Page 24 - นาวิกศาสตร์ ฉบับเดือนธันวาคม ๒๕๖๔
P. 24

กล่าวน�า

                                                         ึ
                                                           ี
                สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช หรืออีกพระนามหน่งท่คนไทยเรียกขานว่า “พระเจ้ากรุงธนบุรี” ทรงนับเป็น
            พระมหากษัตริย์นักรบที่มีพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ต่อปวงชนชาวไทยตราบจนวันนี้ ด้วยพระปรีชาสามารถ
                                                                                                   ื
                                                                ื
                                                                         ุ
                                                                      ั
                                                                     ุ
                                                                ่
                                       ่
            ในด้านการทหาร โดยเฉพาะการทพระองค์ใช้ยุทธศาสตร์ทางเรอเพอบรรลวตถประสงค์ทางทหาร และทางการเมอง
                                       ี
                                                             ื
                                                                          ื
                                            ี
                                                                                          ื
                                                                                              ั
            ในการขับไล่ทหารอังวะออกจากเมืองธนบุร และกรุงศรีอยุธยา กอบกู้เอกราชกลับคนมาในเวลาเพียง ๗ เดอน (วนชนะศก
                                                                                                    ึ
            ๖ พฤศจิกายน ๒๓๑๐) สร้างความเป็นปึกแผ่นให้บ้านเมืองดังเดิม (ปราบชุมนุมเจ้านครศรีธรรมราช พ.ศ. ๒๓๑๒) และ
            ขยายพระราชอาณาเขตออกไปทางตะวันออก (ยกทัพเรือ และทัพบกไปตีกรุงกัมพูชา พ.ศ. ๒๓๑๔)
                        ี
                บทความน้มีความมุ่งหมายเพ่อเทิดทูน และเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชในฐานะ “จอมทัพเรือ”
                                      ื
                            ึ
                                     ี
               ิ
            ผู้ย่งใหญ่พระองค์หน่งของไทยท่ทรงยกทัพเรือเป็นทัพหลวง และทัพบกไปตีเมืองฮาเตียน (พุทไธมาศ/บันทายมาศ)
            และกรุงกัมพูชา (เมืองพุทไธเพชร/อุดงฤาชัย–ราชธานีของเขมรในขณะน้น) โดยผู้เขียนเรียบเรียงจากหนังสือประชุม
                                                                    ั
                                                                                        ิ
                                                                                ่
                                                                                ี
                                                                                                 ื
                                        ่
                                        ี
            พงศาวดารฉบับกาญจนาภิเษก เล่มท ๒ , ๓ และ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๓๙) ประชุมพงศาวดารภาคท ๖๖ ประวัตการทหารเรอไทย
            พ.ศ. ๒๕๐๘ ประวัตศาสตร์อยธยาจากพระราชพงศาวดาร พ.ศ. ๒๕๖๒ บันทึกความจริงแห่งราชอาณาจกร
                                                                                                   ั
                              ิ
                                      ุ
            ด่ายนาม (เวียดนาม) บันทึกตระกูลหมัก และบันทึกแห่งซาดิงห์ (เวียดนาม) หนังสือ The Prince of Ha-Tien
            (Nicholas Sellers, 1983) และ Ha-Tien or Banteay Meas in The Time of The Fall of Ayutthaya (Yumio
            Sakurai, 1999) ฯลฯ
                                                             ี
                 �
                                                                                              ื
                                                                                              ่
                                                                                ่
                                                                         ั
                                                                                ี
                สาหรบเอกสาร/หนงสอทใช้ในการเรยบเรยงบทความนมความแตกต่างกนหลายทมา จงท�าให้รายชอบคคล/
                                                                                     ึ
                                                            ้
                                ั
                                             ี
                                  ื
                                    ่
                                    ี
                                                                                                 ุ
                     ั
                                                 ี
                                                            ี
                                                                            ์
            รายพระนาม และสถานที่อาจมีความลักลั่นกันบาง เชน ชื่อเมืองฮาเตียน/เฟองแถงห/บันทายมาศ/พุทไธมาศ/คันเคา/
                                                 ้
                                                     ่
                                                                      ื
                                                                                          ื
            เปียม เป็นช่อเมืองเดียวกัน สาหรับเจ้าเมืองน้น ญวนเรียกว่า หมักเทียนต ตรงกับภาษาจีนว่าหมอเทียนซ่อ เขมรเรียกว่า
                                              ั
                     ื
                                                                   ู
                                  �
            สมเด็จพระโสทัต ไทยเรียกว่า พระยาราชาเศรษฐี ฯลฯ เป็นต้น
                การที่สมเด็จพระเจ้าตากสินฯ ทรงตัดสินพระทัยในการโจมตีเมืองฮาเตียน และกรุงกัมพูชานั้น มีประเด็นที่ชวน
                                                                �
                                                              ี
                                      ี
            ให้วิเคราะห์ว่า เหตุปัจจัยอะไรท่เป็นแรงผลักดัน และแนวโน้มท่ทาให้พระองค์ทรงพิเคราะห์ว่า เมืองฮาเตียน และ
            กรุงกัมพูชาเป็นภัยคุกคามต่อราชบัลลังก์กรุงธนบุร และความม่นคงของราชอาณาจักรท่พระองค์ได้กอบกู้ข้นมาใหม่
                                                   ี
                                                                                ี
                                                             ั
                                                                                               ึ
            รวมทั้งสถานะของสยามในอุษาคเนย์อีกด้วย
                 นาวิกศาสตร์   22
                 ปีที่ ๑๐๔  เล่มที่ ๑๒  ธันวาคม ๒๕๖๔
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29