Page 14 - โครงงาน เรื่อง การศึกษาเเนวคิดเเละกลวิธีการใช้ภาษาในหนังสือการ์ตูนมังงะ
P. 14
6
้
ต่อไปอย่างมืดบอด? ซึ่งภายในเนื้อเรื่องนั้น “แก่นแท” ถูกเสนอผ่านภาพของความน่าเกลียด น่ากลัว สยดสยอง ไม่
ว่าผู้ใดที่ผ่านเข้าประตูไปนั้นจักต้องพบกับความโศกเศร้า บาป ความเลวร้ายนานาชนิดที่ถูกฉายออกมาให้ประจักษ ์
สายตาผ่านค าว่า “แก่นแท้”
ประเด็นถัดมา ประเด็นเรื่องความสัมพัทธ์ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม และ ศีลธรรมภายในชีวิตมนุษย์
การ์ตูนเรื่องนี้ได้ชี้ให้เห็นถึงการเหยียดชาติพันธุ์สีผิวและความแตกต่างที่เห็นได้ชัดภายในประเทศอเมทริส
(Ametris) โดย Marcano ชี้ว่าเรื่องของคุณธรรมจริยธรรม หรือศีลธรรมนั้นล้วนแต่เป็นสิ่งที่เฉพาะเจาะจงไปตาม
กลุ่มสังคมหรือตามแต่ละบุคคล (morality is relative to the person) ท าให้มาตรวัดหนึ่งๆ หรือ ค่านิยม ศีลธรรม
ความคิดภายในวัฒนธรรมหนึ่งๆนั้นไม่สามารถที่จะถูกน าไปใช้ได้ในอกกลุ่มวัฒนธรรมหนึ่งๆเหตุเพราะเรื่อง
ี
วัฒนธรรมนั้นเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเป็นสากลได้มันจึงเกิดคาถามตามมาว่าเมื่อมันเกิดวัฒนธรรมอย่างการตอน การ
ตัดคลิตอริส (genital mutilation) การกระทาความรุนแรงต่อสัตว์ (animal abuse) ในสังคมอื่นๆเราในฐานะผู้คน
ต่างวัฒนธรรมมีสิทธิที่จะเดินเข้าไปห้ามปรามหรือประณามพวกเขาหรือไม่? (เมื่อมองในกรอบเดียวกับที่ว่าสิ่ง
้
เหล่านั้นก็หมายรวมอยู่ในค าว่า “วัฒนธรรม” เช่นเดียวกับเรื่องการไหว้ การฮาราคีรี และการจูบแกม) ซึ่ง Arakawa
ก็ได้พยายามยกตัวอย่างให้เห็นภายในเรื่องเองว่าความแตกต่างทางวัฒนธรรม ความคิด และมาตรฐานทางศีลธรรม
น ามาสู่ความขัดแย้ง และสงคราม นั่นก็คือสงครามกลางเมืองอิชวาลในทางฝั่งตะวันออก (The Ishvalan War) ที่
เกิดจากความแตกต่างทางศาสนา วัฒนธรรม ที่ปะทุขึ้นจากกรณีที่นายทหารจากรัฐบาลอเมทริสนายหนึ่งเกิดยิงเด็ก
ชาวอิชวาลเสียชีวิต และได้มีการน านักเล่นแร่แปรธาตุของรัฐมาใช้ในสงครามพยายามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวอิชวาลไม่
เว้นแม้แต่เด็กและผู้หญิงที่ล้วนถูกมองเป็นพลเมืองชั้นสองอีกด้วย
นอกจากประเด็นชาวอิชวาลแล้วยังมีประเด็นของนักเล่นแร่แปรธาตุของทางกองทัพที่ชื่อShou Tucker ที่
มีฉายาว่านักเล่นแร่แปรธาตุผสานชีวิต (Sew-Life Alchemist) ที่ได้ฉายถึงประเด็นดังกล่าวไม่น้อยไปกว่ากัน การ
ท าการทดลองกับมนุษย์ของเขาถูกมองและกล่าวหาว่าเป็นเรื่องที่ผิดจรรยาบรรณ และจริยธรรมในหมู่นักเล่นแร่
แปรธาตุ (เช่นเดียวกับการทดลองและการท าวิจัยทางวิทยาศาสตร์กับร่างกายมนุษย์ในปัจจุบันที่ยังไม่ค่อยเปิดกว้าง
เท่าใดนัก) ค าถามที่ว่า “ร่างกายมนุษย์นั้นจะ[พัฒนา]ไปได้ไกลเท่าใด” เป็นค าถามที่Shou หลงใหลและเป็นแนวคิด
หลักของShou ในการท าวิจัยเกี่ยวกับร่างกายมนุษย์และสัตว์ที่ยังมีชีวิตอยู่ โดยพยายามจะน าคุณสมบัติพิเศษของ
สัตว์ต่างๆมาดัดแปลงตัดแต่งเพื่อเพิ่มความสามารถให้แก่มนุษย์ เรียกว่า การทดลองโครงการคิเมร่า (chimera) อัน
เป็นโครงการวิจัยที่Shou ตั้งใจจะพัฒนาท าให้ส าเร็จเพื่อที่จะเข้ารับการประเมินประจ าปีจากกองทัพ และขอให้
กองทัพสนับสนุนทุนวิจัยแก่เขาต่อไป โดยการประเมินผลครั้งแรกนั้น Shouได้ใช้ภรรยาตนเองเป็นหนูทดลองใน
การสร้างคิเมร่าที่พดได้ท าให้กองทัพยอมสนับสนุนโครงการของเขาจนถึงเวลานั้นแต่ด้วยระยะเวลาการตรวจ
ู
