Page 77 - นาวิกศาสตร์ มกราคม ๒๕๖๕
P. 77

�
            มีผู้ให้นิยามว่า หมายถึง ความสามารถในการแก้ปัญหา   เช่น ลูกค้า หรือผู้มีบทบาทร่วมในการดาเนินการกิจกรรม
                                                     ึ
                                                 ี
                                ึ
            ใหม่  ๆ  ท่คลุมเครือ  ซ่งปัญหาส่วนใหญ่ท่เกิดข้น   ขององค์กร
                     ี
                                       ี
                                                                                       ื
            ในปัจจุบันและอนาคต นับวันจะมลักษณะเช่นท่ว่าน้น      ๕. ความสามารถร่วมมือกับผู้อ่น (Coordinating
                                                  ี
                                                      ั
                ึ
                                ี
                     ี
            มากข้นทุกท คือเป็นปัญหาท่แปลกใหม่ และมีความคลุมเครือ     with Others)
                             ้
                               ่
                                ่
                       ั
                   ้
                      ่
                      ี
                                   ั
                                                      ิ
                                                                                  ื
            หาทางแกไขทชดเจนไดไมงายนก จาเปนตองอาศยความคด    “ความสามารถร่วมมือกับคนอ่น” ถึงแม้ยุค ๔.๐ จะม ี
                                               ั
                                     �
                                        ็
                                          ้
              ี
            ท่กว้างขวาง และลึกซ้ง จึงจะหาทางคล่คลายปัญหาท  ี ่  เทคโนโลยีใหม่ ๆ และนวัตกรรมต่าง ๆ ช่วยแบ่งเบา
                             ึ
                                            ี
                                                                      �
            ซับซ้อนได้                                     ภาระในการทางานของคนได้มากมายหลายลักษณะ
                                                                                             ี

                ๒. การคิดอย่างมีวิจารณญาณ (Critical Thinking)  แต่ด้วยความเป็นสัตว์สังคมของคนเรา ย่อมยากท่จะหลีกเล่ยง
                                                                                                   ี
                                                                               ื
                                                                               ่
            “การคิดอย่างมีวิจารณญาณ”  เป็นความสามารถ       การทากิจกรรมร่วมกับผู้อน ท้งในด้านการทางานและ
                                                                                              �
                                                                                   ั
                                                               �
                                                                                                ื
                                                                   ี
            ในการใช้ตรรกะอนุมาน วิเคราะห์เปรียบเทียบข้อดีข้อด้อย  สังคม ผู้ท่มีความสามารถในการร่วมมือกับผู้อ่นย่อม
            ของวิธีเข้าถึงปัญหา หรือทางแก้ไขปัญหา การจะทาเช่นน้น  สร้างความสาเร็จให้แก่ตนเองและองค์กรของตนได้อย่าง
                                                 �
                                                                    �
                                                      ั
                              �
                    ี
            ให้ได้ผลด ผู้มีหน้าท่จาเป็นต้องมีความเข้าใจท่ชัดเจน  ไม่ยากเย็นนัก
                             ี
                                                 ี
            ในตัวปัญหา อันเป็นสภาพที่เราไม่มีความยินดีหรือพอใจ     ๖. ความฉลาดทางอารมณ์  (Emotional
                  �
            จะให้ดารงอยู่ต่อไป เม่อเข้าใจปัญหาดีแล้ว การวิเคราะห์  Intelligence)
                             ื
                                                                                        ึ
                                        �
            หาสาเหตุและหนทางแก้ไขก็จะทาได้อย่างถูกต้อง     “ความฉลาดทางอารมณ์” หมายถง ความสามารถ
            ตรงประเด็นตามไป                                ตระหนักรู้ถึงปฏิกิริยาของอีกฝ่าย และเข้าใจว่าท�าไมเขา
                                                                         ั
                ๓. ความคิดสร้างสรรค์ (Creativity)          จึงมีปฏิกิริยาเช่นน้น เช่น ความเข้าใจรสนิยม แนวโน้ม
            “ความคิดสร้างสรรค์” ในความหมายหนึ่ง คือ การกล้า   ความต้องการ รูปแบบการซ้อของผู้บริโภค จนสามารถ
                                                                                 ื
            คิดนอกกรอบ  กล้ามองหาหนทางปฏิบัติใหม่  ๆ       พัฒนาสินค้าหรือเทคโนโลยีให้ตรงตามความต้องการ
                                             �
            ท่อาจไม่มีใครคาดถึง เพราะยังไม่มีการทากันมาก่อน     ของคนส่วนใหญ่
              ี
                                       ึ
            เหมาะสาหรับการแก้ปัญหาท่เกิดข้นใหม่ องค์ประกอบ      ๗. การประเมินและตัดสินใจ (Judgement and
                   �
                                   ี
                           ิ
            ซบซ้อน  มองดูเผน  ๆ  คล้ายจะไม่มทางแก้ไขได้    Decision Making)
             ั
                                            ี
                                                                                      �
            การมีความคิดบวกก็เป็นส่วนหน่งของความคิดสร้างสรรค์   “การประเมนและตดสินใจ” การทางานในยค ๔.๐ น ี ้
                                                                    ิ
                                                                          ั
                                                                                              ุ
                                    ึ
                                                            �
                                 ั
                              ื
            เช่น การสร้างความเช่อม่นว่าจะสามารถหาทางแก้ไข  จาเป็นต้องใช้หลักการบริหารแบบยึดวัตถุประสงค์
            ปัญหาได้ค่อย ๆ พิจารณาความเป็นไปได้หลาย ๆ แนวทาง   (MBO: Management By Objectives) มากกว่า
                   �
                                                   ี
            ไม่ยอมจานนง่าย ๆ จนกว่าจะแน่ใจว่าปัญหาท่หมด    การบริหารโดยยึดกฎระเบียบ (MBR: Management
            หนทางแก้ไขจริง ๆ ซึ่งส่วนมากมักจะพบทางออกที่คาด  By Regulations) ทุกคนในองค์กรต้องมีความสามารถ
            ไม่ถึงที่สุด                                   สูงพอในการวิเคราะห์ และสังเคราะห์ปัญหา หรืองาน
                ๔. การบริหารจัดการคน (People Management)   ท่อยู่ในความรับผิดชอบ สามารถประเมินผลลัพธ์ และ
                                                            ี
                                                                                   ี
                                                                                 ี
            “การบริหารจัดการคน” นับเป็นคุณสมบัติท่พึง ประสงค์   มีหลักในการตัดสินใจเลือกท่ด มีโอกาสผิดพลาดน้อย
                                              ี
            ส�าหรับคนคุณภาพในทุกยุคทุกสมัย โดยเฉพาะผู้น�าและ   สามารถบังคับบัญชาในองค์กรท่เคยเน้นทางด่ง
                                                                                        ี
                                                                                                    ิ
            ผู้บริหารในองค์กรต่าง ๆ ผู้ท่มีความสามารถบริหาร  มีหลายระดับซับซ้อนลดหล่นกันเช่นอดีต ไม่สามารถ
                                                                                 ั
                                    ี
                                              ั
                        ี
                                                            �
            จัดการคนได้ด ย่อมสร้างความเข้มแข็งม่นคงให้กับ  นามาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล
            องค์กรได้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลสูง คนใน  สูงพอแล้วในปัจจุบัน รวมท้งต่อไปในอนาคตด้วย
                                                                                   ั
               ี
                                     ี
            ท่น้หมายรวมถึงคนนอกองค์กรท่มีความเก่ยวข้องกันด้วย   ทุกองค์กรจาเป็นต้องปรับโครงสร้างการบังคับบัญชาให้
              ี
                                                                    �
                                            ี
                                                                                     นาวิกศาสตร์   75
                                                                                     ปีที่ ๑๐๕  เล่มที่ ๑  มกราคม ๒๕๖๕
   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82