Page 25 - สร้างเหล็กในคน

๒ ภาคปลายปี วันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๑ “ได้ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๒ ไม่ได้บันทึกเวลาไว้ แต่บันทึกไว้ว่า

ื
ิ
ล�าดับที่ ๓ แต่ใช้เวลาถึง ๔๑ นาที” สาเหตุที่ใช้เวลามาก “ลงเรือกระเชียงแล้ว เม่อเร่มตี หลักกระเชียงก็หลุด แสดงว่า
ขึ้นเนื่องจากเป็นการไต่เกาะในเวลาน�้าขึ้น ชั้นปีที่ ๓ ภาค ไม่มีการตรวจสอบความพร้อมของเรือกระเชียง ซ่งไม่ทราบ
ึ
ี
ปลายปี วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๒ ไม่ได้บันทึก ว่าเป็นความผิดพลาดของใคร สาหรับการตีวันน้ ข้าพเจ้า
�
้
ี
�
ั
เวลาไว้ แต่บันทึกไว้ว่า “สาหรับการไต่เกาะวันน้ มีนา คิดว่ายากท่สุดเพราะเจอท้งคล่น ลม และฝน เรือก ็
ื
�
ี
�
ึ
ข้นสูงมาก ทาให้การไต่เกาะมีความลาบากยากเข็ญมาก ไม่สมบูรณ์ ทาให้ได้ผลไม่ดีเท่าท่ควร แต่ก็ฝึกความอดทน
ี
�
�
ี
ึ
นัก และประกอบกับนักเรียนส่วนมากได้รับบาดเจ็บและ ได้ดีทีเดียว” ซ่งครูท่านท่ตรวจสมุดจดหมายเหตุ เขียน
เป็นอันตรายเป็นจานวนมาก ข้าพเจ้าจึงคิดว่า ไม่คุ้ม ตอบว่า “การคิดในแง่ดี ก็จะได้ประโยชน์” และช้นปีท่ ๔
ี
ั
�
ั
ี
ี
ั
กับการฝึกคร้งน้ เพราะอาจเกิดอันตรายถึงชีวิตได้ คร้งต่อไป ภาคปลายปี วันท่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๓ “เรือลาของ
�
้
�
ในการไต่เกาะ ข้าพเจ้าขอเสนอให้ไต่เกาะเวลาท่นาลง” ข้าพเจ้าใช้เวลา ๒ ชั่วโมง ๓๐ นาที....ในการฝึกครั้งนี้ ซึ่ง
ี
ี
ทั้งนี้ครูผู้ตรวจได้เขียนตอบว่า “จะน�าเรียน มฝ.นนร...... เป็นเวลาท่ไม่ดีนัก แต่ข้าพเจ้าก็พอใจ เพราะชุดเรามีความ
�
�
ั
เขียนให้มาก ๆ ไว้ทุกวัน วันข้างหน้านามาอ่านนามา สามัคคีกันดีไม่ทะเลาะกันเลย” ดังน้นหัวใจสาคัญของ
�
ุ
้
ปรบปรงได้” ทงนการเขยนสมดจดหมายเหตประจาตว การฝึกกระเชียงคือความอดทน และความสามัคคี ซ่ง
ึ
ี
ั
ี
้
ุ
ุ
�
ั
ั
ื
ื
�
นนร. รวมท้งของ นรจ. หรอนักเรียนในหลักสูตรอ่น ๆ ผู้เขียนได้นาการฝึกกระเชียงทนไปใช้ในการฝึกหลักสูตร
ั
ั
�
ี
มีประโยชน์อย่างมาก สาหรับการไต่เกาะในช้นปีท่ ๔ นักเรียนข้าราชการกลาโหมพลเรือนตากว่าช้นสัญญาบัตร
่
ั
�
ภาคปลายปี วันท่ ๒๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๓ ไม่ได้ ที่เข้ารับการฝึกอบรมที่ รร.ชุมพลฯ ยศ.ทร. ซึ่งผลการฝึก
ี
ี
ื
บันทึกเวลาไว้ แต่บันทึกไว้ว่า “วันน้ต่นต้งแต่ ๐๕๐๐ ท�าให้นักเรียนมีความอดทน (ก้นแตก มือแตก เมาคลื่น
ั
ิ
และเร่มไต่เกาะเวลา ๐๖๑๕ การไต่เกาะก็เป็นไปด้วย แดดร้อน โดนด้ามกระเชียงกระแทกหลัง) และมีความรัก
�
ั
ึ
ความยากล�าบากเพราะน�้าขึ้นสูงมาก รวมทั้งคลื่นลมแรง ความสามัคคีกันเพิ่มมากข้น รวมท้งยังได้รู้จักคาว่า “ลงเรือ
�
ื
จึงมีทางเลือกว่าจะปีนเขา หรือจะว่ายน�้าไป ซึ่งอันตราย ลาเดียวกัน” แล้วต้องช่วยกัน (กระเชียง) ทุกคน เพ่อให้เรือ
ั
�
สาหรับนักเรียนมาก กว่าจะไต่เกาะเสร็จก็เกือบ ๐๙๐๐ ทาให้ ไปถึงจุดหมายปลายทางตามท่ต้งเป้าหมายไว้ ได้เรียนรู้
�
ี
่
ั
ี
ั
�
ี
ี
ี
�
การออกเรือไปสงขลาช้ากว่าเวลาท่กาหนด ในการไตเกาะ การทาหน้าท่ของตนเองให้ดีท่สุด ท้งคนท่น่งอยู่คู่หน้าสุด
คร้งต่อไป ข้าพเจ้าคิดว่าไม่ควรจะเป็นวันท่ออกเรือ” ที่ต้องเริ่มกระเชียงให้พร้อมกัน ส่วนกระเชียงที่อยู่คู่หลัง
ี
ั
ั
ื
ื
ี
เม่อได้กลับมาอ่านเร่องน้อีกคร้งหน่งแล้ว ทาให้คิดได้ว่า ก็ต้องคอยดู และกระเชียงให้พร้อมคู่หน้า และระมัดระวัง
�
ึ
ึ
�
การไต่เกาะในเวลานาข้นได้สร้างเหล็กในคนให้กับนักเรียน ไม่ให้ด้ามกระเชียงไปโดนหน้าหลังคู่หน้าตนเองด้วย
้
นายเรืออย่างมาก เช่น ต้องใช้การตัดสินใจว่าจะปีนเขา จบตอนที่ ๑
้
�
หรือว่ายนา ต้องใช้ความอดทน แต่ทุกคนต้องทาหน้าท ี ่
�
ตนเองต่อไปจนส�าเร็จภารกิจ ที่มา
ี
�
สาหรับรายการท่ ๔ การกระเชียงทน ระยะทาง - โรงเรียนชุมพลทหารเรือ กรมยุทธศึกษาทหารเรือ
๑๓ ไมล์ทะเล ในช้นปีท่ ๑ ไม่ได้บันทึกไว้ ช้นปีท่ ๒ - การจัดการความรู้ โรงเรียนนายเรือ เข้าถึงได้จากเว็บไซด์
ั
ั
ี
ี
ภาคกลางปี วันที่ ๑๔ กันยายน พ.ศ.๒๕๓๐ บันทึกไว้ว่า https://rtnakm.com/
ี
�
“เรือลาข้าพเจ้าจานวน ๑๘ คน เข้าเป็นลาดับท่ ๓ ใน - สัตหีบแชนแนล สามารถเข้าถึงได้จากเว็บไซด์ Youtube.com
�
�
ุ
ี
ั
ั
ื
ี
ั
้
�
�
ี
จานวน ๑๒ ลา” ช้นปีท่ ๒ ภาคปลายปี วันท่ ๑๕ - แผนพฒนา นรจ. ๔ ขนตอน กองนกเรยน โรงเรยนชมพลทหารเรอ
ี
ั
- เว็บไซด์ www.wikipedia.com
กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๑ เรือล�าข้าพเจ้าเข้ามาเป็นล�าดับที่ - www.sites.google.com
๑๑ จากจ�านวน ๑๓ ล�า ชั้นปีที่ ๓ ภาคปลายปี วันที่ ๑๑ - www.youtube.com
นาวิกศาสตร์ 68
ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๔