Page 128 - พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี
P. 128
128 พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี
�
�
โดยเฉพาะเรื่อง “นามือ” คุณพ่ออยากให้ลูกทาอาหารเก่ง ๆ จะได้มีสเน่ห์ปลายจวัก เหมือนกับ
้
�
ี
ป้าเนียร พี่สาวคนโตของคุณพ่อ ท่ทาอาหารเก่งมากจนถึงขนาดท่ถูกขอดูตัว และทาบทาม
ี
ให้ไปเป็นลูกสะใภ้ คุณพ่อเลยส่งหนิง และหน่าไปเรียนทาอาหารกับป้าเนียร ได้วิชาทาแกงเผ็ดไก่บ้าน
�
�
้
�
มา ๑ อย่าง โดยจะต้องโขลกเคร่องนาพริกแกงเองท้งหมด ไม่ใช่ใช้เครื่องปั่น และเราก็มีโอกาส
ื
ั
ได้แกงให้คุณพ่อทานหลายครั้ง แต่ละครั้งก็จะโขลกกันจนปวดแขนไปเลยทีเดียว
คุณพ่อให้ควำมส�ำคัญกับกำรศึกษำมำก
ี
ึ
คุณพ่อชอบเล่าให้พวกเราฟังถึงชีวิตของคุณพ่อในวัยเด็กท่ต้องจากคุณปู่คุณย่าซ่งรับราชการ
ี
อยู่ท่ต่างจังหวัดเข้ามาเรียนในกรุงเทพ โดยคุณพ่อต้องไปพักอาศัยอยู่กับญาติ ชีวิตในตอนน้น
ั
ี
ี
ไม่ได้สะดวกสบายนัก และต้องเดินไปโรงเรียน แต่คุณพ่อก็ยังมีผลการเรียนท่ดีและสอบได้ท่ ๑
มาเกือบตลอด ทาให้คุณพ่อมีความภูมิใจว่าคุณพ่อเรียนหนังสือจบมาโดยใช้เงินของคุณปู่คุณย่า
�
น้อยมาก เพราะได้ทุนเรียนฟรีเสมอ คุณพ่อชอบบอกกับพวกเราว่าลูก ๆ มีชีวิตที่สบายมาตลอด
ั
ุ
ื
ุ
็
เวลาไปโรงเรียนกมรถตดแอร์ไปส่ง แต่ยังเรียนหนงสอไม่เก่งเหมือนคณพ่อ จนคณพ่อต้องบอก
ี
ิ
ว่าถ้าใครสอบได้ท่ ๑ คุณพ่อจะพาไปทานสเต๊กท่ห้องอาหารช้นบนสุดของโรงแรมดุสิตธาน ี
ั
ี
ี
แต่ในที่สุดก็ไม่มีใครได้ไปทาน
ตั้งแต่จ�าความได้ คุณพ่อจะสอนลูก ๆ ทุกคนเสมอว่าให้ตั้งใจเรียน วิชาความรู้จะเป็นสมบัติ
ที่ติดตัวไปจนตลอดชีวิต-ต้องหมั่นเพียรขนขวายหาความรู้อยู่ตลอด
คุณพ่อมักจะ quote อาขยานท่พวกเราเรียนท่โรงเรียนเเละท่องจนข้นใจต้งเเต่เล็ก ๆ
ึ
ั
ี
ี
(แต่ตอนนั้นไม่ค่อยจะเข้าใจความหมายเท่าไหร่) ที่ว่า
วิชาเหมือนสินค้า อันมีค่าอยู่เมืองไกล
ต้องยากล�าบากไป จึงจะได้สินค้ามา
จงตั้งเอากายเจ้า เป็นส�าเภาอันโสภา
ความเพียรเป็นโยธา แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ
นิ้วเป็นสายระยาง สองเท้าต่างสมอใหญ่
