อยู่มาถึงยุคนี้คงจะจ�ากันได้ไม่รู้ลืม
ิ
้
ั
สานกเรียนวัดสองพ่น้องยคทข้าพเจ้าไปเรียนนนเจรญ
�
่
ี
ุ
ั
ี
�
รุ่งเรือง มีพระเณรอยู่ประจาเป็นเรือนร้อยเหมือนกัน เร่องอาหาร
ื
ขบฉันสาหรับพระเณรนักเรียนซ่งมาจากต่างถ่นจึงค่อนข้างอัตคัด
�
ึ
ิ
