Page 19 - combine ต.ค.64 (2)_Neat
P. 19
ึ
รอดชีวิต ซ่งบำงคนให้เหตุผลว่ำ “อำจเป็นเพรำะทหำร วีรกรรมย้อนหลัง เพรำะมีทหำรหลำยคนที่ได้รับเหรียญ
อย่ำงลูคัสยังหนุ่มแน่น และแข็งแรงเกินกว่ำมำตรฐำน “เมดัล ออฟ ออนเนอร์” หลังจำกเสียชีวิตไปหลำยปี
ั
ปกติของทหำรทั่วไปเขำจึงมีชีวิตอยู่ได้ อย่ำงไรก็ตำม ส�ำหรับเบนำวิเดซน้นเขำต้องเสียสละ
ื
อย่ำงไรก็ตำม ลูคัสต้องเข้ำรับกำรผ่ำตัดถึง ๒๒ ครั้ง เลือดเน้อ และอวัยวะบำงส่วนกว่ำจะได้รับกำรเสนอช่อ
ื
ื
เขำต้องทนทรมำนต่อควำมเจ็บปวดในระหว่ำงกำรรักษำ เพ่อให้ได้รับอิสริยำภรณ์สูงสุดจำกควำมกล้ำหำญ และ
พยำบำลแสนสำหัส ต้องใช้เวลำอีก ๑๕ ปี เพ่อให้ได้สิทธิในกำรประดับ
ื
้
ู
ิ
่
ื
ื
ึ
ี
ื
ี
ร่ำงกำยของลูคัสมีสะเก็ดระเบิดฝังอยู่เกือบ ๒๐๐ ช้น เหรยญน เรองของเขำจงถอได้ว่ำเป็นกำรต่อส้เพอเพอน
่
ื
่
แต่มันก็เป็นเรื่องที่น่ำอัศจรรย์ เพรำะหลังจำกกำรรักษำ ทหำร และต่อสู้เพ่อรักษำเกียรติของตนเองไปพร้อม ๆ กัน
ื
ตัวแล้ว เขำกลับหำยเป็นปกติดังเดิมเกือบทุกประกำร จ่ำสิบเอก รอย เพเรซ เบนำวิเดซ เกิดท่เขตเดวิท
ี
็
ั
ิ
ั
ื
่
ั
ี
แปดเดือนหลังจำกเหตุกำรณ์ในวันน้น ลูคัสออกจำก เมองลนเดเนำว์ รฐเทกซส ในวนท ๕ สงหำคม
ิ
ั
ื
โรงพยำบำลเดินทำงไป “ท�ำเนียบขำว” เพ่อเข้ำรับเหรียญ พ.ศ. ๒๔๗๘ ชีวิตของเขำนั้นก็เหมือนกับทหำรประทวน
่
ิ
กล้ำหำญ “เมดัล ออฟ ออนเนอร์” จำกประธำนำธิบดี คนอน ๆ ทวไป คอ เกดในครอบครวทยำกจน พ่อแม่
ื
่
ี
ั
่
ื
ั
ื
แฮร์รี่ ทรูแมน ของเขำสืบเช้อสำยมำจำกชำวเม็กซิกัน และอินเดียนแดง
ึ
ี
อีกกรณีหน่งท่น่ำสนใจส�ำหรับอิสริยำภรณ์สูงสุด เผ่ำ“ยำกี”
ื
ื
ของกองทัพสหรัฐอเมริกำก็คือ กำรร้อฟื้นวีรกรรมของ เม่อเบนำวิเดซอำยุได้ ๒ ขวบ พ่อก็เสียชีวิตจำก
ี
ั
ผู้กล้ำข้นมำเชิดชูท้งท่เหตุกำรณ์ผ่ำนพ้นไปแล้วเกินกว่ำ วัณโรค แม่จึงแต่งงำนใหม่ แต่อีก ๕ ปีต่อมำ เธอก ็
ึ
เกณฑ์ที่ระเบียบก�ำหนดไว้ จำกโลกนี้ไปด้วยพิษร้ำยของวัณโรคเช่นเดียวกัน
่
ี
กล่ำวคือในวันท ๒๔ กุมภำพันธ์ ค.ศ. ๑๙๘๑ เบนำวิเดซ และน้องชำยจึงถูกส่งไปอยู่กับลุง ซ่ง ึ
ประธำนำธิบดีโรนัลด์ เรแกน ได้เป็นผู้ประดับเหรียญ ขณะนั้นต้องหำเลี้ยงอีก ๑๐ ชีวิตในครอบครัว และด้วย
ี
“เมดัล ออฟ ออนเนอร์” ให้กับ จ่ำสิบเอก รอย เพเรซ ควำมท่ฐำนะยำกจนท�ำให้ทุกคนในบ้ำนจึงต้องช่วยกัน
เบนำวิเดซ จำกวีรกรรมในสงครำมเวียดนำม เป็นกำร ท�ำมำหำกิน
ุ
ื
้
์
ิ
ั
ประดบเหรยญหลงจำกเกดเหตกำรณไปแลวเกอบ ๑๕ ป ี เม่อโตพอจะช่วยงำนได้เบนำวิเดซก็ถูกส่งออกไป
ั
ี
ื
รับจ้ำงขัดรองเท้ำตำมป้ำยรถประจ�ำทำง หรือไม่ก็ออก
ั
้
ั
่
ั
้
็
็
ั
ั
ไปรบจ้ำงทำงำนในฟำร์มทวทงเทกซส และบำงครงกไป
�
ึ
ี
ไกลถงโคโลรำโด ทำให้เขำไม่ค่อยมโอกำสได้เข้ำเรยน
�
ี
หนังสือบ่อยนัก
ั
ุ
ึ
ิ
ิ
เม่ออำยได้ ๑๕ ปี เบนำวเดซจงตดสนใจเลกเรยน
ื
ิ
ี
ี
และท�ำงำนเต็มเวลำท่ร้ำนขำยยำงรถยนต์ที่เอลแคมโป
ื
เพ่อช่วยแบ่งเบำภำระลุงกับป้ำ ต่อมำใน พ.ศ. ๒๔๙๕
เม่อเกิดสงครำมเกำหลีข้น เบนำวิเดซได้สมัครเข้ำเป็น
ึ
ื
่
็
ั
�
ั
ทหำรในกองกำลงสำรองรฐเทกซส เนองจำกเปนงำนเดยว
ี
ื
็
�
ั
ึ
ี
ั
ี
ท่ให้ค่ำตอบแทนสูงส�ำหรบคนท่มีวุฒิกำรศกษำอย่ำงเขำ
จ่าสิบเอก รอย เพเรซ เบนาวิเดซ
ั
รวมท้งกำรเป็นทหำรยังเติมเต็มควำมฝันของเขำ
่
ื
ั
ิ
จรง ๆ มนอำจจะไม่ใช่เรองน่ำแปลกใจเท่ำไร ที่อยำกออกไปเห็นโลกกว้ำง
ั
ื
ส�ำหรับกำรประดับเหรียญกล้ำหำญให้กับทหำรเพ่อสดุด ี จำกน้นอีก ๓ ปีต่อมำ เบนำวิเดซจึงย้ำยไปสมัครเป็น
นาวิกศาสตร์ 17
ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๖๔
