Page 40 - นาวิกศาสตร์ มิถุนายน ๒๕๖๓
P. 40
ื
ื
เป็นเวลา ๙๙ ปี ภายใต้ช่อว่ากวางโจวว่าน (Guang โครงสร้างพ้นฐาน โดยมีการสร้างทางรถไฟจากเมือง
ื
ื
ี
zhouwan หรือ Kouang - Tchéou - Wan) เป็นส่วนหน่ง จ้านเจียงไปยังมณฑลกวางส เพ่อเช่อมต่อกับทางรถไฟ
ึ
ั
ั
ี
ของอินโดจีนฝร่งเศส โดยฝร่งเศสมีความต้องการท่จะ กวางสี - หูหนาน ในปี พ.ศ.๒๔๙๘ ท�าให้เมืองจ้านเจียง
ื
�
ื
พัฒนาท่าเรือเพ่อใช้ในการขนส่งสาหรับพ้นท่ภาคใต้ กลายเป็นเมืองท่าสาคัญทางภาคใต้ของจีน ต่อมาในปี
�
ี
�
ึ
�
ของจีน ซ่งฝร่งเศสมีสิทธิในการทาเหมืองแร่ แต่การ พ.ศ.๒๕๒๗ เมืองจ้านเจียงได้ถูกกาหนดให้เป็นเมือง
ั
ื
�
พัฒนาท่าเรือของฝร่งเศสไม่สาเร็จมากนัก เน่องจาก “เปิด” โดยรัฐบาลจีนเปิดให้มีการลงทุนจากต่างประเทศ
ั
ปัญหาความอดอยากในภูมิภาค เมืองจ้านเจียงอยู่ใน ท�าให้มีการพัฒนาทางด้านอุตสาหกรรมต่อเรือ ยานยนต์
ี
�
ื
ื
ั
ความปกครองของฝร่งเศสจนถูกกองทัพจักรวรรดิญ่ปุ่น เคร่องใช้ไฟฟ้า เคร่องนุ่งห่ม นาตาล แป้ง ข้าว และ
้
ยึดในปี พ.ศ.๒๔๘๖ ระหว่างสงครามมหาเอเชียบูรพา เคมีภัณฑ์ มีเขตพัฒนาเศรษฐกิจและเทคโนโลย ี
ต่อมาหลังจากญ่ปุ่นแพ้สงคราม เมืองจ้านเจียงจึงกลับ ระดับชาต ๑ เขต และอีก ๕ เขตพัฒนาเศรษฐกิจ
ิ
ี
ไปอยู่ใต้ความปกครองของฝรั่งเศสอีกครั้งเป็นเวลาสั้น ๆ ระดับมณฑล เมืองจ้านเจียงถือเป็นศูนย์กลางการ
�
ี
และได้ถูกส่งมอบคืนให้กับจีนในปี พ.ศ.๒๔๘๙ คมนาคมขนส่งแห่งหน่งท่สาคัญของมณฑลกวางตุ้ง
ึ
ั
หลังจากการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน มีเครือข่ายการคมนาคม ท้งทางบก ทางทะเล และ
(สปจ.) ในปี พ.ศ.๒๔๙๒ เมืองจ้านเจียงได้รับการพัฒนา ทางอากาศ สามารถเช่อมต่อทางด้านการค้าและ
ื
เมืองจ้านเจียงหนึ่งในท่าเรือยุทธศาสตร์เส้นทางสายไหม
(ภาพจาก Bangkok Post)
นาวิกศาสตร์ 38
ปีที่ ๑๐๓ เล่มที่ ๖ มิถุนายน ๒๕๖๓
