Page 44 - นาวิกศาสตร์ พฤษภาคม ๒๕๖๔
P. 44

ตอนที่ ๑
            กล่าวน�า

                                                ั
                “นำยทหำรหนุ่มผู้มำนะพยำยำม และมุ่งม่นท่จะได้บังคับกำรเรือล�ำหนึ่งเป็นคร้งแรกในชีวิต ไม่ว่ำจะเป็นเรือพิฆำต
                                                                           ั
                                                  ี
                                                                       ื
            เรือกวำดทุ่นระเบิด เรือด�ำน้ำ เรือเร็วโจมตี หรือเรือช่วยรบ มันย่อมเป็นเร่องท้ำทำยควำมรู้สึกในกำรเข้ำรับหน้ำท  ี ่
                                  �
            ผู้บังคับกำรเรือครั้งแรก เธอเป็นเรือของท่ำน - ทุกส่วนของเธอ - อย่ำงไรก็ตำมหนทำงแห่งควำมส�ำเร็จนั้นเต็มไปด้วย
                                                                        ี
                                                                                ึ
            หลุมพรำงแห่งควำมประมำท ขำดควำมเอำใจใส่ และควำมบกพร่อง จำกวินำทีท่ท่ำนก้ำวข้นเรือในฐำนะผู้บังคับกำรเรือ
            คนใหม่ ควำมรับผิดชอบต่อเรือและก�ำลังพลประจ�ำเรือเป็นของท่ำน”
                                                                                     COMMAND AT SEA
                                                   ี
                 “ผู้บังคับการเรือ” เป็นผู้บังคับหน่วยก�ำลังรบท่ได้รับ   ไม่เคยมีโอกำสได้ปฏิบัติหน้ำท่ผู้บังคับกำรเรือมำก่อน
                                                                                   ี
                             ่
                                                                                              ี
                                                                                  ั
                                       ี
            กำรยอมรับโดยสำกลวำมีลักษณะท่พิเศษต่ำงจำกผู้บังคับ  จนเคยคิดว่ำคงจะไม่มีโอกำสน้นแล้ว แต่ในท่สุดผู้เขียน
                               ื
                                                 ื
            หน่วยอ่น ๆ ไม่ว่ำบนพ้นดินหรือในอำกำศ เน่องจำก  ก็ได้ทรำบข่ำวว่ำมีกำรสอบรับเรือล�ำหน่ง เลยลองสมัครสอบ
                  ื
                                                                                       ึ
            เป็นกำรน�ำหน่วยที่เป็นอิสระ แยกตัว ห่ำงไกลจำกหน่วย  และสำมำรถสอบผ่ำนได้รับกำรคัดเลือกในต�ำแหน่ง
            ควบคุมบังคับบัญชำ ตำมกฎหมำยระหว่ำงประเทศถือว่ำ   ผู้บังคับกำรเรือ จึงเป็นแรงบันดำลใจให้เขียนบทควำมน   ้ ี
                                            ึ
                                                                            ื
            เรือเสมือนเป็นดินแดนอีกดินแดนหน่ง  ระยะเวลำ    โดยมีวัตถุประสงค์เพ่อถ่ำยทอดประสบกำรณ์ปฏิบัต ิ
                                                                ี
                                                                                                    ู
                                                                ่
                                                                                            ่
                                                                           ื
                                                                     ั
            กำรปฏิบัติงำนยำวนำน ต้องรับผิดชอบชีวิตก�ำลังพล  หน้ำทผ้บงคบกำรเรอ โดยเฉพำะอย่ำงยงสำหรบผ้ท  ่ ี
                                                                                              �
                                                                 ู
                                                                                            ิ
                                                                                                 ั
                                                                  ั
            จ�ำนวนมำก และยุทโธปกรณ์รำคำสูง บำงคร้งอำจเป็น  ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้บังคับกำรเรือครั้งแรกในชีวิต ตั้งแต่
                                               ั
            หลักพันหรือหลักหม่นล้ำนบำท ท่ส�ำคัญคือกำรรับผิดชอบ   กำรเตรียมกำรไปจนถึงกำรปฏิบัติงำนจริงในทะเล โดยจะเน้น
                                     ี
                            ื
            ต่อควำมส�ำเร็จ ควำมล้มเหลวของภำรกิจ รวมถึงควำม  การดาเนินการท่แตกต่างจากท่หลายท่านเคยเห็น
                                                                         ี
                                                               �
                                                                                     ี
                   ั
                   ้
                         ิ
                                                   ั
            สูญเสียทงปวง ส่งเหล่ำนจึงเป็นควำมท้ำทำยสำหรบผู้ท ่ ี  เพื่อเป็นข้อพิจำรณำในกำรปรับใช้ประโยชน์ต่อไป
                                                �
                                ี
                                ้
            ได้รับแต่งต้งเป็นผู้บังคับกำรเรือ อันเป็นประสบกำรณ์ท ี ่
                     ั
            นำยทหำรพรรคนำวินส่วนใหญ่ใฝ่ฝัน                 การเตรียมการส่วนตัว
                แม้ว่ำผู้เขียนได้ใช้ชีวิตรำชกำรเกือบท้งหมดในกองเรือ      พร้อมไปกับกำรทบทวนประสบกำรณ์ในกำรท�ำงำน
                                           ั
                                                                                                  ื
            ยุทธกำร ต้งแต่กำรบรรจุรับรำชกำรคร้งแรก บำงช่วง  ท่ผ่ำนมำ โดยเฉพำะในหน้ำท่ต้นหนและต้นเรือ เพ่อให้
                     ั
                                           ั
                                                                                  ี
                                                            ี
            ได้มีโอกำสเป็นนำยทหำรประจ�ำเรือ บำงช่วงท�ำหน้ำท ่ ี  สำมำรถผ่ำนด่ำนแรกของกำรปฏิบัติกำรทำงเรือคือ
            ฝ่ำยอ�ำนวยกำร และครูฝึกในหลักสูตรต่ำง ๆ แต่ก  ็  กำรน�ำเรือโดยปลอดภัย (Safe to Sail) เพรำะภำรกิจแรก
                 นาวิกศาสตร์   42
                 ปีที่ ๑๐๔  เล่มที่ ๕  พฤษภาคม ๒๕๖๔
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49