Page 427 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 427

384
                                   สาราสารกถา




                     ึ
                  ื
                เม่อข้นแปลธรรมบทภาค ๑ ครูจะให้แปลบทปณามคาถา
                                                                     �
                                ึ
          ก่อน ถือเป็นบทไหว้ครูซ่งแปลยากมาก ต้องฝึกแปลกันแบบท่องจา
          ทีเดียว ข้าพเจ้าฝึกแปลธรรมบทภาค ๑ นี้ตั้งแต่ปณามคาถาไป
               ่
                                                          ั
                                        �
               ื
                       ั
          ถึงเรองพระจกขุบาลแบบท่องจากันเลย เวลาเข้าช้นเรียน ครูช      ี ้
          ให้แปลจึงแปลได้อย่างคล่องแคล่วไม่ติดขัด ข้นแปลธรรมบท
                                                       ึ
          ภาค ๑ ยังไม่ทันจบเร่องพระจักขุบาล ครูเห็นแปลคล่องมาก
                                ื
          จึงคัดข้นไปเรียนธรรมบทกองสอง คือช้นท่จะส่งช่อเข้าสอบ
                                                     ี
                                                 ั
                 ึ
                                                            ื
                ั
          ในปีน้น นักเรียนช้นน้เรียนธรรมบทจบไปแล้ว ๓ ภาค คือ
                                ี
                             ั
          ภาค ๑ ภาค ๕ ภาค ๒ กาลงเรยนแปลภาค ๖ ข้าพเจ้าข้น
                                       ั
                                                                    ึ
                                           ี
                                     �
                                                 ื
                                                                    ึ
                ั
          เรียนช้นธรรมบทภาค ๑ ยังเรียนไม่จบเร่องจักขุบาล ถูกคัดข้น
               ี
                                        ั
          ไปเรยนประโยค ป.ธ.๓ ร่วมกบรุ่นพ่ ซงเรียนธรรมบทกนมา
                                                                 ั
                                                 ่
                                              ี
                                                 ึ
                  ี
          ๑ ปี เรยนจบไป ๓ ภาคแล้ว จึงเป็นเรองทหนักมากๆ ต้อง
                                                      ่
                                                 ่
                                                 ื
                                                      ี
                                                           ี
                                  ี
          เพียรพยายามอย่างเต็มท่จึงจะเรียนกับเขาได้ ในท่สุดก็ให้เข้า
                                                              ื
                                     ั
          สอบและสอบได้ด้วย สมัยน้นเรียน ๒ ปีสอบได้เป็นเร่องฮือฮา
                         �
                                           ี
                      ั
          กันมาก ปีน้นสานักเรียนวัดสองพ่น้องมีนักเรียนสอบประโยค
          ป.ธ. ๓ ได้เพียง ๒ รูป คือข้าพเจ้ากับสามเณรอ�านวย ซึ่งเป็น
                   ่
                                                    ี
                   ุ
                                                                    ั
          นกเรยนรนพเรยนมา ๓ ป รวาสอบไดตนเตนดใจมาก นอนไมหลบ
                                                                 ่
               ี
            ั
                                   ู
                                     ่
                                   ้
                                            ้
                                             ่
                                  ี
                      ี
                      ่
                                                 ้
                                             ื
                        ี
          ตลอดทั้งคืน
                รู้ว่าสอบได้ประมาณตีสองของคืนวันหน่ง โดยพระวิบูล-
                                                      ึ
                                                         ึ
          เมธาจารย์ (หลวงพ่อเก็บ ป.ธ.๗) อาจารย์ใหญ่ ซ่งเดินทางกลับ
          จากการไปตรวจข้อสอบท่กรุงเทพฯ มาถึงวัดตอนตีสอง มีพระ
                                   ี
          เณรไปรอรับท่านท่ท่าน�้าแล้วเดินตามท่านมา ส่วนข้าพเจ้ารอ
                            ี
   422   423   424   425   426   427   428   429   430   431   432