Page 127 - ประวัติศาสตร์การสงคราม
P. 127
125
การท่กี องทพั เกาหลเี หนอื ยงั สามารถสง่ กำลังบำรุงให้แก่กำลงั รบของตนได้ ทง้ั ๆ ทถ่ี ูกโจมตีทางอากาศ
อย่างหนักเช่นนีน้ บั ว่าเป็นเรอ่ื งทีน่ ่าสนใจยง่ิ การโจมตที างอากาศของฝ่ายเราไมส่ ามารถหยุดยงั้ การเคลื่อนย้าย
ทางรถไฟของข้าศึกได้โดยสิ้นเชิง เพราะในเวลากลางวันเกาหลีเหนือเอารถไฟหลบไว้ตามอุโมงค์พอตกเวลา
กลางคนื จึงไดอ้ อกลำเลียง อยา่ งไรกด็ ีในกลางเดือนสิงหาคม ข้าศึกขาดแคลนรถยนต์ท่ีจะลำเลียงสัมภาระจาก
รถไฟไปยงั สนามรบ เพือ่ แก้อุปสรรคน้ีเกาหลีเหนือได้ใช้เกวียนและเกณฑพ์ ลหาบหามจากเกาหลีใต้ ต่อมาการ
ส่งกำลังของขา้ ศึกเลวลงตามลำดับ ยังผลให้ทหารขาดแคลนอาหารและเส้ือผ้าแม้ว่าน้ำมันเชื้อเพลิงในคลังจะ
เพียงพอสำหรับยานเกราะ แต่ก็ไม่สามารถลำเลยี งมาเพิม่ เตมิ ไดอ้ กี สว่ นอาวุธกระสุนนน้ั อยู่ในระดบั ทีพ่ อทำการ
รบต่อไปได้
ตรงข้ามกับการส่งกำลังบำรุงของสหประชาชาติ แม้ว่าความต้องการจะเพิม่ ขึน้ เป็นเงาตามตัวกับการ
รบกต็ าม ฝ่ายเราอยู่ในสภาพท่ีอุดมสมบรู ณเ์ พียงเดือนสิงหาคมเดือนเดยี ว ยทุ โธปกรณแ์ ละเสบียงอาหารมาขึ้น
ที่เมืองปูซาน มีจำนวนถึง 595,500 ตัน แม้ว่าเส้นทางรถไฟที่ถูกทำลาย หรือท่ีข้าศึกเข้าครอบครอง นับเป็น
ระยะทาง 150 ไมล์กต็ าม เส้นทางรถไฟยังไดช้ ่วยลำเลียงสมั ภาระตา่ ง ๆ ไปยงั แนวรบได้ถงึ 108,000 ตัน ส่วน
บริเวณท่ีอยู่ตามชายฝง่ั ก็อาศยั ทางเรือชว่ ยลำเลยี งให้
การเจาะวงลอ้ มที่หัวหาดปูซาน กอ่ นท่ีกองทัพที่ 8 จะเปิดการรุกเพยี งเลก็ น้อย ขา้ ศกึ ไดเ้ ร่ิมเข้าตีทาง
ตะวันออกจากเมอื ง Waegwan และในคนื วนั ที่ 15 กนั ยายน 1950 ข้าศึกไดเ้ ขา้ ตที างด้านเหนือพ่งุ เข้าหาเมือง
Taegu แม้ว่าจะถกู คกุ คามด้วยการเข้าตี รวมทงั้ ฝนตกหนกั จนทำใหส้ นามบนิ เกือบจะใชก้ ารไม่ได้เลย กองทัพ
ท่ี 8 กค็ งเปิดการรุกใน 16 กันยายน 1950 โดยไม่มีการเปล่ียนแปลง
การยกพลขึ้นบกที่เมืองอินซอน (Inchon) และการรุกเข้าไปยังด้านหลังข้าศึก ยังไม่เกิดผล
กระทบกระเทอื นแก่กองทัพของจอมพลซอยในเกาหลใี นทันทที ันใดและความไดเ้ ปรยี บของกองทัพท่ี 8 ก็ยังไม่
ปรากฏให้เห็นชัดเจน กว่าจะถึงวันท่ี 20 กันยายน 1950 ข่าวในขณะนั้นก็มีเพียงว่าสหประชาชาติสามารถ
เจาะแนวตา้ นทานด้านหลงั ของขา้ ศกึ ไดเ้ พยี งเล็กน้อย แต่เมอื่ วงลอ้ ทเี่ มืองปซู านถกู เจาะ หลังจากน้นั กไ็ ม่มีสิ่งใด
สามารถขัดขวางการรุกของกองทัพที่ 8 ไวไ้ ด้
กองพลท่ี 25 รุกคืบหน้าไปตามถนนมาซัน-ซินจู (Masan-Chinju) โดยมีเรือรบนอกฝั่งทางใต้ช่วยยิง
สนับสนุนให้ การรบหนกั ไดเ้ กิดขึน้ เพยี งสองสามวนั แรกเทา่ นน้ั ต่อจากนนั้ การรกุ คบื หนา้ เปน็ ไปอยา่ งสะดวก ใน
26 กันยายน 1950 กองพลนเ้ี คลือ่ นทไ่ี ปถึงบรเิ วณซ่ึงอยหู่ ่างจากเมอื งซินจไู ปทางตะวันตกสองสามไมล์ ทางด้าน
ของกองพลที่ 2 มีการสู้รบอยางหนักเพียงสองสามวันแรก ต่อจากนั้นการต้านทานของข้าศึกก็อ่อนลง จึง
สามารถรกุ คบื หนา้ ม่งุ ไปยงั เมืองโกซงั (Kosang) ได้อยา่ งรวดเร็ว
กองทัพน้อยที่ 1 ซึ่งประกอบด้วย กองพลทหารม้าท่ี 1 กองพลทหารราบท่ี 24 กองพลทหารราบ
เกาหลใี ต้ที่ 1 และกองพลนอ้ ยท่ี 1 ของจกั รภพอังกฤษ ไดร้ ุกคบื หนา้ กวาดล้างขา้ ศกึ อย่างรวดเรว็ กองพลท่ี 24
เดิมทเี ดยี วเปน็ กองหนนุ ของกองทพั นอ้ ยท่ี 1 หลงั จากเจาะวงลอ้ มสำเรจ็ แล้ว ทงั้ สองกองพลน้ไี ด้รกุ คบื หน้าข้าม
แมน่ ้ำแนตตอง แล้วพงุ่ ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ เพียงในวันท่ี 26 กนั ยายน 1950 วันเดียวกำลงั ส่วนหน้าของ
กองพลทหารม้าที่ 1 เจาะลึกเข้าไปหลังแนวข้าศึกได้ถึง 100 ไมล์ เพื่อจะไปบรรจบกับกำลังส่วนหนา้ ของกอง
พลทหารราบท่ี 7 บรเิ วณเมอื งโอซนั (Osan)
