Page 37 - คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ประเภทลูกเสือสำรอง และดาวดวงที่ 3 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3
P. 37

ั
                 ระดับเดิมซึ่งเคยทิ้งร่องรอยเอาไว้บนตอไม้ที่ปกอยู่ในแม่น้ําไม่นานน้ําก็ท่วมขึ้นมาจนถึงรังของตุ่น                                                                กากับนกยูง
                 อย่างรวดเร็วจนมิด  อนิจจาตุ่นที่กําลังหลับสบายต้องมาตายแบบไม่รู้ตัวเพราะถูกน้ําท่วม...เฮ้อ!ตุ่น
                 หนอตุ่น...ถ้ามันฟังคําของเพื่อนเสียบ้าง ก็คงไม่มาจบชีวิตแบบนี้                                                                 กาตัวหนึ่งได้พบขนนกยูงที่ร่วงตอนผลัดขน กาจึงเอาขนนกเหล่านั้นมาผูกติดกับหางของตน

                                                                                                                                        และเดินวางท่าตรงไปยังฝูงนกยูงเมื่อมันเดินเข้ามาใกล้ ฝูงนกยูงก็พบว่าพวกมันถูกหลอกจึงเดินตรง
                 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงเปิดใจรับฟังผู้อื่น                                                                            เข้าไปหาเจ้ากาพร้อมกับจิกและถอนขนจอมปลอมของมันเสีย ดังนั้นเจ้ากาจึงไม่อาจทําอะไรได้

                                                                                                                                        นอกจากเดินกลับไปยังฝูงของตนเองที่เฝฺาดูพฤติกรรมของมันอยู่ห่างๆ พวกมันรู้สึกรําคาญเจ้านกตัว
                                                ลิงโง่กับปลาโลมา
                                                                                                                                        นี้เช่นกันและกล่าวแก่มันว่า "ขนนกหรูเลิศอย่างเดียว ช่วยให้เป็นนกชั้นสูงไม่ได้หรอก"
                                                                   ิ
                                                                     ิ
                         ในการเดินทางทางทะเลคร้งหนึ่งมนุษย์ได้พาลงตดไปด้วย ระหวางการเดินทางได้เกิดพายุ
                                                                                   ่
                                                 ั
                 ขึ้นจนเรือไปเกยหินโสโครกและอับปางลง มนุษย์พากันกระโดดลงทะเลเพื่อเอาชีวิตรอด ลิงก็กระโดด                                เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความงามในจิตใจคือความงามที่แท้จริง
                 ตามไปด้วย ปลาโลมาซึ่งว่ายน้ําอยู่ใกล้ๆ กับเรืออับปางเห็นลิงลอยคออยู่ในน้ํา จึงเข้ามาช่วยเพราะ
                 คิดว่าเป็นมนุษย์แล้วพาขี่หลังว่ายน้ําเข้าสู่ฝั่งด้วยความเข้าใจผิด ขณะเข้าใกล้เมืองท่า ปิเรอุชของกรุง
                 เอเธนส์ ปลาโลมาก็ถามลิงขึ้นว่า เป็นชาวกรุงเอเธนส์หรือเปล่าลิงตอบว่า "ใช่" แล้วยังคุยโวขึ้นอีกว่า

                 "ข้าน่ะมาจากตระกูลที่เก่าแก่เชียวนะ"ปลาโลมาพูด "ถ้าเช่นนั้น ท่านก็รู้จักปิเรอุชน่ะสิ"ลิงได้ฟังดังนั้น
                       ่
                                                                                ้
                                                                                  ั
                                                                                ู
                                      ึ
                                               ึ
                 ก็นึกวาปลาโลมาพูดถงมนุษย์จงตอบออกไปวา "อ๋อ แน่นอนส ข้ารจกเขาเป็นอย่างดีทีเดียวละ
                                                                            ิ
                                                             ่
                 เขาเป็นเพื่อนสนิทของข้าเอง"ปลาโลมาได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกเกลียดชังในความโง่เขลาของลิงเป็นอย่าง
                 ยิ่งมันสะบัดร่างลิงที่อยู่บนหลัง จนตกลงไปในทะเลถึงแก่ความตายทันที


                 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การคุยโตโอ้อวด กลับทําให้ตัวเองตกต่ําและเป็นที่เกลียดชังของผู้อื่นเสมอ


                                                      ลาและสุนัขตัวน้อย


                         ชาวนาได้เข้ามาดูแลคอกสัตว์พร้อมกับสุนัขตัวน้อย ที่กระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุข

                 ชาวนาล้วงเข้าไปในกระเป฼าหยิบอาหารอย่างดีให้แก่สุนัขจากนั้นก็นั่งลงพร้อมกับออกคําสั่งพวกคน
                 รับใช้ สุนัขกระโดดขึ้นไปนอนอยู่บนตักของนายของมัน ในขณะที่ชาวนาก็ลูบหูของมัน   ลาที่อยู่ใน

                 คอกมองเห็นเหตุการณ์นี้โดยตลอดมันอยากเป็นเหมือนสุนัข จึงพยายามดิ้นจนหลุดจากเชือกที่ผูกคอ

                 อยู่ และเคลื่อนไหวอย่างร่าเริงเลียนแบบเจ้าสุนัขชาวนาเห็นก็หัวเราะ ลาจึงวิ่งไปหาเขาเอาอุ้งตีนวาง
                 บนไหล่ของชาวนาและพยายามปีนขึ้นไปอยู่บนตักของเขา คนรับใช้ของชาวนาจึงรีบวิ่งมาพร้อมกับ
                 ด้ามไม้และคราดแล้วตีสั่งสอนเจ้าลาตัวนั้น



                 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การเลียนแบบอย่างโง่เขลาไม่ใช่เรื่องที่ดี







                 คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา  ลูกเสือส ารอง ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3   35                              คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา  ลูกเสือส ารอง ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3

                 28      คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ประเภทลูกเสือสำารอง หลักสูตรดวงดาวที่ 3                 36

                         ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42