Page 60 - ๘๐ ปี ยุทธนาวีเกาะช้าง พ.ศ. ๒๔๘๔ กับทฤษฎีและการรบทางเรือสมัยใหม่
P. 60
ื
�
�
เช่นเดียวกับกาลังพลช่างกลเรือหลวงธนบุรีทุกคน สวิตซ์จ่ายไฟ (Switch Board) พลทหาร สมัย กาลังคุมเคร่อง
�
ื
ื
ี
ี
จ่าเอก เพ่อน สุดสงวน ต้องปฏิบัติหน้าท่ในห้องเคร่องจักร ไฟฟ้า ๒๐๐ กิโลวัตต์ซ้าย พลทหาร ยู่เอ๋ยว กาลังคุมเกจวัด
ื
ท่เต็มไปด้วยควันท่เกิดข้นจากไฟไหม้ ควันท่เกิดจาก กาลังดันต่าง ๆ ของเคร่องไฟฟ้า ๒๐๐ กิโลวัตต์ซ้าย
ึ
ี
�
ี
ี
ี
ิ
ดินปืนระเบิด กล่นเลือด กล่นส จนแทบจะไม่มีอากาศ และทหารนอกนั้นคุมอยู่สองข้างเครื่อง ข้าพเจ้าได้สั่งให้
ิ
บริสุทธิ์หายใจ แต่ จ่าเอก เพื่อน สุดสงวน มีหน้าที่ส�าคัญ จ่าเอก ชัน ให้คุมสวิตซ์อัตโนมัติอย่าให้ตกได้ เพราะว่า
ั
ในการรบคือ ต้องอัดลมปืนใหญ่ในขณะรบตลอดเวลา เรือเราได้ยิงกับเรือฝร่งเศสแล้ว และให้ จ่าโท พรหม
่
้
้
ี
ื
ี
่
ิ
็
่
้
ี
ี
้
หากละทิงหนาทแมแตเสยววินาทเดยว ปนใหญเรือกจะยง เตรียมเดินเครื่องไฟฟ้า ๒๐๐ กิโลวัตต์ขวา ให้เรียบร้อย
่
ื
ไม่ได้ แม้จะมีไฟไหม้ลุกอยู่ท่วบริเวณ อุณหภูมิร้อนจัด เพอว่าเครอง ๒๐๐ กโลวตต์ซ้ายเสยจะได้ใช้ทน แล้ว
่
ื
ิ
ั
ั
ี
ั
อากาศไม่มีหายใจ มืดมองอะไรไม่เห็น จ่าเอก เพ่อน สุดสงวน ข้าพเจ้าก็ขึ้นจากห้องเครื่องจักรช่วย...”
ื
ิ
ก็มิได้ย่อท้อ คงอดทนปฏิบัติหน้าท่ของตนด้วยความกล้าหาญ หลังจากการรบได้ส้นสุดลงแล้ว ทหารของเรา ๕-๖ นาย
ี
ื
ื
และด้วยนาใจเสียสละ รักเพ่อนทหารเรือหลวงธนบุรีผู้อ่น สวมหน้ากากกันไอพิษ พยายามจะเข้าไปช่วยพวก ๘ คนน ี ้
้
�
ี
เหมือนพี่เหมือนน้อง จ่าเอก เพื่อน รู้ดีว่าหากตนไม่ยอม แต่ไม่สาเร็จเพราะไม่สามารถฝ่าเพลิงท่กาลังลุกลามอยู่
�
�
ี
�
เสียสละชีวิตของตนทางานในหน้าท่แล้ว ปืนก็จะใช้ยิง เข้าไปได้ เขาตายอยู่กับงานของเขา ตายในท ๆ ไม่ม ี
ี
่
ข้าศึกไม่ได้ และเรือหลวงธนบุรีจะต้องตกเป็นเป้าให้ อากาศจะหายใจท่ามกลางกลุ่มควัน และความร้อน
ข้าศึกยิงข้างเดียว เป็นผลให้ทุกคนในเรือจะต้องเสียชีพ อันแสนจะทรมาน มันเป็นการตายอย่างทหาร ตายอย่าง
ิ
ทั้งหมด เมื่อยุติการรบและได้รับค�าสั่งให้หยุดเครื่องแล้ว สมเกียรติท่สุด ตายอย่าง “เสียชีพไป่เสียส้นช่อก้องเกียรติงาม”
ี
ื
ไฟก็ยังคงโหมไหม้เรือหลวงธนบุรีต่อไป ด้วยความอิดโรย ในพิธีมอบเหรียญกล้าหาญได้มีการสดุดีวีรกรรม
ื
�
�
ื
�
อันเน่องมาจากความตรากตราอย่างแสนสาหัส ทาให้ ทหาร ๘ นายประจาห้องเคร่องจักรช่วยแห่งเรือหลวง
จ่าเอก เพื่อน หมดก�าลังถึงสิ้นสติต้องหามขึ้นมาจากห้อง ธนบุรีนี้ว่า “... แต่ทหารทั้ง ๘ นาย ก็มิได้ย่อท้อ แม้ทั้งที่
เครื่องจักร ในตอนต้น ๆ อาจหลบข้นมาเสียข้างบนได้ คงประจา
ึ
�
๙) เรือโท (จ่าเอก ขณะรบ) ชัน วงค์กนก เรือตรี
(จ่าโท ขณะรบ) พรม รักส์กิจ เรือตรี (พลทหาร ขณะรบ)
ี
สมัย จัมปาสุต พันจ่าเอก (พลทหาร ขณะรบ) เอ้ยว อ้งหล ี
ึ
พันจ่าเอก (พลทหาร ขณะรบ) นวล เสียงบุญ พันจ่าเอก
(พลทหาร ขณะรบ) ลบ นุตตา พันจ่าเอก (พลทหาร ขณะรบ)
ลาดวน ทัพพะเกตุ และ พันจ่าเอก (พลทหาร ขณะรบ)
�
ยู่เล็ง อาจสาคร
ทหารดังกล่าวท้งหมดตายในหน้าท ขณะประจา
ี
่
�
ั
ื
เคร่องจักรช่วยแห่งเรือหลวงธนบุร พันจ่าเอก นกเล็ก
ี
ื
ึ
กระหม่อมทอง ซ่งในขณะรบ ได้ลงไปในห้องเคร่องจักรช่วย
เพื่อตรวจฟิวส์ของเครื่องถือท้าย ได้เล่าว่า
ั
“…เวลาน้น ข้าพเจ้าเห็น จ่าเอก ชัน กาลังคุมสวิตซ์ไฟ
�
�
�
อัตโนมัต จ่าโท พรม กาลังทาความสะอาดลูกสูบของ
ิ
เครื่องไฟฟ้า ๖๐ กิโลวัตต์ขวาที่ถอดไว้ พลทหาร ล�าดวน การรบอย่างกล้าหาญของก�าลังพลเรือหลวงธนบุรี
ุ
ั
กาลงคมสวตช์ไฟ และฟิวส์ไฟกาลงต่าง ๆ ทกระดาน ได้รับการยกย่องเป็นวีรกรรมของทหารเรือไทย
�
�
ั
่
ิ
ี
นาวิกศาสตร์ 23
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๓ มีนาคม ๒๕๖๕
