Page 124 - ประวัติศาสตร์การสงคราม
P. 124
122
(Hobart R. Gay) ซง่ึ ข้นึ บกที่ปซู าน ใน 18 กรกฎาคม ก็เข้าสับเปล่ียนกองพลท่ี 24 ทั้งกองพลทหารมา้ ท่ี 1 และ
กองพลทหารราบท่ี 25 ได้ต่อสู้ตามหน้าที่อย่างทรหดทำการรั้งหน่วงข้าศึกจากที่มั่นหนึ่งไปยังอีกที่มั่นหน่ึง
ตามลำดับ แม้ว่าข้าศึกจะโถมกำลังเข้าตีอย่างมหาศาลเพียงใดก็ตาม ในปลายเดือนกรกฎาคมกำลังทั้งสอง
กองพลยนั ข้าศกึ อยู่ตามแนว จากทางใต้กมู ซอน (Kumchon) ถึงทางเหนือแฮมแซง (Hamchang)
ในวันท่ี 31 กรกฎาคม กองพลท่ี 25 ข้ามแม่น้ำเนกตอง (Naktong) ที่เมืองเวกวัน (Waegwan) แล้ว
รีบรุดลงมาทางใต้ เพื่อป้องกันเมืองปซู าน จากทาง Chinju การเคลื่อนท่ีใช้เวลาเพยี ง 2 วันเท่านัน้ นับว่าเป็น
การเคลื่อนทีท่ ีร่ วดเร็วซึ่งไม่เคยปฏิบัติมาก่อน ในวันท่ี 1 สิงหาคม 1950 กองพลทหารม้าท่ี 1 ก็ได้ข้ามลำน้ำท่ี
เมือง Waegwan เช่นกัน ในวันต่อมาฝ่ายสหรัฐได้ระเบิดสะพานต่าง ๆ ข้ามลำน้ำ Naktong เสียสิ้น การยุทธ
ตามแนวแม่น้ำ Naktong ไดเ้ ร่ิมเปิดฉากนับแตบ่ ัดนัน้
ในวันท่ี 5 สิงหาคม 1950 กองพลที่ 25 ได้วางแนวป้องกันจากแยกแม่น้ำ Naktong และแม่น้ำแนม
(Nam) เป็นแนวลงไปทางใต้ สว่ นกองพลท่ี 24 และกองพลทหารม้าที่ 12 ขณะน้ไี ด้ถอนตวั ลงมาเรียบร้อยแล้ว
และวางแนวป้องกนั ทางตะวันออกของแมน่ ำ้
ส่วนกองพลเกาหลใี ตร้ ับผิดชอบทางด้านตะวนั ออกเฉียงเหนอื ข้าศกึ ได้ใช้กำลงั อย่างไม่จำกัด เข้าตีบีบ
แนวปอ้ งกันของสหรัฐและเกาหลีใต้ท่กี ล่าวแล้วจนเป็นรูปสีเ่ หลี่ยมผืนผ้ามีความกว้าง 60 ไมล์ และลึก 90 ไมล์
แนวป้องกันที่กล่าวนี้หาได้เป็นแนวที่ต่อต้านกันโดยตลอดไม่ โดยเฉพาะมีช่องโหว่กว้างพอดูตรงที่เป็นภูเขา
ระหวา่ งอนั ดอง (Andong) และอยา่ งนอ้ ยมีทหารราบ 13 กองพล และกองพลยานเกราะ 1 กองพล กบั มีกำลัง
ปืนใหญ่สนบั สนนุ อยา่ งเพียงพอ ท้ังในด้านปรมิ าณและความแม่นยำ
3 สิงหาคม 1950 นับแต่เริ่มรบเป็นต้นมา กำลังทางอากาศสหรัฐ พยายามสนับสนุนกองพลทหาร
เกาหลีใต้อย่างใกล้ชิด แต่เนื่องด้วยทั้งสองฝ่ายไม่มีการติดต่อระหว่างทางอากาศกับทางพื้นดิน จึงทำให้การ
สนับสนุนส่วนใหญ่ไม่ได้ผลการโจมตีทางอากาศต้องถูกจำกัดลง ทั้ง ๆ บางครั้งโอกาสเปิดให้อย่างงาม
แมก้ ระทั่งกำลังทางพนื้ ดินของสหรัฐเอง ในขณะเข้าทำการรบกข็ าดการประสานงานกับกำลงั ทางอากาศ ทั้งนี้
คงเนื่องจากก่อนสงครามโลก กำลังทางอากาศในเกาหลีมีหน้าที่เพียงทำการป้องกันเท่านั้น ดังนั้นจึงได้มกี าร
เตรียมเครือ่ งมอื รว่ มท้งั การจดั หนว่ ยสำหรับใชใ้ นการรบเคลอ่ื นที่เชน่ เกิดข้ึนน้ี นอกจากนั้นยงั ขาดการฝกึ การรบ
รวมในยุทธบริเวณที่เกิดขึ้นจริงอย่างไรก็ดีเมื่อการรบได้อุบัติขึ้นอย่างไม่คาดฝัน ฝ่ายสหรัฐจำต้องแก้ปัญหา
เฉพาะหนา้ ไปกอ่ น โดยใชเ้ คร่อื งมอื เทา่ ทีห่ าไดแ้ ละกำหนดระบบการติดต่อข้ึนเท่าที่จะอำนวยความสะดวก่ให้ได้
เมื่อนับถึงวันที่ 1 สิงหาคม 1950 กำลังทางอากาศของสหรัฐได้ทำการสนับสนุนอย่างใกล้ชิดกับกำลังทาง
ภาคพ้ืนดนิ ถึง 4,300 ครั้ง บนิ ไปทง้ิ ระเบิดเพอ่ื ขดั ขวางการปฏิบัติของข้าศกึ 2,500 เที่ยว และไปท้ิงระเบิดทาง
ยทุ ธศาสตร์ 60 เทย่ี ว ผลปรากฏว่า ขดั ขวางการเคล่อื นที่ของฝ่ายข้าศึกเป็นผลสำเร็จ ข้าศึกจะต้องเคลื่อนที่ใน
เวลากลางคนื ต่อมาจึงไดจ้ ัดการตรวจตราทางอากาศในเวลากลางคืนตามเสน้ ทางคมนาคมสายต่าง ๆ อกี ด้วย สว่ น
กำลังทางเรือในระยะนี้ ก็สามารถปิดกั้นขัดขวางมิให้ข้าศึกใช้น่านน้ำตามชายฝั่งเป็นประโยชน์ในการส่งกำลงั
บำรุงเป็นผลสำเร็จเรือรบต่างๆ ได้ใช้ปืนใหญ่ทำการยิงขัดขวางการเคลื่อนที่ของขา้ ศึก และยิงสนับสนุนกำลงั
ทางพนื้ ดิน โดยเฉพาะอย่างย่งิ ทางฝั่งตะวันออก การรกุ เคลอื่ นท่ีของข้าศกึ ท่ีมงุ่ ไปยงั ยองดอค (Yongdok) ต้อง
ช้าลง ก็เพราะการยิงขัดขวางของกำลังทางเรือนี้เอง ได้ช่วยสนับสนุนกำลังทางภาคพื้นดินอย่างกว้างขวาง
