Page 129 - พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี
P. 129
พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี 129
ปากเป็นนายงานไป อัชฌาสัยเป็นเสบียง
สติเป็นหางเสือ ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง
ถือไว้อย่าให้เอียง ตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา
ปัญญาเป็นกล้องแก้ว ส่องดูแถวแนวหินผา
เจ้าจงเอาหูตา เป็นล้าต้าฟังดูลม
ขี้เกียจคือปลาร้าย จะท�าลายให้เรือจม
เอาใจเป็นปืนคม ยิงระดมให้จมไป
จึงจะได้สินค้ามา คือวิชาอันพิสมัย
จงหมั่นมั่นหมายใจ อย่าได้คร้านการวิชา
�
ี
�
ี
พอโตข้น คุณพ่อนาอาขยานบทน้มาใช้สอนหลาน ๆ (เบย์ หนูนวล ต้ง และตีต้) ถึงทาให้เข้าใจว่า
ั
ึ
ความหมายดีเหลือเกิน
เรื่องการเรียนของลูก ๆ คุณพ่อไม่ได้เจาะจงว่าใครควรจะเรียนวิชาอะไร แต่มักจะพูดเสมอว่า
ทุกคนควรจะเรียนวิชาที่ตัวเองชอบ เเละถนัด
คุณพ่อเป็นคนที่มีเหตุผล เวลำจะพูดอะไร ขออะไร หรือขออนุญำตท�ำอะไรต้องมีเหตุผลที่ดี
ึ
ตอนเด็ก ๆ เราจะมีคุณลุงหมอสมโพธิ พุกกะเวส ซ่งเป็นเพื่อนของลุงหมอสุเอ็ด ท่านเป็น
คุณหมอเด็กที่ให้ความกรุณามาตรวจรักษาพวกเราที่บ้าน เวลาที่ต้องฉีดวัคซีนต่าง ๆ คุณลุงหมอ
สมโพธิจะถือกระติกนามาด้วยทุกคร้ง ดังน้น เวลาท่พวกเราเห็นกระติกนาก็รู้ทันทีว่า ถึงเวลา
ั
ั
้
้
�
�
ี
ที่จะโดนฉีดยาอีกแล้ว คุณพ่อรู้ว่าพวกเรา โดยเฉพาะหน่องกลัว และไม่ชอบเข็มฉีดยาเอามาก ๆ
คุณพ่อก็จะบอกว่า “ไม่มีอะไรน่ากลัว พ่อจะฉีดให้ดูก่อน ถ้าพ่อตายลูก ๆ ก็ไม่ต้องฉีด”
ี
ั
ต้งเเต่เล็ก ๆ เวลาปิดเทอม หลายครั้งพวกเราได้ไปเท่ยวกับคุณตาคุณยาย และครอบครัวของเรา
ี
แต่คุณพ่อไม่เคยไปด้วยเลย กว่าเราจะได้มีโอกาสไปเท่ยวด้วยกันทงครอบครัว (คชเสนี) โดยท่ม ี
ี
้
ั
ี
ี
ี
คุณพ่อไปด้วยก็คือหลังจากท่คุณพ่อเกษียณจากราชการเเล้ว เหตุผลท่เป็นเช่นน้ก็เพราะว่า คุณพ่อ
จะพูดเสมอว่า “พ่อเป็นทหารรับราชการ จะให้ลางานไปเที่ยวได้อย่างไร”
